Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               
 

Արամի լռությունը ոմանց խոսքից ավելի խոսուն է

Արամի լռությունը ոմանց խոսքից ավելի խոսուն է
20.12.2014 | 14:41

Թերթերից մեկում կարդացի, որ «Հանրապետություն» կուսակցության ղեկավար Արամ Սարգսյանը, ով ակտիվորեն քննադատում է ոչիշխանական եռյակին, որոշել է երեք ամիս լռել, որովհետև, իբր, ազատամարտիկները նրան հավաստիացրել են, թե այսօրվա ընդդիմությունը 2015-ի գարնանը երկրում իշխանափոխություն ու համակարգային բարեփոխումներ է իրականացնելու:
Ես հավատում եմ, որ Արամն իսկապես կարող է երեք ամիս չխոսել, սակայն բնավ էլ ոչ այն պատճառով, որ նրան ազատամարտիկներն ինչ-որ բան են համոզել: Նախ, ազատամարտիկներն իրենք վստահ չեն, որ եռյակի լիդերների խոսքն ու գործը նույնն են, և հետո՝ հազիվ թե 14 տարի քաղաքականության մեջ գտնվող մարդը կողքից հուշարարության կարիք ունենա:
Արամ Սարգսյանը կարող է քաղաքական պաուզա վերցնել ավելի խորքային պատճառներով: Նախ, երբ ինչ-որ մեկն արդարացիորեն քննադատում է հարթակային այսօրվա ընդդիմությանը, անմիջապես արժանանում է անզուսպ քննադատության, պիտակավորումների: Ընդդիմությունն այս առումով ավելի անհանդուրժող ու ագրեսիվ է՝ գոնե քարոզչական դաշտում, քան՝ իշխանությունը: Ես, երբ քննադատում եմ տիտղոսային ընդդիմությանը, միշտ երկընտրանք եմ ունենում, որովհետև գիտեմ, որ անմիջապես անտեղի հայտնվելու եմ Բաղրամյան 26-ի պատվերը կատարողի պիտակավորումների տարափի տակ: Նաև ասելու են, թե մենք ազնիվ-ազնիվ ձգտում էինք փոփոխությունների, իսկ դու և քո նմանները վիժեցրիք մեր «ազգափրկիչ առաքելությունը»: Այլ խնդիր էլ կա, որ իշխանությունից ու այսօրվա ընդդիմությունից դուրս գտնվող մարդկանց ստիպում է լռել, շատ ակտիվ չլինել: Հայաստանի թե՛ իշխանությունը, թե՛ հարթակային ընդդիմությունն օլիգարխացված են ու քաղաքական գործընթացում շեշտը դնում են փողի, ֆինանսների վրա: Սա է նրանց միակ կայուն կապիտալը, բայց նաև կաշկանդում է մյուսներին, որովհետև այս երկու համակարգերից դուրս գտնվող ուժերը՝ ֆինանսական տեսանկյունից, չեն կարող դիմանալ ռեսուրսային պայքարի տրամաբանությանը:


Սուրեն ՍՈՒՐԵՆՅԱՆՑ

Դիտվել է՝ 1598

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ