Սոցհարցումների համաձայն՝ արևմտյան երկրներում ընտրողների 45%-ը դժգոհ է, թե ինչպես է գործում ժողովրդավարությունը: Ամենաբարձր դժգոհության մակարդակը գրանցվել է Ֆրանսիայում (60%), որին հաջորդում են Նիդեռլանդները (37%), Լեհաստանը (31%) և Շվեդիան (15%)։

Նորություններ » Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու պատվար Ալեքսանդր Մանթաշյանց

Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու պատվար Ալեքսանդր Մանթաշյանց

02.06.2025 | 11:25

«Իբրև հայ, նա ջերմեռանդ ազգասէր էր, պահպանողական, հաւատարիմ հայոց եկեղեցուն: Սէրը դէպի եկեղեցին մեծ էր նրա մէջ և յարգանքը դէպի հայ եկեղեցական դասակարգը` անսահման: Այդ յատկութիւններին պէտք է վերագրել, որ նա առատաձեռնութեամբ գումարներ և նւերներ յատկացրեց Պարիզում հայոց եկեղեցի շինելու, Թիֆլիսի վանքի Մայր եկեղեցին նորոգելու, Էջմիածնի տաճարը վերանորոգելու, Էջմիածնի վեհարանը շինելու, Ներսիսեան դպրոցի շինելու:

Եւ ոչ մի հայ հարուստ կենդանութեան ժամանակ այնքան լայն չբացեց իր քսակը բարեգործական, ազգային և կրթական նպատակների համար, ինչպէս Ալ. Մանթաշեանը: Իր բարեգործութիւնները և նուէրները նա ամենից առաջ կատարում էր իբրև հայ քրիստոնեայ և ապա իբրև մարդ:

Նրա՝ յօգուտ եկեղեցիների և տաճարների տուածը ոչ թէ փառասիրութեան արդիւնք է, այլ համոզման, անկեղծ զգացումների և հետևանք այն գաղափարի, որ նա ունէր հայութեան և ազգութեան մասին: Ալ. Մանթաշեանը հայ էր, բայց հայ քրիստոնեայ, այսինքն մինը այն հայերից, որոնց համար հայութիւնն ու եկեղեցին միևնոյն գաղափարներն են, իրարից անբաժանելի, իրար միացած և շաղկապուած. առանց եկեղեցու՝ հայութիւնը աներևակայելի էր Մանթաշեանի համար, և հայութեան գոյութիւնը, պահպանութիւնը նա եկեղեցու մէջ էր տեսնում, ուստի և հէնց Պարիզի պէս քաղաքում նա հայութիւնը պահպանելու, հայութիւնը ներկայացնելու միակ միջոցը համարում էր եկեղեցին: Այդ զգացումը խոր էր նրա մէջ մինչև այն աստիճան, որ նա կտակով արգելում է իր զաւակներին և թոռներին ամուսնանալ ոչ-լուսաւորչականի հետ»:

«Արօր» (Թիֆլիս), 1911 թ․

Խաչատուր ԴԱԴԱՅԱՆ

Դիտվել է՝ 28711