Ոչիշխանականները դեռ աթոռապահանջ չունե՞ն

Տիգրան Սարգսյանի հրաժարականի «թանաքը դեռ չչորացած», լրատվակայքերում հայտնվել են հրապարակումներ` ապագա վարչապետի գուշակություններով: Նորմալ է: Աթոռն ազատ է, լրագրողները փորձում են կռահել ու իրենց ենթադրությունների պտուղները հրամցնել հասարակությանը: Բայց հրապարակվող հավանական թեկնածուների անունները նորություն չեն և այդ իմաստով այնքան էլ հետաքրքիր չեն: Ավելի հետաքրքրական են կուսակցությունների արձագանքները: Առանձնապես` ոչիշխանականների:

Քառյակի մաս կազմող «Ժառանգության» ղեկավար Րաֆֆի Հովհաննիսյանն ասել է, թե հրաժարականը բավարար չէ և պետք է իշխանությունը փոխել` վերից վար: ՀԱԿ-ից Լևոն Զուրաբյանն էլ հայտարարել է, թե հրաժարականը քառյակի ջանքերի շնորհիվ է կայացել ու պայքարը պետք է շարունակել` պահանջելով նաև Սերժ Սարգսյանի հրաժարականը: Ի հակառակ այս ուժերի, քառյակի մյուս` խաղաքարտերը ավելի խորը թաքցնող երկու ուժերի (ՀՅԴ, ԲՀԿ) ներկայացուցիչները հրաժարվել են մեկնաբանել ոչ միայն վարչապետի հրաժարականը, այլև չեն ցանկացել անդրադառնալ քառյակի հետագա քայլերին` կապված Սերժ Սարգսյանի հրաժարականի պահանջի հետ:
Անիմաստ է քննարկել, թե արդյոք Տիգրան Սարգսյանի հրաժարականը եղավ ոչիշխանականների պայքարի արդյունքում, քանի որ վերջիններիս` հակավարչապետական ելույթներն առանձնապես վտանգ չէին ներկայացնում` այլևս նախկին վարչապետի համար. նման ելույթներ շատ են եղել Տիգրան Սարգսյանի պաշտոնավարության ընթացքում: Եվ այս պահին էական էլ չէ, թե քառյակի այս կամ այն ուժն ինչպես է գնահատում փաստը: Այսուհետ կարևոր է, թե այդ ուժերից յուրաքանչյուրն ի՞նչ «հաշիվ» ունի այս հրաժարականի մեջ: ՀԱԿ առաջնորդն արդեն հայտարարել է, որ նոր ձևավորվելիք կառավարության կազմում իր կուսակցությունից ոչ մեկը չի ընդգրկվելու, ԲՀԿ ղեկավարի հավաստիացմամբ ինքը պաշտոնների չի ձգտում, թեև չար լեզուները պնդում էին-են, որ Ծառուկյանը պայքարում է հենց վարչապետի աթոռի համար: Մնացին ՀՅԴ-ն ու «Ժառանգությունը»: Առաջինն այս փուլում երբեք չի խոսել իր հավակնությունների մասին, իսկ երկրորդի ղեկավարը կարծում է, որ վարչապետի փոփոխությունը հարցի լուծում չէ, և ուրեմն կարելի է ենթադրել, որ «Ժառանգությունը» նույնպես վարչապետական աթոռի կամ նախարարական պորտֆելների հավակնություններ, գոնե այս պահին, չունի: Ստացվում է, որ աթոռը դատարկ է ու ընդդիմություն ասվածից ոչ մեկն այն զբաղեցնելու նկրտումներ չունի: Մնում է ենթադրել, որ ապագա վարչապետի նշանակման հետ կապված ոչիշխանականների մասնակցությունը սահմանափակվելու է ընդամենը թեկնածուի մասին կարծիք հայտնելով:

Կարինե ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Հե՜յ, հեղափոխություն, ո՞ւր մնացիր
• Հանրահավա՞ք եք ուզում, ինքնե՛րդ էլ արեք
• Եռյակում միմյանց հետ հայտարարություններո՞վ են խոսում
• Գյումրու ռուսական ռազմակայանը նախընտրելի ԶԼՄ-ներ ունի՞
• Սխալ տնտեսական քաղաքականությունը հարվածում է սպառողի գրպանին
• «Ժառանգության» հետ մի բան այն չէ
• Օրենքները լավն են, երբ գործում են
• «Ժառանգությունն» ինքն է իրեն դուրս դրել ընդդիմադիր դաշտից
• Ո՞վ պետք է փոխհատուցի գյուղացու կրած վնասի համար
• Դեղերի գները, այնուամենայնիվ, կբարձրանան
• Լիդինգթոն. «Հայ-թուրքական արձանագրությունները պետք է կատարվեն առանց հետաձգման»
• Ծառուկյանն ավելի քան կոմպրոմիսային է
• ԲՀԿ-ի «վազքը» ավելի կարճ կլինի, քան ենթադրվում էր
• Նոր ընդդիմություն կձևավորվի՝ ընդդեմ իշխանության և ոչիշխանականների
• Իշխանափոխությունից հետո «լավ» ընկերները կմնա՞ն համակարգում
• Հոկտեմբերի 27-ի բեռն ու Հայաստանի ապագան
• Գագիկ Ծառուկյանը ներողություն կխնդրի՞
• Ի՞նչ կա Ծառուկյանի մտքին
• Երբ որդեկորույս մայրերին քաշքում են ինչպես խուլիգանների
• Երբ հասցեատերն ավելի կարևոր է, քան հարցն ինքնին

Մեկնաբանություններ