Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               
 

Ոչ մի տեղ տանող գործընթաց

Ոչ մի տեղ տանող գործընթաց
15.02.2013 | 00:35

Այս երկրում կա մի գործընթաց, որի մեջ իշխանություններին ոչ մի կերպ չես մեղադրի: Այն ինքնորեն ինքնաբուխ է:
Կարելի է վիճել` օրինաչա՞փ է ՀԱԿ-ի այսօրվա վիճակը, թե՞ ոչ: Կարելի է ապավինել մտքին, որ այնտեղ, ուր «եփվում» էին Կարախանյան Սմբատի ու Զուրաբյան Լևոնի հոգին ու միտքը, այլ վերջաբան չէր էլ կարող լինել: Այնուհանդերձ, ընդդիմադիր դաշտը քայքայելու նրանց համառությունը հիացմունքի է արժանի:
Ընդ որում, իրենց իդեա-ֆիքսին հասնելու համար վերջիններս ոչ մի բանի առջև կանգ չեն առնում, օգտագործում են թե՛ ընդդիմադիր դաշտից, թե՛ Տեր-Պետրոսյանի խարիզմայից մնացած վերջին փշուրները` սեփական նպատակն իրականացնելու համար:
Իսկ նպատակն ահավոր հասկանալի, նույնքան պրիմիտիվ, էլ ավելի` դատապարտված է: Փորձ է արվում «բարեփոխումների» գնալ, ընդդիմադիր բուրգ սարքել, այդ բուրգով գրավել «Կարթագենը»: Այլ կերպ ասած` մաքրել ՀԱԿ-ը, ԲՀԿ-ն, ՀՅԴ-ն ոչ արմատական ուժերից, քաղաքական միավոր դառնալ, և պայքարել 2018-ի համար: Հասկանալի է` հանուն ում:
Թույլ տանք ասել` այս ծրագիրը, քաղաքական արևի տակ սեփական «սախաթ» ոտքը տեղակայելուց զատ, ոչնչի չի ծառայելու:
ա) Կուսակցություն դարձող ՀԱԿ-ն այլևս և վաղուց չունի քաղաքական-բարոյական որևէ ռեսուրս, նրա միակ ռեսուրսը Տեր-Պետրոսյանի խարիզման է, որը, եթե ոչ հիմա, ապա կուսլիդեր դառնալուց հետո վայրկյանների ընթացքում ոչնչացվելու է Լևոն Զուրաբյանի կողմից` հազար ու մի պատճառով. նա վատ «տնտես» ու կազմակերպիչ է, և ՀԱԿ «հզոր տան» քայքայումը բոլոր ՀԱԿ անդամները պայմանավորում են առաջին հերթին նրա անձով, գործով, «մտածմունքով», վերջինիս` դեպի ԲՀԿ ու Քոչարյան ունեցած հզոր հակվածությամբ:
բ) Եվ եթե ՀԱԿ-ում տեղի ունեցող գործընթացն ինքնին օրինաչափ է, ապա դրան հաջորդող և սպասվող ԲՀԿ «բարեփոխման» ծրագիրն ուղղակի փայլուն «բերմուդյան եռանկյունի» է, որի մեջ կընկղմվի առանց այն էլ իր լավ օրերը չապրող ԲՀԿ-ն: ՈՒ թե բարեփոխման ծրագրի գաղափարական ճարտարապետները չլինեին ԲՀԿ արմատական թևի ներկայացուցիչները, ու թե դրանից էլ ոգևորություն չապրեին «գծի մեջ» եղող Զուրաբյանն ու Կարախանյանը, ապա կարելի էր հաստատապես մտածել, որ դա իշխանությունների` առ ԲՀԿ «թարախության» վերջին դրսևորումն էր` ՀԱԿ-ին զուգահեռ «կազմաքանդել» հինգ հարյուր հազար ձայն ու անդամ (որոնց մեծ մասն այս ընտրություններում քրտնաթոր աշխատում է Սերժ Սարգսյանի համար) ունեցող կուսակցությունը: Որովհետև, եթե ԲՀԿ արմատական թևին և Զուրաբյան Լևոնին հաջողվի հաղթահարել Ծառուկյանի «ինքնապաշտպանական վետոն» և համոզել նրան` բարեփոխումներ իրականացնել, ապա ԲՀԿ-ից արդեն «կամուֆլյաժն» էլ չի մնա:
Ինչո՞ւ։ Որովհետև.
1) ԲՀԿ-ն օլիգարխիկ կուսակցություն է. օլիգարխը չի կարող ընդդիմադիր դառնալ, ինչն էլ տեսանք այս ընտրություններում:
2) Ծառուկյանն իր կուսակցությունը ոչ մեկին չի տա, ինչպես վարվեց Տեր-Պետրոսյանը, որ «ինչ-որ մեկն» էլ վերցնի ու այն բարեփոխի: Համ էլ` Սերժ Սարգսյանն էլ չի թողնի:
3) Եվ եթե բարեփոխման արդյունքում ստեղծվի նոր կուսակցություն, զուտ արմատականներից բաղկացած, ապա չունենալով «ԲՀԿ» անուն-բրենդը, չի լինի ոչինչ:
գ) Կա նաև ՀՅԴ-ն բարեփոխելու իդեա-ֆիքսը: Այս տարբերակն ընդհանրապես քննարկման ենթակա չէ ոչ այն պատճառով, որ ՀՅԴ-ն չի գնա «թայ դառնա» նորածին, կաթնակեր, եսիմ քանի օրական կուսակցություններին: Ոչ նաև այն պատճառով, որ ընկեր Հրանտը նախագահականի` Սերժ Սարգսյանի ամենօրյա և նույնքան թանկագին հյուրն է: Այլ այն պարզ պատճառով, որ պարոն, ներեցեք, ընկեր դաշնակցությունը լավ գիտի «կեր ու սուսի» մեծ արվեստը:
Չնայած` «ա» և «բ» կետերի ներկայացուցիչները նույնպես այդ արվեստն անչափ բարձր են գնահատում:
Միակ և եզակի հարցը մնում է նույնը` ո՞ւմ «տաշտակից»:

Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 2460

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ