ՌԴ ԱԳՆ պաշտոնական ներկայացուցիչ Մարիա Զախարովան լրագրողներին իրազեկել է, որ իրենք խնդրել են պաշտոնական Բաքվին Ադրբեջանում Ռուսաստանի դեսպանատան հյուպատոսական բաժնի աշխատակիցներին հնարավորություն ընձեռել այցելելու Ռուսաստանի քաղաքացիներին։ «Ցավոք, այս պահին Ռուսաստանի դեսպանին հնարավորություն չի տրվել այցելեուլ Ռուսաստանի քաղաքացիներին, այդ թվում՝ ռուսական լրատվամիջոցների լրագրողներին»,- հավելել է Զախարովան:               
 

Թուրքիային պետք է հեռացնել ՆԱՏՕ-ից

Թուրքիային պետք է հեռացնել ՆԱՏՕ-ից
16.03.2018 | 04:08

Միջազգային դիվանագիտության ու անվտանգության հարցերով փորձագետ
Ադրիան Դեզյուեն Le Figaro-ում գրում է, որ ՆԱՏՕ-ն դրսևորում է իր անընդունակությունը խոչընդոտելու թուրքերի ու նրանց ջիհադական դաշնակիցների սպանդին Աֆրինում ապաստանած սիրիացի քրդերի նկատմամբ: Արևմուտքի թողտվությունը դաշնակցի նկատմամբ թուլացնում է ԻՊ-ի դեմ պայքարը: Արևմուտքը հայացքը ուղղել է գերազանցապես Արևելյան Գուտային, որտեղ իսլամական-ջիհադական ընդդիմությունն է, մինչդեռ թուրքական բանակը շարունակում է հարձակումը Աֆրինի քրդական կանտոնի վրա: Մարտավարական տեսակետից` մարտերը քաղաքի մերձակայքում կարող են սիրիացի քրդերին ուժերի հարաբերակցությունը վերականգնելու հնարավորություն տալ, սակայն Աֆրինի անկումը ողբերգական հետևանքներ կունենա: Առավել տագնապալի է վիճակը ռազմավարական մակարդակում: Թույլ տալ թուրքական բանակին տեղակայվել Սիրիայի սահմանի երկայնքով` նշանակում է Անկարային տալ ամբողջ Մերձավոր Արևելքի կենտրոնական հատվածի վրա ազդելու հնարավորություն: Թուրքական բանակն իր տեղական կազմավորումների ջիհադական զինվորներով, որոնց իր կարծիքով ղեկավարում է, բայց որոնք ի վերջո միշտ նրանից խույս են տալիս, ենթարկվում է սիրիական քաղաքացիական պատերազմին անվերջ աջակցելու վտանգին: Որպեսզի թուրքական բանակի ռազմական հաղթանակները չվերաճեն տարածաշրջանային հրդեհի, անհրաժեշտ է հնարավորն անել վերականգնելու համար Սիրիայի ինքնիշխանությունն իր ամբողջ բազմազանության մեջ: Քրդական ինքնավարությունը լուծում չէ, այլ քաղաքական անհրաժեշտություն: Արևմտյան թողտվությունը (նաև` ռուսական) «մեծ թուրքի» նկատմամբ անհապաղ պետք է դադարեցվի, քանի դեռ շատ ուշ չէ: Թուրքիայի հեռացումը ՆԱՏՕ-ից կլինի այն միջոցը, որ պետք է արագ քննարկի Բրյուսելը: Խոսքի մակարդակում սադրանքների ժլատություն երբեք չանող Էրդողանը մեղադրում է իր հյուսիսատլանտյան դաշնակիցներին ու քննադատում ՆԱՏՕ-ի անգործությունը քրդական ագրեսիայի դեմ: Անգործությունն իրոք հանցանք է: Բայց խոսքը Էրդողանի ջիհադիստների առաջ անգործության մասին է, որ սպառնում են ոչնչացնել քրդերին, քանի դեռ մեր զորքերը հանգիստ քայլերթեր են անում բալթյան երկրների հարթավայրերում: Մինչդեռ հերիք էր ընդամենը անթռիչք գոտի, որ թուրքերին պարտադրվել էր Սիրիայի ամբողջ պատերազմի ընթացքում` մեկ ռուսների կողմից իրենց Լաթաքիայի ավիաբազայից, մեկ` ամերիկացիների կողմից Ինջիրլիքի ավիաբազայից:


Քրդերը, որ հերոսական դիմադրություն ցույց տվեցին ԻՊ-ին Քոբանիում ու այլ տեղերում ու գրավեցին նրանց մայրաքաղաք Ռաքան, այսօր լքյալ վիճակում են:
Ադրիան ԴԵԶՅՈՒԵՆ, Le Figaro


Հ.Գ. Թուրքիային ՆԱՏՕ-ից վտարելը, իհարկե, իրավիճակ փոխող քայլ է, բայց դեպի ու՞ր: Եթե Բրյուսելը հարցը քննարկի ու աննախադեպ որոշում ընդունի, դա նշանակելու է Անկարային գործողությունների ազատություն տալ ու վերջնականապես նետել Ռուսաստանի գիրկը, որին անթաքույց ձգտում է Մոսկվան: Հարցի քննարկումը կարևոր է` Անկարային իր դաշնակցային պարտավորությունները հիշեցնելու ու որոշակի սահմաններում պահելու համար, Արևմուտքի հետ կապերը խզած Թուրքիան կդառնա ոչ միայն անկանխատեսելի, այլև վտանգավոր տարածաշրջանի ու Արևմուտքի համար` իր կայսերապաշտական ձգտումներով ու տարածաշրջանի սահմանները վերաձևելու բուռն ցանկություններով: Թուրքիան վերջնականապես կդառնա արմատական իսլամիստական պետություն` Էրդողանի նախագահությամբ` հրաժարվելով աշխարհիկ պետության հանրապետական անցյալից: ՈՒ ի՞նչ կտա դա Արևմուտքին, բացի` սահմանային սպառնալիքներից ու Մերձավոր Արևելքում Թուրքիայի հրահրած անվերջ պատերազմներից, որ կհանգեցնեն ոչ միայն Սիրիայի մասնատմանը, այլև տարածաշրջանում ուժերի հավասարակշռության խախտմանը` ստեղծելով Մոսկվա-Անկարա ռազմական դաշինք, որի հետևանքները ոչ ոք չի կարող կանխատեսել:


Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Դիտվել է՝ 2834

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ