Պայքար երկրորդ տեղի համար

Դեռ առաջադրումներից առաջ առիթ ունեցել ենք անդրադառնալու ընդդիմության միասնության թեզին` հիմնավորելով դրա պրակտիկ անհնարինությունը: Կառավարման խորհրդարանական համակարգը նույնիսկ տեսականորեն վերացնում է ընդդիմության` մեկ ցուցակով հանդես գալու հնարավորությունը, որովհետև չի գործում նախագահական ընտրությանը բնորոշ այն կանոնը, որ պարտվողը կորցնում է ամեն ինչ: Քաղաքագիտական այս ճշմարտություններն ապացուցվեցին հենց առաջադրումների ժամանակ, չնայած «Համախմբում» և «Ժառանգություն» կուսակցություններն ընդդիմության միասնության թեման դարձրել էին դաշինքային բանակցությունների առանցք: Հիմա էլ ՕՐՕ դաշինքի գործիչներն ակնարկում են «Ծառուկյան» դաշինքի հետ հետընտրական համագործակցության հնարավորությունը: Գրեթե հարյուրտոկոսանոց ճշգրտությամբ կարող ենք պնդել, որ «Ծառուկյան» դաշինքն ու ՕՐՕ-ն սերտ համագործակցություն չեն ունենալու ոչ ապագա խորհրդարանում, ոչ էլ հրապարակներում և փողոցներում:

Նախ, իշխանությունները երբեք թույլ չեն տա կազմակերպչական, ֆինանսական ռեսուրսի նման կենտրոնացում` հատկապես համակարգային տրանսֆորմացիայի բարդ փուլում: Մյուս կողմից՝ Օհանյանի ու Ծառուկյանի դաշինքներն ընտրություններին մասնակցում են իշխանությունների խաղի կանոններով, ավելի պարզ` մրցում են երկրորդ տեղի համար, իսկ սա ենթադրում է, որ այս ուժերի հիմնական պայքարը ծավալվելու է ոչ թե ՀՀԿ-ի, այլ հենց միմյանց միջև: Նույն տրամաբանությամբ` միմյանց «կոկորդ են կրծելու» ՀՅԴ-ն ու ՀՎԿ-ն: Դաշնակցությունը ՀՀԿ-ի այսօրվա կոալիցիոն գործընկերն է և իշխանության կերակրատաշտից մտադիր չէ հեռանալ նաև ընտրություններից հետո: ՀՎԿ-ն հիմա հանդես է գալիս ընդդիմադիր դիրքերից, սակայն Արթուր Բաղդասարյանը քանիցս չի բացառել ՀՀԿ-ի հետ հետընտրական համագործակցության հնարավորությունը: Մի խոսքով, ՀՎԿ-ն ու ՀՅԴ-ն, տարբեր հռետորաբանությամբ, սիրաշահելու են ՀՀԿ-ին` չխնայելով միմյանց: Հենց այսպիսի տրամաբանությամբ է մեկնարկելու ընտրարշավը: Անակնկալներ պետք է սպասել այն ընտրական միավորներից, որոնք «ծանրքաշային» չեն համարվում և հույսը դրել են ոչ այնքան Բաղրամյան 26-ի, որքան հասարակության ընդդիմադիր շերտերի վրա:

Սարգիս ԱՐԾՐՈՒՆԻ

Մեկնաբանություններ