Քաջություն և վարչական ընդունակություն չէր պակասում հայերին: Նրանց ամբողջ դժբախտությունն այն էր, որ ֆեոդալական կազմակերպությունը կտրատել, մանրացրել էր հայրենիքի շահերը, նեղ, գավառական կերպարանք էր տվել դրանց:
1. Իշխանության «Խաղաղության դարաշրջանի» կոնցեպտը մեռելածին էր,
2. Իշխանությունը տապալել է Հայաստանի պաշտպանության կազմակերպումը,
3. Իշխանությունը տապալել է դիվանագիտությունն ու բանակցային ողջ գործընթացը:
Երբ Նիկոլ Փաշինյանը Ստեփանակերտում արեց հայտարարություններ, որոնք դնում էին Ղարաբաղյան հակամարտության բանակցային գործընթացի փլուզման ու Արցախի գլխին պատերազմ բերելու հիմքերը, մենք տագնապի զանգ հնչեցրեցինք։ Դա «հեռավոր» 2018-ի մայիսի 9-ին էր՝ Եռատոնի օրը։
Հայաստանի սահմանը Իրանի հետ անխափան պահելը Ռուսաստանի համար նույնքան կենսական նշանակություն ունի, որքան՝ Իրանի համար։ Այս պատերազմները և ամբողջ այս ողբերգությունը այդ պատճառով է։
Ցավն այն է, որ այսօրվա հրահրողներն աղետի ժամանակ առաջինն են փախչելու՝ կաշիները փրկեն: Անհայրենիքի համար ի՞նչ տարբերություն, թե որտեղ է ապրելու: Միայն թե լափը տեղը լինի:
Լուսադեմին եմ վերադարձել Գորիս, Սիսիան, Ջերմուկ և մնացած հատվածներից: Հայոց բանակը վստահորեն կանգնած ու պատրաստ է ցանկացած սցենարի, բայց սրա մասին չէ , որ ուզում եմ խոսել, այլ այն խուճապի, որին ականատես եղա այս տիրույթում։
Նախ՝ սա խաղաղություն չէ, այլ՝ հրադադար:
Երկրորդ՝ խաղաղության հասնելու համար առնվազն անհրաժեշտ է անցնել երկար և դժվար ճանապարհ։ Մենք էլ հրադադար ենք ստացել 2020 թվականին, սակայն մինչև հիմա խաղաղության դարաշրջանը դեռ չի երևում։
Ավելին, Իրանի և Իսրայելի միջև ընթացած պատերազմում որևէ մեկը լիարժեք հաղթող կամ պարտված չէ...