«Հալաջյանը մեր ժամանակների լավագույն կոմպոզիտորներից է»

Հայաստանի պետական ֆիլհարմոնիկ նվագախումբը և Հայաստանի պետական կամերային երգչախումբը վաղը «Արամ Խաչատրյան» համերգասրահում կնշեն շվեյցարաբնակ հայտնի կոմպոզիտոր Դավիթ Հալաջյանի 50-ամյակը:

Ծրագրում կհնչեն Հալաջյանի «Օ, թագավոր», «Մնացյալը լռություն է», «Համայն աշխարհի արարածները», «Երաժշտություն ստվերում» ստեղծագործությունները:
Մենակատարներն են` Իրինա Զաքյան (սոպրանո), Մերի Մովսիսյան (սոպրանո), Արամ Թալալյան (թավջութակ), Արամ Ասատրյան (ջութակ), Յանա Դարյան (ալտ), Կարեն Խաչատրյան (կոնտրաբաս), Հովհաննես Պապիկյան (հոբոյ), Մարտին ՈՒլիխանյան (կլառնետ): Դիրիժորներ` Էդուարդ Թոփչյան, Ռոբերտ Մլքեյան:
Հայ երաժշտագետների կարծիքով` Հալաջյանի ստեղծագործությունները բացառիկ որակի են, բացի այդ, այսօր շատ քիչ են խմբերգային ստեղծագործություն գրող լավ կոմպոզիտորները:
Իրինա Զաքյանը մեզ հետ զրույցում ասաց, որ Հալաջյանը մեր ժամանակների լավագույն կոմպոզիտորներից է, առանձնանում է իր երաժշտական մտածելակերպով: Երգչուհու խոսքով` շվեյցարաբնակ կոմպոզիտորը Եվրոպայում շատ հայտնի է, նրա ստեղծագործությունները միշտ կատարում են հեղինակավոր երաժիշտներն ու երգիչները: Հայաստանում հայտնի է հատկապես նրա «Լույսի մեսսա» («Messa di Lumine») ստեղծագործությունը:
Դավիթ Հալաջյանը բնակվում է Ցյուրիխում և դասավանդում է տեղի կոնսերվատորիայում: Բացի կոմպոզիտորական գործունեությունից, ղեկավարում է երգչախմբեր և նվագախմբեր, «Անանուն» երգչախմբի հետ ներկայացնում է փորձարարական երաժշտություն:
Նրա ստեղծագործությունները հնչել են բազմաթիվ երկրներում` Ռուսաստանում, Ճապոնիայում, Շվեյցարիայում, Բելգիայում և Կանադայում: Ձայնագրվել է մի շարք հեղինակավոր ստուդիաներում:

Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ