Ի՞նչ է գծագրվում Մադրիդի «Ռեալում»

Ավարտվեցին եվրոպական ֆուտբոլային առաջնակարգ տերությունների առաջնությունների հերթական հանդիպումները: Ինչպես միշտ, կար ցանկացած ճաշակի խաղ, իսկ դրանցից մի քանիսը` անսպասելի ռեժիսուրայով, չսպասված հանգուցալուծումներով: Սակայն ընթերցողը թող անակնկալի չգա, եթե մենք այս նյութում գերազանցապես ծանրանանք Մադրիդի «Ռեալի» վրա, իսկ մնացած խաղերը ներկայացնենք զուտ վիճակագրական տվյալներով, այն էլ` նյութի վերջում: Հավատացեք` նման մոտեցման համար ավելի քան հիմնավոր պատճառ կա, ու այն լոկալ բնույթի չէ:

«ՓԱՐՍԱԴԱՆԻ ՈՐԴԻ ՄՈՒՐԱԴԸ»
Այնքան էլ շատ ժամանակ չի անցել, որ հասցնեիք մոռացության տալ ֆուտբոլային տարվա նշանավոր իրադարձություններից մեկը` «Ոսկե գնդակի» մրցանակաբաշխությունը, որին Ժոզե Մոուրինյոն չմասնակցեց քթի տակ գավաթային կարևորագույն խաղ ունենալու պատճառով կամ հիմնավորմամբ:
Հասկանալի է` սա նրա վարկածն է: Սակայն այդ ո՞վ է այս աշխարհի գերագույն միամիտը, որ հավատա Գյուլնազ տատի հեքիաթներին:
Բոլորին էլ ավելի քան հայտնի է, թե ինչու չգնաց:
Չգնաց, որովհետև հրաշալի գիտեր` որքան էլ ընտրյալ եռյակի մեջ է, «Տարվա լավագույն մարզիչ» անվանակարգն իրեն չէր բաժին հասնելու: Իսկ եթե իրեն բաժին չէր հասնելու, ի՞նչ` հասներ Ցյուրիխ, որ ծափահարեր Բոսկեի՞ն, թե՞, որ ավելի ստորացուցիչ տարբերակ է, Գվարդիոլային:
Հասկանում ե՞ք` ինչ եք ասում. ուրեմն ինքը` «Փարսադանի որդի Մուրադը», գնար հասներ Ցյուրիխ, ու իրեն ասեին` «նիե՜՞տ»:
Լա՜վ: Ընդունենք, որ ես փոքր-ինչ չափազանցում եմ, իրականում նա այդ աստիճանի ամբիցիոզ չէ և իր անձնականի համար չէ, որ տապակվում է: Հիմք` վերը հիշատակված գավաթային խաղի բացառիկ կարևորությունը:
Ընդունենք: Սակայն այստեղ միջանկյալ նշենք, որ Մոուրինյոյի փաստարկին այնքան էին «լրջորեն» հավատացել մրցանակաբաշխության կազմակերպիչները, որ իրենք էլ իրենց արհամարհելուն պատասխանել էին դիվանագիտության չափազանց լուրջ լեզվով: Հիշո՞ւմ եք Բոսկեի ու Գվարդիոլայի խնդուն դեմքերի կողքին Մոուրինյոյի մտահոգ դեմքով ու հրացայտ հայացքով լուսանկարը` ամբողջովին նվիրված «Սելտայի» հետ սպասվելիք դարակազմիկ հանդիպումից առաջ նրա ունեցած մտահոգություններին ու տագնապներին: Բա ի՞նչ` կարծում եք` վիրավորանքին վիրավորելով չէի՞ն պատասխանելու, թե նոր տուն բերած հարսի պես լռելու էին:
Ինչևէ:
Իր Ցյուրիխ չգնալով ու «Սելտայի» հետ գավաթային հանդիպմանը բացառիկ կարևորություն տալով` խոստովանենք, որ Մոուրինյոն արժանավայել հաշվով շահեց խաղը (4:1-ը կատակ հաշիվ չէ)` «Ռեալը» դուրս բերելով քառորդ եզրափակիչ:
Այո, մրցակցի նկատմամբ «Ռեալի» հաղթանակը հնարավոր դարձավ շնորհիվ Մոուրինյոյի կախարդանքի: Սակայն, որքան էլ տարօրինակ է, այդ նույն մեծ քուրմն իր հզոր կախարդանքով անատամ գտնվեց առաջնության հետնապահի` «Օսասունայի» հետ խաղում` բավարարվելով 0:0 արդյունքով:
Խաղն ինչու ավարտվեց այդպե՞ս:
Կարծում եք` նրա համար, որ առաջնությունը համարում է ավարտվա՞ծ:
Միամիտ չլինեք ու ոչ էլ ձեզ զուր մի կերակրեք «խաղ է, ամեն ինչ էլ կլինի» փիլիսոփայությամբ:
Խաղն այդպես ավարտվեց, որովհետև հանդիպմանը ներկա չէր իսպանական ֆուտբոլին շունչ ու արյուն տվող պորտուգալական մյուս հզոր ուժը` քրմապետի հոգևոր զավակ Քրիշտիանու Ռոնալդուն, իսկ առանց պորտուգալացի հարձակվողի, նրա կայուն համոզմամբ, «Ռեալը» միթևանի թռչուն է:
Մանրամասնե՞մ, թ՞ե ինքներդ գլխի կընկնեք, թե այս խաղն ի՛նչ դեմարշ էր և ո՛ւմ դեմ էր ուղղված կամ թե ինչ մեսիջ էր Եվրոպայում բնավորված աշխարհի արաբական կողմերի ներկայացուցիչներին` իրենց ՊՍԺ-ներով կամ Եվրոպայում գտնվող, սակայն Եվրոպայից ամեն ինչով առանձնացող կղզի երկրի հրեական աշխարհը ներկայացնող քսակատերերին:
Իսկ այն, որ Մոուրինյոն տեղից անակնկալ վեր է թռչում ու, գնդակը խլելով, հարվածում է մրցավարների ուղղությամբ, եղածը մի ընկալեք որպես իսպանացի մրցավարներին ուղղված հարված: Այն պարզապես գրանցեք նրա բնավորության իմպուլսիվությանը: Որ նա մտնում է խանութ ու ոտքով հարվածում է հաճախորդին, դա մի գրանցեք որպես շարքային իսպանացուն կամ իսպանական հասարակությանն ուղղված հարված: Գրանցեք, արդեն գիտեք, նրա ինչի հաշվեմատյանին: Որ նա պարբերաբար թիմի առաջատար ֆուտբոլիստների հետ բախման մեջ մտնելով (ընդ որում` ոչ միայն սեփական ակումբի), նրանց նկատմամբ կամայականություններ թույլ տալով խաղում է նրանց, ակումբի (ակումբների) ղեկավարության ու այս երկուսի հետ մեկտեղ իսպանացի ֆուտբոլասերների նյարդերի հետ` դրանց լրջորեն մի նայեք: Արդեն գիտեք` դրանք որպես ինչ ընդունել ու որտեղ գրանցել:
Չգիտեմ, ձեզ համար ինչպե՞ս, սակայն ինձ համար միանշանակ է` մրցաշրջանի ավարտին Մոուրինյոն կլքի «Ռեալը», ու ակումբի ղեկավարությունը կվճարի նրա բացթողնման գինը: Գուցե ես սխալվում եմ, սակայն թողեք մնամ իմ կայուն սխալ համոզմունքին` հավատալով, որ, որքան էլ բարձրակարգ մասնագետ է Մոուրինյոն, ակումբի ղեկավարությունը հանուն նրա չափից ավելի զիջումների է գնացել և չի շարունակի անվերջ զիջման քաղաքականությունը: Կամ, ծայրահեղ դեպքում, երկար չի շարունակի:
Ինձ համար միանշանակ է մի ուրիշ բան էլ: Եթե ակումբն այսօր ավելի քան ինտենսիվ Ֆալկաո է փնտրում, փնտրում է Կավանի կամ երրորդ այլ հարձակվող, ովքեր խաղային ձեռագրով, եթե չասենք` Ռոնալդու են, ապա գոնե գոլային զգացողությամբ նրան են հիշեցնում, ուրեմն ինչ-որ բան լրջորեն այնպես չէ:
Եվ այդուհանդերձ, Մոուրինյոն «Ռեալից» հեռանալու դեպքում կաշխատի ամեն ինչ անել հնարավորինս մեծ աղմուկով:
Աղմուկ ասելով` մենք նկատի ունենք դուռը ոչ թե մեծ շրխկոցով, այլ շռնդալից փակելը: Ճիշտ է, այդ շռնդոցի մեջ դժվար մտնի առաջնությունում հաղթելը, սակայն որ ամեն ինչ կարվի երկրի գավաթին ու Չեմպիոնների լիգայի գավաթին մադրիդռեալյան գրանցում տալու համար, կասկած չկա: Սա, եթե կուզեք իմանալ, երևի ոչ այնքան սեփական կարևորությունն ու անփոխարինելիությունը ցույց տալու համար, որքան սեփական գինը բարձրացնելու: Համենայն դեպս, անվիճելի է մի բան` թե ինչն ինչի համար կարվի, միևնույն է, շահողը մնում է մեծն ֆուտբոլը, որը, ի դեպ, հետաքրքիր է նաև իր անդրկուլիսյան կողմերով:

ԵՎ ԱՅՆՈՒԱՄԵՆԱՅՆԻՎ, ԳՐԱՆԴ ԱՌԱՋՆՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ
Իր վերջին երեսունյոթ տարվա պատմության մեջ «Մանչեստր Սիթին» արտագնա խաղում առաջին անգամ հաղթեց «Արսենալին»: Հաղթական է ավարտել հանդիպումը նաև Անգլիայի առաջնության առաջատար «Մանչեստր Յունայթեդը», որը 2:1 հաշվով առավելության է հասել «Լիվերպուլի» նկատմամբ: Մրցանակային եռյակում շարունակում է մնալ և «Չելսին»: Այն հյուրընկալվելիս 4:0 հաշվով գերազանցել է «Սթոք Սիթիին»:
Իսպանիայի առաջնության առաջատար «Բարսելոնը» «Մալագային» նրա իսկ հարկի տակ հաղթել է 3:1 հաշվով (գոլերից մեկի հեղինակը Մեսին է): Օգտվելով Մադրիդի «Ռեալի» «սայթաքումից»` մայրաքաղաքային մյուս թիմը` «Աթլետիկոն», ի հաշիվ «Սարագոսայի» նկատմամբ հասած առավելության (2:0), ավելի է ամրապնդվել երկրորդ հորիզոնականում` նրանից ունեցած միավորների տարբերությունը հասցնելով յոթի:
«Պարմայի» հետ արտագնա խաղում միավոր կորցնելով (1:1)` «Յուվենտուսը» երկրորդ տեղում ընթացող «Լացիոյից» (սեփական հարկի տակ 2:0 հաշվով հաղթել է «Ատալանտային») արդեն երեք միավոր հեռավորության վրա է: Երրորդն այստեղ քառասուն միավոր ունեցող ու «Լացիոյից» ընդամենը երկու միավորով հետ մնացող «Նապոլին» է, որը հյուրընկալելիս 3:0 հաշվով առավելության է հասել «Պալերմոյի» նկատմամբ:
Ֆրանսիայի առաջնությունում քառասունմեկ միավորով առաջատարը «Լիոնն» է, որը արտագնա խաղում հաղթել է «Տրուային» (2:1): Նրան կարող էր հավասարվել «Մարսելը», եթե առավելության հասներ «Սոշոյի» նկատմամբ: Սակայն վերջինս բավական անհյուրընկալ գտնվեց (3:1): Այստեղ երկրորդ հորիզոնականը երեսունինը միավորով զբաղեցնում է ՊՍԺ-ն:

Մարտին ՀՈՒՐԻԽԱՆՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Նենգադավների վերջի սկիզբը
• Համաշխարհային գրականության Կոմանդանտեն
• «Զորավորի» խնկարկումով
• Խոստումնալից հեռանկարով հաջողված հետահայաց
• Սա համազգային խայտառակություն է
• Ոսկե երակը հայկազյան ցեղի
• Դուք ասում եք՝ մոռանանք Եղեռնը
• Իր հոգու կապույտը փնտրող աղջնակը
• Ցավի իններորդ տարին
• Անտերություն
• ԵՐԱՆԻ ՆՐԱՆՑ, ՈՎՔԵՐ ՕՐՀՆՅԱԼ ԵՆ ԻՐԵՆՑ ԷՈՒԹՅԱՄԲ ՈՒ ԳՈՐԾՈՎ
• Փող չկա, Ծիգրանիկ կա
• Հոգին խաղաղեցնող գույներ
• Արաբական շարքից -3
• Արաբական շարքից -2
• Արաբական շարքից
• Հովհաննես Գալստյանը հաղթել է, ու պիտի ողջունել փաստը
• Մինչդեռ ներսի թուրքը երկիրն էր քնացրել
• Ազատության արբեցնող շունչն ու ստեղծագործողը (Տիգրան Հակոբյան)
• Գիտեմ, որ սիրտ չունեք, բայց թե․․․

Մեկնաբանություններ