Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               
 

Իսկ հետո կհայտարարվի` «Պուտինն էլ խաբեց»

Իսկ հետո կհայտարարվի` «Պուտինն էլ խաբեց»
02.10.2017 | 23:08

Հյուսիսային Իրաքում «անկախության հանրաքվեից՚ հետո նախագահ Ռեջեփ Թայիբ Էրդողանը հայտարարեց. «Հավանաբար մենք մոլորված էինք Բարզանիի հաշվով»: Եվ շուտով կհնչի ևս մեկ հայտարարություն. «Մենք խաբվեցինք /հավանաբար սխալվեցինք»: Շատ հավանական է, որ մարդը, ում հարցում «Մենք, հավանաբար, խաբվեցինք» կլինի ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինը, թեպետ Էրդողանը նրան անվանում է «իմ բարեկամը»: Այդօրինակ զարգացման բոլոր ազդանշանները հնչեցին Էրդողանի ու Պուտինի հանդիպումն ամփոփող համատեղ մամլո ասուլիսում: Էրդողանը խոսում էր «Իրաքի ու Սիրիայի տարածքային ամբողջականության հարցում լիակատար համաձայնության» մասին: Պուտինն այդ թեմային ուղղակի չանդրադարձավ: Փոխարենը նա նախընտրեց հղում անել հայտարարությանը, որ այդ հարցով արել էր ՌԴ ԱԳՆ-ն: Իսկ ՌԴ ԱԳՆ-ի հայտարարության մեջ կար նախադասություն. «Ռուսաստանը հարգում է քրդերի անկախության ձգտումը»: «Լիակատար համաձայնության» մասին Էրդողանի հայտարարությունից հետո Պուտինի մամլո քարտուղար Դմիտրի Պեսկովը անհրաժեշտ համարեց ևս մեկ հայտարարություն անել: «Պուտինի ու Էրդողանի միջև էական տարաձայնություններ չկան Իրաքյան Քրդստանի շրջանային ինքնավարության անցկացրած անկախության հանրաքվեի հարցում»` ասել է Պեսկովը: Փաստացի` մամլո քարտուղարի հայտարարությունը վկայում է, որ այդ հարցերում տարաձայնություններ կան, թեպետ էական չեն: Այլ խոսքով` իրաքյան հարցում «լիակատար համաձայնության» մասին Էրդողանի խոսքերը օդի դատարկ տատանում էին:


Իսկ սիրիակա՞ն հարցը: Այն ժամերին, երբ Էրդողանն ու Պուտինը բանակցում էին, կարևոր հայտարարություն հնչեց Սիրիայից: Ասադի կառավարությունում առանցքային գործիչ, ԱԳ նախարար Վալիդ Մուալեմն ասաց. «Մենք պատրաստ ենք քրդերի հետ բանակցելու ինքնավարության հարցով»։ Ասադի վարչակարգը, որ Ռուսաստանի շնորհիվ գոյությունը պահպանեց, հասկացրեց, ԻՊ-ի պարտությունից անմիջապես հետո կարող է բանակցային սեղանի շուրջ նստել Դեմոկրատական միություն կուսակցության (PYD) / Ժողովրդական ինքնապաշտպանության ջոկատների (YPG) հետ, որոնց «Արդարություն և զարգացում» կուսակցությունն ամեն առիթով անվանում է ահաբեկիչներ:
PYD-ի մոսկովյան գրասենյակը մինչև հիմա գործում է, թեպետ Էրդողանն անձամբ է քանիցս բողոքել Պուտինին: Իսկ ռուս զինվորականները նախկինի պես պարեկում են Աֆրինի կանտոնում, որ վերահսկում են PYD/YPG-ն: Փաստացի` սիրիական հարցում ռեալիստական չէ խոսել Անկարայի ու Մոսկվայի «լիակատար համաձայնության» մասին: Այսինքն` այս դեպքում էլ շատ ժամանակ չի մնացել հայտարարությանը. «Հավանաբար, ես մոլորված եմ եղել» կամ «Մեզ խաբեցին»։


Ճգնաժամ С-400-ների շու՞րջ: Բոլորը սպասում էին, որ համատեղ մամլո ասուլիսում Էրդողանն ու Պուտինը մի քանի խոսք կասեն С-400 հակահրթիռային համակարգերի գործարքի վերաբերյալ: ՆԱՏՕ-ի անդամ Թուրքիային այդքան արդիական պաշտպանական համակարգերի փոխանցման մանրամասները, առանց չափազանցության, ամբողջ աշխարհն էր ցանկանում իմանալ:
ՈՒ` ի՞նչ: Ոչ Էրդողանը, ոչ Պուտինը այդ թեմային չանդրադարձան: Թեպետ ավելի վաղ Էրդողանը նույնիսկ ասել էր С-400-ների մասին. «Մենք կանխավճար ենք տվել»: Ի՞նչ է եղել, որ այդքան կարևոր հարցը լռության մատնվեց: Տեղեկությունը սպրդեց ռուսական կողմից Պուտինի այցի ավարտից հետո: Մոսկվան հրաժարվել է Թուրքիային փոխանցել С-400-ի տեխնոլոգիաները: Այսինքն` 2,5 միլիարդ դոլարի համաձայնագիրը «հրթիռների սովորական վաճառք» է միայն, տեխնոլոգիաների փոխանցում չի լինի, որ հետագայում պետք է վերաճեր արտադրության ու անգամ այդ զինատեսակի կատարելագործման: Մոսկվայի այդ դիրքորոշումը ԱԶԿ-ի կառավարությանը դնում է բարդ վիճակում: Էրդողանի վարչակարգը առաջ էլ էր հայտարարում. «Մենք պայմանավորվել ենք Չինաստանի հետ: Մենք կստանանք չինական զենք ու տեխնոլոգիաներ», իսկ հետո այդ մտադրությունից հրաժարվեց:
С-400-ների հարցում էլ, կարծես, նույն իրավիճակն է: Լավ, իսկ կանխավճա՞րը: Հարցրեք նախագահական նստավայրին:
Զեյնեպ ԳՅՈՒՐՋԱՆԼԻ, Sözcü, Թուրքիա


Հ.Գ. Չնայած Անկարան С-400 զենիթահրթիռային համակարգեր գնելու մասին պայմանագիր է ստորագրել Մոսկվայի հետ, այդ գերարդիական զենքի ներքին համակարգերը հասանելի չեն լինի թուրքական կողմի համար` հղում անելով սեփական աղբյուրին, գրել է Gazeta.ru-ն: Պայմանագրով Թուրքիան ոչ միայն պետք է ստանար հրթիռային համակարգերը, այլև ռուսական կողմի աջակցությամբ կազմակերպեր արտադրություն Թուրքիայում: Իսկ հետո հայտարարվեց, «Ներքին համակարգերն ու կոդերը մենք թուրքական կողմին չենք տրամադրելու: Պայմանագրում նշված է, որ համակարգերի սպասարկումն իրականացնելու է ռուսական կողմը, թուրքերն այդ համակարգերը բացելու հնարավորություն չեն ունենա: Նույնիսկ «Յուրային-օտար» ճանաչման համակարգը տեղադրելու են ռուս մասնագետները»:

Համարել ռուս-թուրքական հերթական ՙմեղրամսի՚ ավա՞րտ: Մնաց պատմական դարձած լոլի՞կը: Թե՞ 2018-ին Պուտինը կվերընտրվի, 2019-ին` Էրդողանը ու նոր ՙսեր՚ կսկսվի: Իսկ եթե չվերընտրվե՞ն: Մասնավորապես` Էրդողանը: Ի սկզբանե կասկածելի էր, որ Մոսկվան որևէ երկրի կփոխանցի իր ռազմական գաղտնի տեխնոլոգիաները, առավել ևս ՆԱՏՕ-ի անդամ, կհամաձայնի Թուրքիայում իր զենիթահրթիռային համակարգերի արտադրությանը: Հետո ինչ, որ Էրդողանը բողոքում էր ՆԱՏՕ-ից ու Պեկինից, որ մերժում են զենքի շուկա իր մուտքը` հրաժարվելով զենքի արտադրության հնարավորություններ տալ ու շնորհակալ էր Պուտինին: Մի ՙբայց՚ էլ կա` ռուսներն ասում են, որ С-400-ները ձեռք բերելու համար թուրքերին վարկ են տվել, թուրքերն ասում են` կանխավճար են տվել: Ո՞վ է ում ի՞նչ տվել, տվե՞լ է-չի՞ տվել, փաստացի` С-400-ները քաղաքական խայծ էին, բայց այդպես էլ պարզ չի դառնում` Պուտինը Էրդողանի՞ն, թե՞ Էրդողանը Պուտինին օգտագործեց: Մեծ խաղի ո՞ր մասին են հասել առանձին-առանձին, որ միասին շարունակելը հասել է` «խաբեց» կետին:


Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Դիտվել է՝ 3830

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ