Մի քանի ժամից Թուրքիայի ընտրությունների առումով կանխատեսիչների և քաղաքական վերջին ճշմարտություններին տիրապետողների պակաս չի լինելու, ուստի էստեղ թողնեմ այն մտքերը, որոնք հրապարակային երբեք չեմ արտահայտել, բայց մասնագիտական և ոչ մասնագիտական շրջանակներում բազմիցս ֆիքսել եմ:

Բրյուսելում ամրապնդվել են Արցախում էթնիկ զտման (ցեղասպանության) իրականացման և Հայաստանի վերացման հիմքերը․ Փաշինյանն ու Ալիևը պայմանավորվեցին:

Բրյուսելի անկեղծությունը… Արդեն մի քանի ժամ կլինի, որ Եվրամիության ղեկավար Շառլ Միշելը հանդես եկավ հայտարարությամբ, որտեղ ներառված են բազմաթիվ հակասական կենացներ։

Բրյուսելում տեղի ունեցած եռակողմ հանդիպումից հետո Եվրոպական խորհրդի նախագահ Շառլ Միշելը պաշտոնապես հայտարարել է, որ Հայաստանը ճանաչել է Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը 1991 թ. Ալմա-Աթայի Հռչակագրի հիման վրա՝ 86.6 հազար քառ. կմ տարածքով։ Հայտարարությունը տեղի է ունեցել Ադրբեջանի կողմից Հայաստանի և Արցախի Հանրապետությունների նկատմամբ ուժի շարունակական կիրառման և ագրեսիայի, ինչպես նաև արցախահայության տեղահանության, էթնիկ զտման և ցեղասպանության ենթարկելու ահագնացող սպառնալիքների պայմաններում:

Ինքնորոշման ճանապարհով գնալու որոշումն ու ծանրությունը 3 տասնամյակ առաջ ստանձնել է Արցախը ու շարժվել առաջ:

Թուրքերն ավելի ուշադիր են կարդացել մեր Սահմանադրությունը և ոչ միայն։ Նրանք, առիթը պատեհ գնահատելով, կոնկրետ դնում են Սահմանադրությունը համալիր փոխելու խնդիր, առաջին հերթին՝ երազելով հանել բոլոր համազգային արժեքները՝ նախաբանում ամրագրված Հայոց ցեղասպանության ճանաչումը, Արցախի անկախությունը և այլն։

Իսկ դուք գիտեի՞ք, որ ընկեր Հեյդար Ալիևը բրիտանական հետախուզական ծառայության՝ ՄԻ6-ի գործակալ էր:

Մի շարք հանգամանքներով պայմանավորված անցած շաբաթն ամփոփվեց թուրք-ադրբեջանական համատեղ ցայտնոտով ու «փսիխոզով»:

Առաջին համաշխարհային պատերազմի սկզբում Հնդկաստանից հրեական ծագմամբ բրիտանացի սպա Դեյվիդ Շեքսպիրը (David Shakespeare) Էր-Ռիադում հանդիպել է Իբն Սաուդի հետ և հետագայում ղեկավարել է Սաուդյան բանակը, որը պարտության է մատնել Իբն Սաուդի հակառակորդ ցեղին։ 1915 թվականին Իբն Սաուդը հանդիպում է ունեցել Պարսից ծոցի տարածաշրջանում բրիտանական բանագնաց Բրեյսի Կաուկասի (Bracey Coca) հետ։

Կա հիմնարար բնույթի մի հարց, ինչը շատ կարևոր է որևէ ժողովրդի էությունն իր ամբողջության մեջ գնահատելու համար, որը կայանում է նրանում, որ հաճախ ժողովրդի լավ կամ վատ վիճակները կապված չեն լինում իր էության հետ, այլ որոշվում են արտաքին հանգամանքներով: