Աստվածաշունչ մատյանից

Բայց դու կամաց-կամաց դատաստան տեսնելով՝ ապաշխարության տեղ էիր թողնում՝ չմոռանալով սակայն, որ չար է նրանց արարքը, բնածին է նրանց չարությունը, և հավիտյան չեն փոխվելու նրանց մտածումները, քանզի սկզբից ևեթ անիծված էր նրանց ծնունդը։ Դու երկյուղ չէիր կրում որևէ մեկից, երբ ներում էիր շնորհում մեղավորներին։ Արդարև, ո՞վ կարող է ասել քեզ, թե ինչ ես անում, և ո՞վ կարող է դեմ կանգնել քո դատաստանին, կամ ո՞վ կարող է քեզ կշտամբել ազգեր կործանելու համար, որ դու արել ես, և կամ ո՞վ կարող է քեզ հակառակվել՝ անիրավ մարդկանցից վրեժխնդիր լինելու համար։

Իմաստություն Սողոմոնի 12. 10-12

Մեկնաբանություններ