Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինը հայտարարել է, որ Ռուսաստանը չունի ոչ բարեկամ երկրներ, այլ ունի պետությունների ոչ բարեկամ վերնախավեր։ Պուտինը կարծում է, որ նրանք, ովքեր դադարեցրել են Ռուսաստանի հետ փոխգործակցությունը քաղաքական ճնշման պատճառով, կվերադառնան։ Ըստ նրա՝ ինքնիշխանության կորուստը կնշանակի Ռուսաստանի գոյության ավարտ։ Նա վստահ է, որ Եվրոպան ներկայում զրկված է ինքնիշխանությունից։               
 

«Եթե լավ գին, լավ պայմաններ առաջարկեն, կվաճառենք, եթե ոչ` ոչ»

«Եթե  լավ  գին,  լավ  պայմաններ     առաջարկեն, կվաճառենք,  եթե  ոչ` ոչ»
25.06.2013 | 01:07

Գազի գնի բարձրացումը չմարսած, էներգետիկայի ոլորտում ի հայտ եկավ մի նոր «սենսացիոն» խոսակցություն. կառավարությունը պատրաստվում է վաճառելու «ՀայՌուսգազարդ»-ին իր ունեցած-չունեցած բաժնետոմսերի վերջին 20 %-ը, և այս գործընթացը արդեն բանակցային փուլում է: Եվ այսպես` «կվաճառվի՞ այն, թե՞ ոչ» հարցով դիմեցինք էներգետիկայի և բնական պաշարների նախարար ԱՐՄԵՆ ՄՈՎՍԻՍՅԱՆԻՆ:


-Չգիտեմ, երբ իմանամ` կտեղեկացնեմ։
-Գազի սակագնի բարձրացման շուրջ ևս մեկ տարուց ավելի հստակ պատասխան չէիք տալիս:
-Ես պատասխանել եմ և ասել եմ, որ բանակցություններից հետո միայն կարող եմ հստակ բան ասել:
-Մենք Ձեզ ասում էինք, որ 2013-ին գազի սակագինը կբարձրանա, իսկ Դուք պնդում էիք, որ այդպիսի բան չի լինի:
-Ես ընդամենն ասել եմ, որ բանակցություններն ընթանում են։ Համենայն դեպս, 2013-ի առաջին կիսամյակում գազի գինը չբարձրացավ: Ես ամբողջ տարվա համար կանխատեսում չեմ արել:
-Հիմա «ՀայՌուսգազարդի» բաժնետոմսերի 20 % -ի վաճառքը նպատակայի՞ն է:
-Նպատակային չէ։ Եթե լավ գին, լավ պայմաններ առաջարկեն, կվաճառենք, եթե ոչ` ոչ: Բաժնետոմսերը անպայման վաճառելու նպատակ չունենք:
-Ըստ տարբեր վերլուծաբանների` բաժնետոմսերի 20 %-ի վաճառքը պայմանավորված է կառավարության որոշմամբ` 30 % գազի գնի սուբսիդավորման հետ: Այսինքն` կառավարությունը լուծում է սուբսիդավորման համար պահանջվող գումարի հարցը:
-20 % բաժնետոմսերի գինը շատ ավելի փոքր է սուբսիդավորվող գումարից։
- Այսինքն` սուբսիդավորման գումարն ավելի՞ մեծ է:
- Այո:
-Ըստ հաշվարկների` սուբսիդավորման համար անհրաժեշտ է 140-150 մլն դոլար: Այսինքն` ստացվում է, որ պետության 20 %-ը 150 մլն դոլարից էժա՞ն է:
-Մենք չենք բանակցում մեկ տարվա համար։ Սուբսիդավորումը նախատեսվում է առաջիկա հինգ տարիների համար:
-Սուբսիդավորումը, ըստ էության, լոկալ և կարճաժամկետ ծրագիր է: Սակայն էներգետիկ համակարգը ռազմավարական նշանակության ոլորտ է: Արդյոք կարճաժամկետ ծրագիր շահելու նպատակով ճի՞շտ է հրաժարվել ռազմավարական ոլորտից: Մենք մեր էներգետիկայի ոլորտը չենք վտանգում` այն ամբողջությամբ մեկ այլ պետությանը տալով, խոսքը Ռուսաստանի մասին չէ, որ պետությունն էլ լինի: Ի դեպ, այդ քաղաքականությունը կարծես թե օրինաչափություն է մեր երկրի համար:
-ՀՀ-ում էներգետիկայի համակարգում գործող ձեռնարկությունները լիցենզավորվող գործունեություն են ծավալում: Այսինքն` գործունեություն իրականացնելու համար նրանք պետք է ստանան լիցենզիա, որում ամրագրված են այն խաղի կանոնները, որոնք գործում են ՀՀ-ում: Հետևաբար, անկախ նրանից, թե այդ ձեռնարկությունները որ երկիրն են ներկայացնում, ինչպիսի մաշկի գույն ունեն, ինչպիսի աչքեր ունեն կամ ինչպիսի մտածելակերպ, եթե մեր դաշտում պետք է աշխատեն, ուրեմն պետք է գործեն լիցենզիայով սահմանված խաղի կանոններով: Հակառակ դեպքում լիցենզիան կկասեցվի։ Երկրորդ, լիցենզավորված գործունեությունից բացի, նաև նրանք աշխատում են հանրային ծառայությունները կարգավորող հանձնաժողովի սահմանած դաշտում` ֆինանսական առումով: Այսինքն` իրենց հաշվետվությունները, ֆինանսական հոսքերը, ակնկալվող շահույթները կարգավորվում են այդ դաշտում` համաձայնեցնելով մեզ հետ: Հետևաբար, օրենսդրությամբ էն գլխից մենք մեր երկրի անվտանգությունը ապահովագրել ենք, և որևիցե խնդիր լինել չի կարող:
-Բայց չմոռանանք, որ նաև տվյալ ձեռնարկությունը կարող է որոշել իր անելիքները` իր պետության շահերից ելնելով:
- Ոչ, նման բան չի կարող լինել:
- Ինչո՞ւ չի կարող, հնարավոր է` խնդիրը կապ չունենա էներգետիկայի հետ, բայց տվյալ երկրի շահը մեկ այլ քաղաքականության հարթությունում թելադրող դառնա:
-Այդ մտածելակերպով ցանկացած հարց կարելի է շահարկել, և Ձեր ասածը էներգետիկայի համակարգի հետ կապ չունի:
-Այս պահին խոսում ենք էներգետիկայի ոլորտից, դրա համար էլ այդ օրինակն եմ բերում: Դրա համար ասում եմ, որ կամաց-կամաց այդպիսով թույլ ենք տալիս, որ բոլոր երկրները ցանկացած պահի թելադրող դառնան:
-Ի՞նչ պետք է թելադրեն. դիցուք, Ֆրանսիան, ի՞նչ պետք է մեզ թելադրի:
-Չգիտեմ: Բայց եթե ռազմավարական ոլորտն օտարելը շահավետ լիներ, զարգացած պետությունները ևս այդ ուղիով կընթանային: Մինչդեռ աշխարհում ռազմավարական ոլորտները մեծ մասամբ պետական են, և դրանց կողքին գործում են մասնավորները: Եթե այդքան անվտանգ է օտարելը, ապա իրենք էլ այդպես կաշխատեին:
-Մենք ունենք պետական ռազմավարական ընկերություններ, որոնց գործունեությունը ռազմավարական նշանակություն ունի, և նրանք երբևիցե մասնավորեցման ենթակա չեն։ Օրինակ, «բարձրավոլտ էլեկտրական ցանցերը», դիսպետչերական կամ համակարգի օպերատորական ընկերությունները, հաշվարկային կենտրոնը: Սրանք այն ընկերություններն են, որոնց գործունեությունն ու նշանակությունը ռազմավարական են:
-Իսկ «ՀայՌուսգազա՞րդը». գազը ռազմավարական նշանակություն չունի՞:
- Ոչ , այն ընդամենն առք ու վաճառք իրականացնող ընկերություն է:
-Բայց գազը ներկրելու խնդիր ունենք: Մենք բնական պաշար չունենք, և այն ռազմավարական նշանակություն ունի մեզ համար:
-Այո, դրա համար այն երկրները, որոնք գազ են մատակարարում և շահ ունեն սահմանի վրա, փորձում ենք նրանց սահմանից ներս քաշել, որ նրանք շահագրգռված լինեն գազը կայուն մատակարարելու հարցում:
-Այսինքն բաժնետոմսերի վաճառքը նաև դրանով եք պայմանավորում:
-«ՀայՌուսգազարդը» հանդիսանում է բաժնետոմսերի 80 %-ի սեփականատերը, և այն նրանց արդեն այդ հնարավորությունը տալիս է:
-Հայաստանն այլընտրանքային գազ չունի և, ըստ որոշ խոսակցությունների, իրանական գազը ևս տնօրինում է «ՀայՌուսգազարդը»:
-Նման բան չկա: ԻԻՀ-ից Հայաստան գազի ներկրումը Հայաստանինն է և իրականացնում է հայկական «Երևան ՋԷԿ» ՓԲԸ -ն: Մենք գազի ներկրման ընդամենը երկու տարբերակ ունենք` ԻԻՀ-ից և ՌԴ-ից: Այսօր իրանական գազն ավելի բարձր է Ռուսաստանի կողմից առաջարկվող գնից: Ինչո՞ւ է բարձր: Որպեսզի այս հարցը հասկանանք, պետք է վերլուծենք իրավիճակը: Պետք է հասկանանք, թե իրանական կողմը որքան գազ է արդյունահանում, ինչքան է այն ինքնաբավ: Պետք է դիտարկել նաև, թե ինչու է Իրանը Թուրքիայից այսօր գազ գնում, ինչ գնով է գնում, այդ հարաբերություններում գնային ինչ տենդենցներ կան, ինչ գնով է Իրանը գազ արտահանում և որ երկրներին, ինչու է այսօր միջազգային դատարաններում Թուրքիայի կառավարությունը դատական գործընթացների մեջ մտել ԻԻՀ-ի գազի ազգային ընկերության հետ: Այս ամենը երբ վերլուծում ենք, ապա հասկանալի է դառնում, որ նա չի կարող աջ ձեռքով թանկ գնել, ձախ ձեռքով էժան վաճառել:
-Մի քանի տարի առաջ խոսվում էր , որ Հայաստանն իրանական գազի համար կարող է դառնալ տարանցիկ երկիր, բայց դա տեղի չունեցավ: Արդյո՞ք պատճառն այն չէր, որ «ՀայՌուսգազարդը» Հայաստանում գրեթե մենաշնորհ ունի:
-Նման բան չկա: Հիմա էլ եմ ասում` տարանցիկ գազ ունենալը տնտեսապես շահավետ է, սակայն չմոռանանք, որ դրա համար, բացի մեր ցանկությունից և վաճառող կողմից, պետք է լինի նաև երրորդ կողմը` գնորդը: Հիմա այդ կողմը կա՞, կամ եղե՞լ է:
-Բա այն ժամանակ ինչո՞ւ էիք նման հայտարարություն անում, եթե երրորդ կողմը չկար:
-Հնարավոր է, վաղը, մյուս օրը հայտնվի երկու սուբյեկտ` Իրանը և մյուսը գնորդ երկիրը, և մենք այդ դեպքում կարող ենք տարանցիկ երկիր դառնալ: Հիմա էլ եմ ասում` մենք կարող ենք ապահովել տարանցիկությունը, և այն շատ շահավետ կլինի: Սակայն ԻԻՀ-ի գազի հետ կապված միշտ ասել և ասում եմ, որ ներկա գործող խողովակաշարը մեզ պետք է մեր երկրի ներքին էներգետիկ անվտանգության խնդիրները լուծելու համար:
-ՈՒսումնասիրե՞լ եք, թե որ երկիրն է ցանկանում իրանական գազ ստանալ Հայաստանի միջոցով:
-Մենք չենք կարող մտնել մատի և մատանու արանքը: Մեր խնդիրն է լուծել մեր երկրի էներգետիկ անվտանգության ապահովումը:

Զրույցը`
Ժասմեն ՎԻԼՅԱՆԻ

Դիտվել է՝ 2619

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ