Ադրբեջանի արտաքին գործերի նախարարությունը կոչ է արել ТАСС լրատվական գործակալությանը ներողություն խնդրել ծովանկարիչ Իվան Այվազովսկու հուշարձանի քանդման մասին հաղորդագրության մեջ Ստեփանակերտ հին անվանման հիշատակման համար։ Գերատեսչությունն ակնկալում է, որ գործակալությունը կկատարի համապատասխան ուղղումներ, հակառակ դեպքում, «կձեռնարկվեն համապատասխան միջոցներ»՝ կապված Ադրբեջանում ТАСС-ի գործունեության հետ։               
 

Երկսայրի իրականություն

Երկսայրի իրականություն
01.11.2017 | 15:36

Այս շաբաթ խորհրդարանը քննարկում է երկրի ֆինանսական գլխավոր փաստաթուղթը`2018-ի պետբյուջեն: Կառավարության ներկայացուցիչների հայտարարությունից ակնհայտ է, որ հաջորդ տարվա տնտեսական հեռանկարներն այնքան էլ հուսադրող չեն: Իսկ երբ այդ ամենին գումարվում է նաև պետական ապարատի, այսպես ասած, բեռնաթափումը, հասկանալի է դառնում, որ շարքային քաղաքացիների հուսահատությունն ավելի է մեծանալու: Պարզ է, չէ՞, որ օպտիմալացման «տակ» են ընկնելու այն կադրերը, որոնք չունեն հովանավոր և միայն այդ աշխատավարձի հույսին են:


Ըստ պաշտոնական հայտարարության, շուրջ 5500 պետաշխատող զրկվելու է աշխատանքից: Այսքան մարդ համալրելու է գործազուրկների շարքը: Այսքան մարդու կյանքի որակը կտրուկ վատանալու է, և նրանց այլ ելք չի մնում, եթե ոչ բռնել արտագաղթի ճանապարհը: Ժողովրդագրական խնդիրները, արտագաղթի վտանգավոր ցուցանիշները, տնտեսության ոչ բարվոք վիճակը, ի վերջո, դատարկելու են երկիրը: Ոչ մի կառավարություն երբևէ չի խոստովանել, որ իր քայլերի արդյունքում մարդկանց կյանքն ավելի է վատացել, քանի որ ամեն հաջորդը, թեկուզ ոչ հրապարակավ, մեղադրել է նախորդին` տնտեսական սխալ քաղաքականության համար, որի հետքերը իբր փորձում է ինքը վերացնել: Այսպես է եղել քսանվեց տարի և բոլոր կառավարությունների օրոք: Փորձը ցույց է տվել, որ բոլորն են սխալ եղել, այլապես հիմա երկիրը այսպիսի վիճակում չէր լինի, որովհետև խնդիրները ոչ մեկ տարվա, ոչ էլ մի քանի տարվա «խորություն» ունեն: Համակարգի արատներն այնքան են կարծրացել, որ գրեթե անհնար է թվում դրանց վերացումը: Քաղաքականության ու բիզնեսի սերտաճումն էլ իրավիճակի տապանաքարը դարձավ:


Վերադառնալով օպտիմալացմանը, պետք է փաստել, որ սա երկսայրի խնդիր է: Մի կողմից` պետական ապարատն ուռճացված է և պետք է խնայողություն արվի, որպեսզի այդ գումարներն արդյունավետ ծախսվեն, մյուս կողմից էլ` համատարած գործազրկության ֆոնին կրկին մարդկանց մի մեծ խումբ կորցնում է աշխատանքը: Սա հետևանք է այն բանի, որ տարիներ շարունակ ամեն նոր ղեկավար սեփական կադրերին իր հետ բերել-բուծել է պետական համակարգ, անկախ այն հանգամանքից` նրանք գործից հասկանում են, իրենց տեղում են, թե ոչ: Արդյունքում կառավարման օղակն անօգուտ ու անտեղի մեծացել է: Իսկ երբ հերթը հասնում է կրճատումներին, բնականաբար, աշխատանքից ազատվում են բանիմաց կադրերը, մնում`«շեֆի մտերիմները»:


Այս խճճված իրականության մեջ էլ ցանկացած խնդիր դժվար է կարգավորել, քանի որ արտաքուստ ազնիվ նպատակն էլ անազնիվ ճանապարհներով է իրագործվում:


Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ

Դիտվել է՝ 2589

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ