Վերջին շրջանում բանակում մեկը մյուսին հաջորդող ողբերգական դեպքերը մի խումբ իրավապաշտպանների ու մտավորականների են փողոց հանել: Նրանք անհանգստացած են. պատասխանատու մարմինները կա՛մ անգործության են մատնված, կա՛մ պատասխանատվության զգացում չունեն, որ պատասխան տան, թե ինչու են անհասկանալի պայմաններում ու ոչ հակառակորդի գնդակից սպանվում կամ ինքնասպանություն գործում մեր զինվորները:
Բանակում առավել կարևոր հարց կա՞, քան զինվորների ներքնաշորերը նույն լվացքի մեքենայով լվանալն է: Սա ոչ թե հռետորական հարց է, այլ երկրի թիվ մեկ դեմքի հայտարարությունը՝ արված քաղաքական թիվ մեկ ամբիոնից՝ Ազգային ժողովի դահլիճից:
Իրանի կողմից Իրաքում ԱՄՆ ռազմակայանների հրետակոծության հետևանքով ցնցումներ ստացած ամերիկացի զինծառայողների թիվը հասել է 50-ի՝ հայտնել է Պենտագոնի ներկայացուցիչ Թոմաս Քեմփբելը: «16 նոր զինծառայողի մոտ ախտորոշվել են գլխի վնասվածքներ ... Մինչ օրս ԱՄՆ 50 զինծառայողներ են ստացել գլխուղեղային վնասվածքներ», - հայտարարել է սպան:
«Մարդկությունը դեռ չի գտել այն զենքը, որով հնարավոր է հաղթել ոգուն՝ հաղթանակի, անկախության ու հավերժության ոգուն: Ծնունդդ շնորհավոր, Հայաստանի ազգային, բանակ, տոնդ շնորհավոր, ախպերս»:
Այսօր բոլորը հպարտությամբ ու գորովանքով կխոսեն մեր բանակի ու զինվորի մասին։ Կխոսեն ծառայածները, դասալիքները, բանակին իսկապես նվիրվածներն ու բանակից գողացածները։ Բոլորը։
Դա ԱՄՆ-ի և Իսրայելի «առաջին ատամն» էր Ղասեմ Սոլեյմանիի դեմ։ Հետո Իսրայելը հարվածեց Դամասկոսի օդանավակայանին և տոնում էր գեներալի սպանությունը։ Այնպես որ, ինչի՞ մասին են այժմ այդքան ոգևորված ստում ԱՄՆ-ը և Իսրայելը։
Այս օրերին Թուրքիայում «Վերադարձը Արևմտյան Ադրբեջան՝ որպես մարդու իրավունքների գերակայության կարևոր պայման» թեմայով բավականին ներկայացուցչական միջազգային կոնֆերանս է ընթանում, որի շրջանակներում ՀՀ տարածքային ամբողջականության դեմ բազմաթիվ ելույթներ են հնչել...