Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               
 

Գրահրատարակչությունների «տեղը նեղացնում» են

Գրահրատարակչությունների  «տեղը նեղացնում» են
20.12.2013 | 11:04

Հայաստանի իշխանություններին ստեղծագործական աշխատանքով զբաղվող մարդիկ և կառույցներ հարկավոր չեն, քանի որ նրանք «հաճախորդ» ու շահույթ չեն ապահովում: ՈՒստի չարժե նման «զիզի-բիզի» բաների համար գումարներ ծախսել, հակառակը, պետք է նման կառույցները հնարավորինս ոչնչացնել և դրանց փոխարեն զվարճանքի օբյեկտներ կառուցել:
«Իրատես de facto»-ն անդրադարձել էր Իսահակյան 28 հասցեում գտնվող, հանրությանը «Արմենպրես» անունով հայտնի շենքի առաջին հարկի շինաշխատանքներին: Օրերս մեզ հայտնի դարձավ, որ այս շենքում երկար տարիներ «բնակություն» հաստատած հրատարակչությունների «դուռը» փորձում են փակել: Սա, իհարկե, հեռահար նպատակներ է հետապնդում: Նպատակը, ասում են` ողջ շենքը «փաթեթով» վաճառելն է: Հիշեցնենք, որ այս շենքում են գտնվում «Լույս», «Հայաստան», «Անահիտ», «Հայագիտակ» հրատարակչությունները:
Կառավարությունը սեպտեմբերի 19-ին որոշում է կայացրել, որով սահմանվում են գրահրատարակչական գործունեություն իրականացնող անձանց և անհատ ձեռնարկատերերին պետական սեփականություն հանդիսացող անշարժ գույքի անհատույց օգտագործման տրամադրման չափորոշիչները, ինչը, մեղմ ասած, տհաճ վիճակի մեջ է դրել այս կառույցներին: Պարզվում է, ոչ մի հրատարակչություն չի համապատասխանում սահմանված չափորոշիչներին:
Կառավարության որոշմամբ՝ յուրաքանչյուր հրատարակչություն պիտի ունենա 5 աշխատող, տարեկան նվազագույնը 4 գիրք տպագրած լինի, 1 աշխատողի հաշվով 5-7 քմ մակերեսով տարածք տրամադրի:
Այս չափորոշիչները դիտարկելով, ակնհայտ է դառնում, որ դրանք սահմանող չինովնիկները շատ հեռու են գրքից ու դրա ստեղծման աշխատանքներից: Նախ՝ 1 աշխատողի հաշվով 5-7 քմ մակերեսով տարածքի տրամադրման պահանջը լիովին համապատասխանում է գրասենյակային աշխատողներին, բայց ոչ գրահրատարակչական աշխատանքով զբաղվողներին: Հաշվի չեն առել, որ հրատարակչություններում հինգ մարդ չի աշխատում, կան նաև արտահաստիքային խմբագիրներ, գրախոսներ, ձևավորող-նկարիչներ, թարգմանիչներ: Եթե վերջիններս իրար կողքի շարված աշխատեն, հավանաբար, 1 աշխատողի հաշվով 5-7 քմ մակերեսով տարածքում կտեղավորվեն: Կա մի հանգամանք ևս, որը «չստեղծագործող» չինովնիկի տրամաբանությունից շատ հեռու է: Մի սենյակում այդքան աշխատող չի կարող լինել, քանի որ ստեղծագործական աշխատանքը հանգիստ, անաղմուկ միջավայր է պահանջում:
Ի դեպ, այսօր գրահրատարակչությունները, ֆինանսների սղության պատճառով, հաստիքային աշխատողներ չեն պահում, դրսից հրավիրված մասնագետներով, այլ կազմակերպությունների հետ համագործակցելով են իրենց գործն անում: ՈՒշագրավ է, որ կառավարության որոշման մեջ նշված է ոչ թե հաստիքային աշխատող, այլ միայն «աշխատող» բառը:
Չափորոշիչներ սահմանողները մոռացել են նաև, որ գիրք «ստեղծելու» համար միայն «գրասեղանով» աշխատելը բավարար չէ, հարկավոր են համակարգիչներ, պատճենահանող և այլ սարքավորումներ, գրադարաններ` անհրաժեշտ տեղեկատվական գրականությամբ, ու ամենակարևորը` գրապահոցներ: Իսկ այս ամենի համար, բնականաբար, տարածք է անհրաժեշտ: Գրապահոցները զբաղեցնում են գրահրատարակչությունների գրեթե 1/3-ը: Եթե հետևենք կառավարության չափորոշիչների տրամաբանությանը, աշխատողները պետք է գրքերի վրա աթոռ-սեղան դնեն և այդպես աշխատեն: Այլ խոսքով, գրահրատարակչությունների «տեղը նեղացնելով»՝ փորձ է արվում «ոտքի» տեղ բացել ոմանց «ախորժակին» հագուրդ տալու համար:
Ավելին, վերջերս պետգույքի վարչությունն ավելացրել է նաև գրահրատարակչությունների տարածքի վարձի գումարը, ընդ որում, կրկնակի. ամիսը 1 քմ-ի համար 250 դրամի փոխարեն 500 դրամ են վճարելու: Այն դեպքում, երբ այս կառույցները դժվար թե տարեկան միայն վարձակալման գումարի չափով գիրք կարողանան վաճառել:
Մեկ այլ խնդրի առաջ էլ են կանգնել հրատարակչությունների ղեկավարները: ՊԵԿ-ը պահանջել է աշխատողների աշխատավարձը բարձրացնել, սակայն հրատարակիչները չունեն հավելյալ եկամուտ դրա համար, հակառակը, սպասարկման վարձերն են բարձրացել: Որպես լուծում, պետեկամուտներից առաջարկել են մեկ աշխատողի կրճատել ու նրա աշխատավարձը «բաժանել» մյուսներին: Այս դեպքում էլ փաստի առաջ են կանգնելու. ունենալու են չորս աշխատող և չեն համապատասխանելու կառավարության առաջադրած չափորոշիչին:
Պարզապես մի համեմատություն. դեմքին լուրջ արտահայտություն տված որոշ միջին ու բարձրաստիճան պաշտոնյաներ երբեմն այնպիսի մեծ աշխատասենյակով են իրենց ապահովում, որ կառավարության չափորոշիչով կբավարարեր երկու գրահրատարակչության:


Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1257

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ