Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               
 

«Պուտինի ամենանոր սատելիտ պետությունը»

«Պուտինի ամենանոր սատելիտ պետությունը»
26.02.2016 | 00:20

«Ծննդյան տոներից երկու օր առաջ Ռուսաստանը, առանց գովազդելու, Հայաստանի հետ ստորագրեց մեծ համաձայնագիր հակաօդային պաշտպանության մասին,- գրում է Forbes-ում Ադամ Էրելին՝ ԱՄՆ-ի պետդեպարտամենտի պաշտոնական ներկայացուցչի նախկին տեղակալն ու ԱՄՆ-ի նախկին դեսպանը Բահրեյնում:- Համաձայնագիրն արագացրեց ՌԴ ռազմական ներկայության մեծացումը Հայաստանում, և դա ամենանկատելի ազդանշանն է, որ Պուտինը նոր պետություն-սատելիտ է ձեռք բերում ՆԱՏՕ-ի սահմանների մոտ ու սպառնում է ԱՄՆ-ի արժեքավոր դաշնակից Թուրքիային: Զինուժի այդ մեծացումը գլխավոր տարրերից մեկն է, որով Պուտինը ձգտում է գերակայություն ստանալ տարածաշրջանում: Հայաստանը սահմանակցում է ՆԱՏՕ-ի անդամ Թուրքիային: Վերջին 6 ամիսներին ռուսական զինուժի և զենքի ներկայությունը Հայաստանում մեծացել է: Ինչո՞ւ ենք մենք լռում Թուրքիայի նկատմամբ այդ անթաքույց ագրեսիայի առաջ: Ինչո՞ւ մենք չենք դատապարտում Հայաստանին, որ հանդիսավորությամբ ընդունում է Պուտինի հարվածային զինուժը: Թուրքիան առանցքային դաշնակից է ԻՊ-ի հետ գլոբալ պայքարում և այն քիչ երկրներից է ԱՄՆ-ի գլխավորած կոալիցիայում, որ բազաներ ունի ԻՊ-ի ռազմավարական հենակետերի մոտ: Հայաստանը սահմանակցում է ԱՄՆ-ի երեք առանցքային դաշնակիցների՝ Վրաստանի, Ադրբեջանի և Թուրքիայի հետ: Ռուսական ռազմական ներկայությունը Հայաստանում դաշույն է ՆԱՏՕ-ի սրտին, մինչդեռ հայ-ռուսական ալյանսն ամրապնդվում է: ԱՄՆ-ի ղեկավարները բանակցությունները պետք է վարեն ուժի դիրքերից, փոխարենը մենք համակերպվում ենք Պուտինի ուժի բացահայտ ցուցադրությանը: XX դարի պատմությունը սովորեցնում է, որ դա վատ վերջաբան է ունենում»:


Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Հ. Գ. Կարճ-կոնկրետ ու ինչքան՝ վիճելի: Ակնհայտ է, որ Ադամ Էրելին պարզապես աչք է փակում այն ամենի վրա, ինչ կատարվում է Թուրքիայում ու բացարձակապես չի ուզում քննարկել Թուրքիա-ԱՄՆ հակասությունները Սիրիայի հարցում, քրդերի ու ԻՊ-ի դեմ պայքարի առանձնահատկությունները, նաև՝ Թուրքիայի ագրեսիվ պահվածքը տարածաշրջանում: Նվազագույնը տարօրինակ է նաև, որ եթե Ադրբեջանը ԱՄՆ-ի «առանցքային դաշնակիցն» է, Կոնգրեսում ինչո՞ւ է օրինագիծ շրջանառվում Ադրբեջանի նկատմամբ պատժամիջոցների սահմանման հարցով: Բայց ամենատարօրինակն այդքան տեղեկացված մարդու զարմանքն է, որ ձևակերպվել է «Պուտինի ամենանոր սատելիտ պետությունը» վերնագրով, ընդունեք, որ այդ «ամենանորը» հաճոյախոսություն է մեր հասցեին: Գուցե Ադամ Էրելին կարդացել է «Կոմսոմոլսկայա պրավդա»-ին տված ԱԽ նախկին քարտուղար Արթուր Բաղդասարյանի հարցազրույցը ու վախեցել, որ այսօր-վաղը Հայաստանը հարձակվելու է Թուրքիայի, ուրեմն՝ ՆԱՏՕ-ի վրա, և հաղթելու է: Իսկ ընդհանրապես, նման արձագանքը նույնիսկ ուշացած է ու շատ մեծ խոսակցության դուռ է բացում՝ վտա՞նգ, թե՞ անվտանգություն է ապահովում ռուսական զինուժը Հայաստանում՝ Հայաստանի համար:

Դիտվել է՝ 1365

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ