Ասում են՝ լճերը հիշողություն ունեն։
Ջուրը պահում է այն, ինչ մարդը փորձում է մոռանալ։
Մեր Սևանը ժամանակին կոչվում էր Գեղամա լիճ․
անուն, որ գալիս էր Գեղամա լեռների մեջ թաքնված ուժից...
Պատարագից հետո լրագրողները շրջապատեցին մի կարևոր մատղաշի, ու տեղի ունեցավ բլից-հարցազրույց․
- Դուք նախաճաշին ի՞նչ եք ուտում, որ կարողանում եք թշնամիների հախից գալ։
- Չախոբիլի...
Շատ տարիներ առաջ էր, բայց այսօրվա պես հիշում եմ: Երբ Կոբո Աբեն համաշխարհային հռչակ էր ձեռք բերել, Ճապոնիայի ժողովուրդը որոշեց գրողի հանդեպ իր սերն ու երախտիքն արտահայտել յուրահատուկ ձևով...
Մենք, շատ թե քիչ տանելի ապագա ունենալու համար, պետք է աշխատենք բազմակողմանիորեն հասկանալ հզորների ու թույլերի հարաբերությունների անատոմիան։
Բնականաբար, եթե ուժեղների ու թույլերի հարաբերությունների հետ առնչված երկրորդական հանգամանքները դնենք մի կողմ, ապա այդ հարաբերությունների կայուն ու երկուստեք իմաստալից լինելու համար, ընդհանուր առմամբ, պետք է հավասարակշռություն լինի, մի կողմից, ուժեղի համար թույլի օգտակարության և, մյուս կողմից էլ, թույլի համար ուժեղի կողմից պաշտպանվածության միջև...