Մարդու կյանքում խոսքը միշտ կարևոր դեր է ունեցել։ Մարդը կարողացավ բանավոր և գրավոր խոսքի միջոցով գիտելիք հաղորդել մյուս մարդուն, փոխանցել հաջորդ սերունդներին իր կենսափորձը և դուրս գալով քարանձավից հասնել լուսին։

Սիրելինե՛ր, Մայր եկեղեցուց դուրս գտնվող քրիստոնյա խմբավորումները մեծ մասամբ չունեն ննջեցյալների խորհուրդը և այդ խորհրդից այնքան էլ բան չեն հասկանում: Սակայն այդ ամենի մասին կան հին և նոր կտակարաններում:

Խաղաղութեամբ Քով, Հոգի՛դ Սուրբ Աստուած ճշմարիտ, որ ի վեր է քան զամենայն միտս եւ զխորհուրդս, մխիթարեա՛ զանձինս ծառայից Քոց՝ ընդունելով զաղաչանս մեր: Անցո՛ ի մէնջ զցասումն պատուհասի յանցանաց մերոց բարերարութեամբ Քով:

Քրիստոնեությունը սիրո ու ազատության մասին է։ Բայց «սեր և ազատություն» քարոզող ամեն ինչ չէ, որ կապ ունի Քրիստոսի հետ - հիպպիներն էլ էին սեր ու ազատություն քարոզում։

Հիմա էլ չե՛ն խաչում: Աշխարհը դարձել է ավելի մարդասեր:

Այսօր Արցախի և ոչ մի եկեղեցում չմատուցվեց Ճրագալուցի պատարագ, ոչ ոք իր օջախ չտարավ Քրիստոսի Սուրբ Ծննդյան Ավետիսի Լույսը։

Աղոթքը, որ ներկայացրի նախորդ հրապարակմամբ, իր մեջ տարբեր խորհուրդներ և շերտեր ունի։ Ընդհանրապես, բառը խոսք դառնալու ընթացքում, կարող է իր իմաստը շրջել 180 աստիճանով, նայած թե ինչպիսի լիցքավորում է ստանում բարձրաձայնողի կողմից։

Տե՜ր, երես մի՛ դարձրու մեզնից։

- Հա՛յր, Սուրբ Ծննդյան գիշերային հսկումից հետո չե՞նք պառկում քնելու: - Սուրբ Ծնունդ և քնե՜լ: Մայրս ասում էր. «Այդ գիշեր միայն հրեաներն են քնում»: Այն գիշեր, երբ Քրիստոս ծնվեց, առաջնորդներն էին պինդ քնած, իսկ հովիվներն արթուն էին (հմմտ. Ղուկ. 2:8): Հսկում էին ոչխարներին ու սրինգ նվագում: Հասկացա՞ր: Հովիվները, որ արթուն էին, տեսան Քրիստոսին:

Այսօր Հայաստանյայց Առաքելական եկեղեցիներում մատուցվում է Սուրբ Ծննդյան Ճրագալույցի Սուրբ և անմահ Պատարագ: Իսկ վաղը նշելու ենք Քրիստոսի Սբ Ծննդյան տոնը, եկեղեցիներում մատուցվելու է Ս. Պատարագ: Թո՛ղ որ Սուրբ և անմահ Պատարագի հնչյունները սփռվեն Հայոց աշխարհի վրա, և մենք կարողանանք մեր նախնյաց ավանդած արժեքները վերականգնել մեր մեջ ու պատմական բնօրրանի այս վերջին փոքրիկ բեկորի վրա մեր արմատները զգալով` կարողանանք հաղթել գոյաբանական այս ծանր պայքարում։