Տի­րոջ հո­գին ինձ վրա է, դրա հա­մար իսկ նա օ­ծեց ինձ, ու­ղար­կեց ինձ` ա­վե­տա­րա­նե­լու աղ­քատ­նե­րին, բժշ­կե­լու սր­տով բեկ­ված­նե­րին, գե­րի­նե­րին ա­զա­տու­թ­յուն քա­րո­զե­լու և կույ­րե­րին` տե­սո­ղու­թ­յուն, հռ­չա­կե­լու Տի­րոջ ըն­դու­նե­լի տա­րին և մեր Աստ­ծու վրեժխնդ­րու­թ­յան օ­րը, մխի­թա­րե­լու բո­լոր սգա­վոր­նե­րին, փա­ռա­վո­րե­լու Սիո­նի սգա­վոր­նե­րին, որ մոխ­րի փո­խա­րեն ու­րա­խու­թ­յան օծ­ման յու­ղի պի­տի ար­ժա­նա­նան, իսկ սգա­վոր­նե­րը վհատ հո­գու փո­խա­րեն` փառ­քի զգես­տի։ Եվ նրանք պի­տի կոչ­վեն ազգ ար­դա­րու­թ­յան, տունկ` ի փառս Տի­րոջ։

Ինչ­պի­սի՜ ա­նար­դա­րու­թյուն։ Ո­մանք կար­դա­լով այս հրա­պա­րակ­ման վեր­տա­ռու­թյու­նը կհար­ցադ­րեն. «Ինչ­պե՞ս կա­րե­լի է. տր­վում է ու­նե­ցող­նե­րին և վերց­վում է չու­նե­ցող­նե­րից, նույ­նիսկ Ռո­բին Հու­դը ա­վե­լի ար­դա­րա­միտ էր», կամ` «Ե­կե­ղե­ցին միշտ էլ հա­րուստ­նե­րի կող­մից է ե­ղել», կմ­տա­ծեք դուք:

Պատրիարք Կիրիլն առաջարկել է Ռուսաստանի Սահմանադրության մեջ գրել Աստծու մասին: Պատրիարքի ելույթը նրա գահակալման 11-ամյակի տոնակատարությանը մեջբերել է հանրության և ԶԼՄ-ներ հետ փոխհարաբերությունների սինոդական բաժնի ղեկավար Վլադիմիր Լեգոյդան Telegram-ում:

Այդ լույսն էր ճշ­մա­րիտ լույ­սը, որ լու­սա­վո­րում է ա­մեն մար­դու, որ գա­լու է աշ­խարհ: Նա աշ­խար­հի մեջ էր, և աշ­խար­հը նրա­նով ե­ղավ, սա­կայն աշ­խար­հը նրան չճա­նա­չեց: Յու­րա­յին­նե­րի մոտ ե­կավ, բայց յու­րա­յին­նե­րը նրան չըն­դու­նե­ցին:

Պատժ­վու՞մ է ար­դյոք չա­րը այ­սօր և ինչ­պե՞ս: Ո՞րն է ել­քը բա­րու հաղ­թա­նա­կի: Այ­սօր հա­ճախ հն­չող հար­ցը ա­ռօ­րյա կյան­քում չա­րի ան­պատ­ժե­լիու­թյան մա­սին է:

Ա­մե­նա­կա­րող, Ի­ցիվ լսեինք ձայնդ կեն­դա­նի, ՈՒ մարմ­նա­վոր ծանր կեր­պե­րից, Մեր հո­գուն իջ­նող խա­վա­րի մե­գից Զատ­վեինք մի պահ:

Քո երկ­րում ա­նի­րա­վու­թյան մա­սին այլևս չի լս­վե­լու և ոչ էլ քո սահ­ման­նե­րում` կո­տո­րա­ծի ու թշ­վա­ռու­թյան մա­սին. քո պա­րիսպ­նե­րը պի­տի ան­վան­վեն փր­կու­թյուն, և քո դռ­նե­րը` ցն­ծու­թյուն։

Ամենայն Հայոց կաթողիկոս Գարեգին Երկրորդի՝ այսօրվա Հայրապետական կոնդակով Լատվիայի, Լիտվայի և Էստոնիայի հայկական եկեղեցական համայնքների՝ Ռուսաստանի և Նոր Նախիջևանի հայոց թեմից առանձնացումով ստեղծվել է Բալթյան երկրների հայոց թեմը:

Ի­րենց իսկ գե­րեզ­մա­նի հո­րը փո­րող աչ­քա­ծակ օ­ձահ­մա­նե­րը բա­նից ան­տե­ղյակ դեռ փո­րում են պե­տա­կա­նու­թյան հիմ­քե­րը և քան­դում ող­ջա­խո­հու­թյան ցան­կա­պա­տը:

Լույ­սը բեկ­վում է` մեզ չհաս­նե­լով… Կուռ­քեր սար­քե­լով ա­ռաջ ենք գնում, Մեր չար սր­տե­րից Նո­րա­նոր կուռ­քեր լուռ ա­րա­րե­լով: