Խաղաղության հասնելու Ալիևի բանաձևը՝ ռուս-ուկրաինական պատերազմի օրինակով

Իրենց երկրի դիվանագիտական ակադեմիայում Ալիևը հնարավորինս մատչելի հրապարակավ ներկայացրեց խաղաղության հասնելու իր բանաձևը՝ ռուս-ուկրաինական պատերազմի օրինակով.

«Հրադադարը երբեք չի կանգնեցնում պատերազմը, հրադադարը չբացառեց պատերազմը նաև մեր դեպքում, դա ընդամենը ուժերը վերադասավորելու ժամանակավոր հնարավորություն է տալիս: Միշտ էլ կկրակեն դիպուկահարները, թնդանոթները և այլն: Խաղաղությանը չեն նպաստում նաև միջազգային դիտորդները, մասնավորապես մենք նրանց ներկայությանը երբեք չենք համաձայնվել, քանի որ դա կնշանակեր Հայաստանի կողմից բռնազավթված տարածքներով սահմանների օրինականացում: Ներկայումս ՈՒկրաինան երբեք տարածքային կորուստների հաշվին կամավոր չի համաձայնվի կնքել խաղաղության պայմանագիր, իսկ Ռուսաստանը, անկախ նրանից, թե ինչ է մտածում միջազգային հանրությունը այդ տարածքների պատկանելության մասին, երբեք չի զիջի և միանշանակ կփորձի դրանք պահել: Ինքս այդ տարածքները համարել և համարում եմ ուկրաինական, գտնում եմ, որ խաթարվել է ՈՒկրաինայի ինքնիշխանությունը, սակայն իրական աշխարհում պատերազմը դադարում է միայն այն դեպքում, երբ կողմերից մեկն ստորագրում է անվերապահ և վերջնական կապիտուլյացիա, ինչպես և եղավ մեր պարագայում, խաղաղության այլ տարբերակ չկա»:

Հ.Գ.

Կարծում եմ, կարիք չկա բացատրել, թե ինչ է նշանակում կապիտուլյացիայի արդյունքում ձեռք բերված խաղաղությունը, այդ մասին լռում է նաև վերը նշված բռնապետը:

Գևորգ ԴԱՆԻԵԼՅԱՆ

Մեկնաբանություններ