Հունվարի վերջերից աշխարհը սկսել է ծանոթանալ մի ամբողջ շարք իրադարձությունների նուրբ մանրամասներին, որոնք 1,5-2 տարի է, ինչ պայթեցնում են երկրների ու ամբողջ տարածաշրջանների տեղեկատվական տարածությունները։ Այ, օրինակ, վերցնենք 2015 թ. հունվարի 22-ին Պակիստանի Լահոր քաղաքում ձերբակալված Յուսեֆ ալ Սալաֆիի` «Իսլամական պետություն» ահաբեկչական խմբավորման պարագլուխներից մեկի հայտնությունները (անկեղծ ասած` վաղուց սպասվող)։

Սկսվել է փետրվարը: Օրացուցային հիշեցումը անտեղի կլիներ, եթե խոսքը չվերաբերեր հայոց փետրվարին, ամիս, որ հայոց նոր պետականության ու նոր պատմության սկիզբը դրեց: Ամիս, որ Լեռնային Ղարաբաղի պատմության նոր էջ գրեց:

Հերթական իրադարձությունը եղավ, որ չպիտի լիներ: Հունվարի 31-ին Երևանից Լեռնային Ղարաբաղ մեկնող «Հիմնադիր խորհրդարանի» ավտոշարասյան մասնակիցներին ծեծել են, ջարդել մեքենաների ապակիները, պոկել դրոշները: Առաջին արձագանքը՝ խայտառակություն:

Հովիկ Աբրահամյանի անցած ուղին անչափ հետաքրքիր է` զուտ գեղափիլիսոփայական առումով: Ինչպես շատերին, նրան նույնպես կերտում է միջավայրը:

Հունվարի 29-ին հայկական որոշ լրատվամիջոցներ, վկայակոչելով վրացական սկզբնաղբյուրները (ամենայն հավանականությամբ, վրացական ԶԼՄ-ները սոսկ ոմանց արտաքին «պատվերն» էին կատարում), իրար ձեռքից խլելով «տեղեկություն» էին տարածում այն մասին, թե «Աբխազիայի Սուխումի շրջանի Աչադարա գյուղում ռուս զինվորականները ավազակային հարձակում են գործել հայկական ութ ընտանիքի վրա» և այլն։

Գյումրիի ողբերգությունից 12 օր անց (հոդվածը գրելու օրվա հաշվառմամբ) արդեն հնարավոր է սառը դատողությամբ փորձել հասկանալ, թե ինչ է լինելու հետո։ Տեղի ունեցածը պարտավոր են իմաստավորել Հայաստանի և Ռուսաստանի քննչական կոմիտեները. երկու երկրների հասարակությունը կարող է որքան ասես զոռ տալ երևակայությանը, վարկածներ առաջադրել։

Պլուտարքոսը վկայում է՝ հռոմեացի զորավար, սենատոր Մարկոս Պորկիոս Կատոնը բոլոր ելույթները Սենատում, անկախ թեմայից, ավարտում էր նույն բառերով՝ «Carthago delenda est»՝ «Կարթագենը պետք է կործանվի»: Պունիկյան երեք պատերազմներից հետո Կարթագենը կործանվեց, քաղաքն ավերվեց, տեղում աղ ցանվեց, հետո եկավ Հուլիոս Կեսարն ու հայտարարեց, որ Կարթագենը պետք է վերականգնվի:

Ադրբեջանի ԱԳ նախարար Մամեդյարովի հետ հանդիպումից հետո ԵԱՀԿ ՄԽ համանախագահների հայտարարությունը շարժել է հայ և ադրբեջանցի փորձագետների «նյարդերը»։

Գրեթե փետրվարն է: Կարճ ամիս, որի «ներսից» կծիկրակի մարտը: Այո, այս ժամանակահատվածում կլսենք, թե ինչ է «փիքր» անում ՀՀԿ առաջնորդը` սահմանադրական բարեփոխումների մասին:

Արդեն մի քանի անգամ առիթ եղել է ասելու, որ չինացիները ոչ միայն շատ զգուշավոր են գնահատականներ տալիս, այլև, ի տարբերություն շատ շատերի, նախընտրում են չմեծամտել, նույնիսկ նսեմացնել իրենց հաջողություններն ու հնարավորությունները։