Աստվածաշունչ մատյանից

Ով պատիվ է տալիս անզգամին, նման է այն մարդուն, որ թանկարժեք քար է դնում պարսատիկի մեջ։ Հարբեցողի ձեռքերը փշերն են ծակծկում, անմիտ մարդու ձեռքերը ծառայում են անզգամին։ Ինչպես շունը դառնում է ատելի, երբ վերադառնում է իր փսխածին, այնպես էլ անզգամն է իր չարությամբ, երբ վերադառնում է դեպի իր մեղքերը։ Ամոթ կա, որ մեղքերի մեջ է գցում մարդուն, ամոթ էլ կա, որ նրան պարգևում է փառք ու շնորհ։

Առակներ 26. 8-9...11

Մեկնաբանություններ