ԱՄՆ-ի հատուկ դեսպանորդ Սթիվ ՈՒիտկոֆը թույլատրելի է համարել Աբրահամի համաձայնագրերի ընդլայնումը, նշելով, որ Հայաստանն ու Ադրբեջանը կարող են միանալ դրանց ապագայում։ «Մենք կարծում ենք, որ շատ, շատ մոտ ենք այդ երկրներում հակամարտությունների վերջնական լուծմանը։ Ես կարծում եմ, որ երկուսն էլ կարող են ցանկանալ միանալ Աբրահամի համաձայնագրերին»,- ասել է Ուիտկոֆը։ ԱՄՆ-ի հատուկ ներկայացուցչի խոսքով՝ սա շատ կարևոր նախաձեռնություն է երկրի նախագահ Դոնալդ Թրամփի համար, և նա հավատում է դրան։               
 

«Էշ, մի սատկի, գարուն կգա, յոնջա կուտես»

«Էշ, մի սատկի, գարուն կգա, յոնջա կուտես»
13.09.2013 | 11:30

2013-ի օգոստոսին, քաղաքական սանդղակի համաձայն, ջերմաստիճանը Հայաստանում 40օ-ից բարձր էր, բայց ո՛չ ի հաշիվ քաղաքական միավորների, այլ շնորհիվ քաղաքացիական մտածողության նոր ալիքի: Եվ այսպես, հուլիսի վերջից սկսած մինչ օրս երևանցիները բողոքում են ոչ միայն իրենց խոհանոցների՝ հարազատների և մտերիմների շրջանակներում, այլև իրենց ցասումը դուրս են հանել փողոցներ: Բողոքում են երթուղային տաքսիների վճարների, ուսման վարձավճարների բարձրացման, վճարովի կայանատեղերի սահմանման, ապօրինի շինարարության, գնաճի և նման այլ խնդիրների դեմ: Մի խոսքով, բողոքում են այն ամենից, ինչը խանգարում է մարդու արժանավայել ապրելուն:
Սովորաբար քաղաքական գործիչներն ու տարատեսակ մեկնաբանները համոզում են, թե հայի բնույթին դեմ է սոցիալական խնդիրները փողոց հանելը: Բայց այդ մտածողությունը հերքվեց այս ամառ: Սա լուրջ ազդակ է հատկապես իշխանություններին: Եթե այսօր կոնկրետ քայլեր չձեռնարկվեն խնդիրների կարգավորման ուղղությամբ, ապա վաղը կարող է ուշ լինել: Ի վերջո, ի՞նչ է պետք մարդուն արժանավայել ապրելու համար։ Նախ ` օրենքի առջև հավասարություն, երկրորդ` սոցիալական կարգավիճակի բարելավում: Մինչդեռ Հայաստանում բնակչության մեծ մասը հացի խնդիր ունի, իսկ օրենքն էլ անկաշառ է միայն «անտանիք» մարդկանց նկատմամբ: Սա նշանակում է, որ քաղաքացին իրեն անպաշտպան է զգում, ինչն էլ դարձել է արտագաղթի հիմնական պատճառներից մեկը:
Արտագաղթ, որի ծավալները գնալով մեծանում են, և այն արդեն սպառնում է մեր երկրի անվտանգությանը: Այս իրողությունը պետք է սթափեցնի մեր իշխանություններին, սակայն կառավարությունն առանձնապես չի շտապում նպաստել բնակչության սոցիալական կարգավիճակն էապես բարելավելուն: Ինչը շատ ցցուն դրսևորվեց նախորդ նիստում:
Գործադիրը մերժեց նվազագույն աշխատավարձը 75000 դրամ դարձնելու մի խումբ պատգամավորների առաջարկը: Ո՛չ, չկարծեք, թե այս մերժումը նշանակում է, որ կառավարությունը չի ցանկանում, որ իր ժողովուրդը մի քիչ թեթև ապրի, ուղղակի նա ծրագրել է այդ քայլն իրականացնել 2012-2017 թթ. կտրվածքով: «Նվազագույն աշխատավարձի չափը համահունչ է ՀՀ կառավարության որդեգրած քաղաքականությանը, որը ծրագրված է 2012-2017 թթ. համար: Նախատեսվում է նվազագույն աշխատավարձի առնվազն կրկնապատկում` հասցնելով մինչև 70000 դրամի»,- այս ձևակերպմամբ գործադիրը մերժեց 2014-ից նվազագույն աշխատավարձը 75000 դրամ դարձնելու առաջարկը:
Հայցելով ընթերցողի ներողամտությունը, ասենք, որ նշված ձևակերպումը նմանվում է «էշ, մի սատկի, գարուն կգա, յոնջա կուտես» ասացվածքին: Եթե այսօր բարձրացրած նվազագույն աշխատավարձի՝ 45000 դրամի դեպքում մարդը հացի խնդիրը չի կարողանում լուծել առկա գնաճի պայմաններում, ապա ի՞նչ երաշխիք, որ 2017-ին 70000 դրամը «զորավոր» կլինի, այն էլ այն դեպքում, երբ դրան հասնելու ենք փուլային եղանակով:
«Հիշեցնենք, որ, կառավարության թիվ 740 որոշմամբ, նախատեսվում է 2014-ին նվազագույն աշխատավարձը դարձնել 50000, 2015-ին` 55000, 2016-ին` 62500, և միայն 2017-ին` 70000 դրամ: Սրա հետ մեկտեղ կառավարությունը նկատի է ունեցել մի շարք հանգամանքներ` «պետական բյուջեի իրականացման հնարավորությունները և ծրագրերի իրականացման փուլայնությունը»: Այսինքն, եթե այս պահին նվազագույն աշխատավարձը հազիվ կազմում է 100 դոլարին համարժեք դրամ, ու եթե փոխարժեքի մեծ տատանումներ չլինեն, ապա 3 տարի հետո նվազագույն աշխատավարձը նույնիսկ 200 դոլարին համարժեք դրամ չի կազմելու: Այն դեպքում, երբ գնաճը Հայաստանում գրեթե երկրաչափական պրոգրեսիայով է աճում:
Վիճակագրական ծառայության տվյալներով` գնաճային ճնշումը շարունակում է ոչ միայն պահպանվել. այլև այս տարվա օգոստոսին հասել է 9,3 %-ի: Պարենային ապրանքների շուկայում 2012-ի նույն ամսվա համեմատ գները բարձրացել են 11 %-ով: Եթե սրան հավելենք միջազգային տնտեսագետների բացասական կանխատեսումները տնտեսական զարգացումների վերաբերյալ և Հայաստանի տնտեսական անկումը, որի մասին արդեն փաստում է նաև վիճակագրական ծառայությունը, ապա դժվար չէ պատկերացնել, թե ինչ արժեք կունենա բնակչության համար 70000 դրամ նվազագույն աշխատավարձը:


Ժասմեն ՎԻԼՅԱՆ

Դիտվել է՝ 7190

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ