Քննարկելով Հայաստանի շուրջ և երկրի ներսում ստեղծված բարդ իրավիճակը՝ «Դեմոկրատական այլընտրանք» կուսակցության
5-րդ համագումարն արձանագրում է.
- Հայաստանի ու Ադրբեջանի միջև հարաբերությունների կարգավորումն այլընտրանք չունի:
Պահպանողական կուսակցությունը (ՊԿ) հիմքեր ունի վիճարկելու Հայաստանի Հանրապետության անձնագիրը կրող Սամվել Շահրամանյանի՝ Լեռնային Ղարաբաղի (Արցախի) Հանրապետության գոյությունը դադարեցնելու, գերատեսչական ենթակայության բոլոր պետական հիմնարկները և կազմակերպությունները լուծարելու մասին 2023 թվականի սեպտեմբերի 28-ի հրամանագրի օրինականությունը, քանի որ`
Ազգային ժողովի պետական-իրավական հարցերի մշտական հանձնաժողովն այսօր դրական եզրակացություն է տվել Հռոմի կանոնադրության վավերացման նախագծին: Ակնհայտ է, որ կառավարող մեծամասնությունը մտադիր է այն շուտափույթ վավերացնել: Նախկինում (ս. թ. մարտի 28-ին) Հանրապետական կուսակցությունը հայտարարությամբ անդրադարձել է Հռոմի կանոնադրության` ՀՀ Սահմանադրությանը հակասելու հանգամաքին և այն փաստին, որ Սահմանադրական դատարանն ակնհայտորեն վերազանցել է իր լիազորությունները` այն ճանաչելով սահմանադրական:
Իմ տիրապետած վերջին 6 ամիսների հանրային կարծիքի հետազոտությունները, ցավալի արձանագրումներ են պարունակում ՔՊ-ականների համար: Խոսքս միայն գահավիժող ռեյտինգների մասին չէ: Երբեմնի համաժողովրդական էյֆորիկ աջակցությունից նույնիսկ հետք չի մնացել: Այս պահին իշխանության նկատմամբ ատելությունը խփում է բոլոր ռեկորդները:
Մենք այս ընտրությունները չենք իջեցնի համատիրության մակարդակի, դրա իրավունքը չունենք:
Մենք հիմա այն վիճակում չենք, որ մտածենք մետրոյի նոր կայարան կառուցելու կամ համատիրության աշխատանքները լավարկելու մասին։
«Ապրելու երկիր» կուսակցությունն առաջարկ է ներկայացնելու Երևանի ընտրություններին մասնակցող բոլոր ուժերին` ստորագրել փաստաթուղթ, համաձայն որի, բոլորը միասին պայքարելու են ՔՊ-ի դեմ։
Քաղաքականությունը դարձել է «проходной двор», հանրային օգտագործման տեսակի մի բան, իսկ քաղաքականություն մտնելը, քաղաքական գործիչ դառնալը՝ խաղուպար: Մտնում են առանց դուռը թակելու, քացով բացելով, շրխկոցով ու հարայհրոցով:
Ադրբեջանը պետական սահմանի մասին համաձայնագիր ունի միայն ՌԴ-ի հետ։ Մյուս երեք ցամաքային հարևանների՝ Վրաստանի, Հայաստանի Հանրապետության ու Իրանի հետ նման համաձայնագրեր չունի, այսինքն, այդ սահմանները փաստացի կամ պայմանական առկա են, բայց դրանք «միջազգայնորեն ճանաչված» չեն, քանի դեռ չկա «պետական սահմանի մասին» միջպետական համապատասխան համաձայնագիր...