Տիեզերքը երբեք ու ոչինչ անպատիժ չի թողնում

Շատով մեկին ծեծելը չեն հարգում ոչ Կովկասում, ոչ Եվրոպայում, ոչ էլ այլ մշակույթներում: Այդ երևույթը տեղ չունի որևէ քաղաքակրթության մեջ, որովհետև դեմ է մարդ արարածի բնույթին:

Բայց քանի որ հայ հասարակությունը գործ ունի չմարդու ռեժիմի և նրան սպասարկող կիսամարդկանց ոհմակի հետ, պետք է հանգիստ վերաբերվել «արևմտյան մեդրեսեներում» ((c) Վահե Հովհաննիսյան) ինստրուկտրաժավորված «իրավապաշտպան» և «քաղաքական գործիչ» ներկայացող պերսոնաժներին, որոնք հանուն չմարդու ռեժիմի պահպանության՝ առաջարկում են մարդ կալանավորել՝ առանց դատ ու դատաստանի կամ շատով մեկին ծեծելու փաստն արդարացնում են ծեծողների հակառուս լինելու և Բուչա այցելելու հանգամանքով:

Հիշեք սա, որովհետև «Պապլավոկն» ու «Մարտի 1-ը» տարիներ շարունակ մանտրա դարձրած այս «Եվրաթալիբանը» ((c) Կարեն Վրթանեսյան), որ «սամասուդի» իդեոլոգիայի ամենաիսկական կրողն է, մի օր ադարացնելու է չմարդու ռեժիմի կրակելը ցուցարարների վրա: Արդարացնելու է այնպես, ինչպես արդարացրել է Արցախի հանձնումը:

Երևանի փողոցներում մարդասպանությունն արդարացնելու է ինքնիշխանության մասին ցինիկագույն թեզերով, իսկ պայմանական ասած Ջոմարդ Հայկազյանի կրակելն արդարացնելու է նրա Բուչա այցելած լինելու հանգամանքով:

Հիշեք սա, որովհետև մի օր բումերանգի և պատմական արդարության օրենքներով այս խեղկատակները բախվելու են այն բռնությանը, որի արդարացնողն ու քարոզողն իրենք են եղել: Եվ, եթե Գաբրիելյան Արտուշին տարան այնտեղ, որտեղ ինքն էր առանց աչքը թարթելու ուրիշներին ուղարկում, ապա սրանց գլխին սև Բուչա է գալու և իրենց մաշկի վրա են զգալու այն, ինչը կամենում են ուրիշներին:

Տիեզերքը երբեք ու ոչինչ անպատիժ չի թողնում:

Միհրան ՀԱԿՈԲՅԱՆ

Մեկնաբանություններ