Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               
 

«Հասարակ մարդը, չոբանը, որ իր համար անասուն է արածեցնում, չի կարող սահմանադրական փոփոխություն առաջարկել»

«Հասարակ մարդը, չոբանը, որ իր համար  անասուն է արածեցնում, չի կարող  սահմանադրական փոփոխություն առաջարկել»
22.07.2014 | 00:35

ՌԱՖԻԿ ՊԵՏՐՈՍՅԱՆ

(վաստակավոր իրավաբան, ՀՀԿ խորհրդի անդամ)

-Լևոն Տեր-Պետրոսյանը կրկին հարցազրույց է տվել և այս անգամ, ի թիվս այլ հարցերի, անդրադարձել է սահմանադրական բարեփոխումներին` դա համարելով Սերժ Սարգսյանի «ճակատագրական սխալը»: Որպես իրավաբան, այս գործընթացում Դուք նման սխալ տեսնո՞ւմ եք:
-Հասարակական կյանքում և կառավարման համակարգում ահագին բաներ փոխվել են, և առկա Սահմանադրությունը լիարժեքորեն չէր արտացոլում միջազգային իրավունքով նախատեսված չափորոշիչները: Մարդու իրավունքների պաշտպանությունը, որ Հայաստանում բավականին տխուր վիճակում է, պետք է բոլոր առումներով բարելավվի, այսինքն, դասակարգվի և՛ տնտեսական, և՛ քաղաքական, և՛ մշակութային առումներով: Բացի այդ, անհրաժեշտ են իրական երաշխիքներ այդ իրավունքներն իրացնելու համար: Այլ խոսքով, սահմանադրական փոփոխությունները կյանքի թելադրանքն են: Մեր Սահմանադրությունը, որ մշակվել է 95-ին՝ «խամ» մարդկանց կողմից, հետագայում փորձ արեցին շտկել, սակայն վերջնականապես չշտկվեց: Սահմանադրությունն ունի թերություններ, որոնք վերացնելու անհրաժեշտություն կա: Այնպես որ, «ճակատագրական սխալ» ասվածը տեղին չէ:
-Սահմանադրական բարեփոխումները համարվում են նաև «ժամանակավրեպ», քանի որ դրանցից առավել կարևոր խնդիրներ կան երկրում:
-Սահմանադրության միջոցով առաջխաղացումը երբեք էլ ժամանակավրեպ չէ: Դրա անհրաժեշտությունը կա: Այլ հարց է, որ եթե փոփոխում ենք, պետք է այդ փոփոխությունները իրական կյանքում կիրարկենք, որը ոչ նախկինում, ոչ հիմա, ոչ էլ հույս կա, որ ապագայում կլինի: Որովհետև մեր տնտեսությունը թույլ է, երաշխիքներն իրագործելու հնարավորություն չունի: Բայց գոնե թղթի վրա պետք է այդ ամենը ձևակերպվի, կարգի բերվի, որպեսզի հետագայում հնարավորություն լինի լուծելու:
-Ըստ Տեր-Պետրոսյանի, սահմանադրական փոփոխությունների միջոցով Սերժ Սարգսյանը ցանկանում է իր իշխանությունը «հավերժացնել»: Այս փոփոխություններով կառավարման մոդելի հարցը ևս քննարկման ծիրում է: Դա հնարավորություն ստեղծո՞ւմ է գործող նախագահի համար «հավերժ» իշխանությունում մնալու:
-Ես նման բան չեմ տեսնում, ինչի մասին ակնարկում է Լևոն Տեր-Պետրոսյանը: Եթե կիսանախագահականից անցում կատարենք խորհրդարանական կառավարման ձևին, Սերժ Սարգսյանը հնարավորություն կունենա ընտրվելու ԱԺ նախագահ: Սա այն դեպքում, եթե ՀՀԿ-ն շարունակի մեծամասնություն մնալ, որովհետև այդ պարագայում նախագահին ընտրում է ԱԺ-ն: Ես չգիտեմ՝ նախագահն այդ նպատակն իրականում ունի՞, թե՞ ոչ:
-Այսօր բավականին մեծամասշտաբ քննարկումներ են ծավալվում: Որպես մասնագետ, ի՞նչ եք կարծում, Սահմանադրության առնչությամբ հանրային գիտակցումը մեզանում ի՞նչ մակարդակի վրա է:
-Հիմնականում մտավորականությունը և մասնագետները կարող են դրան մասնակից լինել, առաջարկություններ անել, որոնք հանձնաժողովը պետք է ամփոփի: Հասարակ մարդը, չոբանը, որ իր համար անասուն է արածեցնում, չի կարող սահմանադրական փոփոխություն առաջարկել:
-Մասնագիտական հանձնաժողովը «լավ» Սահմանադրություն մշակելու հույս ներշնչո՞ւմ է Ձեզ:
-Դժվար է ասել: Մասնագիտական հանձնաժողովը, եթե ուզում է ճիշտ տեղից սկսել, պետք է նախ և առաջ դատարանները անկախ դարձնի, որովհետև հասարակության դժգոհության առյուծի բաժինը հենց նրանց գործունեությունից է: Պետք է արդարադատության խորհուրդը դառնա անկախ մարմին, որովհետև դատավորները միշտ կախված են նրանից ու չեն կարող արդար որոշումներ կայացնել: Պետք է ձերբազատվել «հեռախոսազանգային» արդարադատությունից:
-Անկախ նրանից, թե ինչպիսին կլինի Սահմանադրությունը, եթե իշխանությունը քաղաքական կամք չունենա դրանք իրագործելու, ոչ մի առաջխաղացում էլ չի լինի։
-Ընդհանրապես, հանրապետությունում բոլոր հարցերը լուծելու համար առաջին հերթին քաղաքական կամք է պետք: Այսինքն, և՛ իշխանությունները, և՛ կուսակցությունները, և՛ քաղաքացիները պետք է հետևեն սահմանադրական նորմերին, օրենքի գերկայությունն ընդունեն: Եթե անգամ ոսկե տառերով գրենք այդ օրենքները, բայց դրանք կյանքի չկոչվեն, ամեն ինչ օդից կախված կմնա, թղթի վրա: Կարևորը բոլոր իրավունքների երաշխիքների ստեղծումն է: Այս դեպքում անգամ կառավարման ձևը զրո կլինի, այսինքն` որևէ նշանակություն չի ունենա: Կլինի կիսանախագահական, նախագահական, թե խորհրդարանական՝ էականը իշխանությունների հստակ տարանջատումն է, սեփական իրավունքների սահմաններում լիարժեք գործունեություն ծավալելն ու Սահմանադրությունը չշրջանցելը: Եթե փոփոխենք, ու ոչինչ չփոխվի, ոչ մի նպատակի չենք հասնի:


Ճեպազրույցը`
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԻ

Դիտվել է՝ 1326

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ