Հակառակորդը հարմար առիթը բաց չթողնելու մեծագույն վարպետ է

Արցախի արդեն նախկին պետական նախարար Արայիկ Հարությունյանի հրաժարականի մասին հայտարարությունն անակնկալ էր ոչ միայն արցախցիների, այլև ամբողջ հայության համար: Հայկական երկրորդ հանրապետության կարևորագույն պաշտոններից մեկից հրաժարական տվեց մի պաշտոնյա, որն իր պաշտոնավարման տարիներին ջանացել էր անել հնարավորն ու անհնարինը՝ պատերազմող երկրում տնտեսական բարձր ցուցանիշներ ապահովելու համար:

Հարցերը, թե ինչու է հեռանում Հարությունյանը, բազմաթիվ էին, քանի որ հրաժարականին նախորդած միջադեպերն այլ տրամաբանություն ունեին: Կենցաղային հողի վրա ԱԱԾ աշխատակիցների ու մի քանի քաղաքացիների միջև Ստեփանակերտում տեղի ունեցած ծեծկռտուքից հետո արցախաբնակները ոչ թե իշխանությունների, այլ ուժայինների հրաժարականն էին պահանջում: Եվ, հետևաբար, ինչու՞ Արայիկ Հարությունյանը... Ճիշտ է, վերջինիս հրաժարականին հետևեցին նաև ԱԱԾ տնօրենի ու ոստիկանապետի հրաժարականները, բայց, դատելով արցախցիների արտահայտած վերաբերմունքից, նրանք Արայիկ Հարությունյանին հրաժեշտ տալ չէին ցանկանում:

Մարդկանց մեջ առաջացած հարցերը փարատելու համար նախկին պետնախարարն օրերս մամուլի ասուլիս էր հրավիրել և լրատվամիջոցների ներկայացուցիչներին որոշ մանրամասներ ներկայացրեց զբաղեցրած պաշտոնը թողնելու մասին:
«Գլխավոր պատճառը, որ լքում եմ պաշտոնը, երկրում բարեփոխումների անհրաժեշտությունն է: Մեր կառավարման 10 տարիների ընթացքում կարողացել ենք ապահովել 10 տոկոսից ավելի տնտեսական աճ, բայց, պարզվեց, դա բավարար չէ հանրության սպասելիքներն արդարացնելու համար: Մարդկանց այսօրվա տրամադրությունները գոնե դա են հուշում:
Բարեփոխումները, որ պետք է մեկնարկեն, հիմնականում ուղղված են լինելու քաղաքացիական հասարակության ու ժողովրդավարական արժեքների զարգացմանը»,- նկատեց նախարարը:

Հարությունյանը հստակեցրեց նաև, որ իր հրաժարականը որևէ առնչություն չի ունեցել Արցախում վերջին օրերին ծավալված իրադարձությունների հետ: «Կադրային փոփոխություններ կատարելու հարցը մեր օրակարգում եղել է մշտապես: Ավելին՝ դեռևս 2012-ի ընտրություններից հետո, երբ հասարակությունը կրկին դժգոհ էր իշխանություններից, ես պատրաստ էի հրաժարական տալու: Այն ժամանակ նախագահի հետ համաձայնության եկանք, ու չդիմեցի այդ քայլին: Բայց այսօր մեզ պետք են երիտասարդ կադրեր»:
«Դուք էլ եք երիտասարդ». նկատեց լրագրողներից մեկը: «Այո, չեմ հերքում, ես էլ եմ երիտասարդ ու չեմ պատրաստվում լքելու քաղաքականությունը»,- ընդգծեց Հարությունյանն ու շարունակեց, որ փորձն ի նպաստ Արցախի բարօրության է ծառայեցնելու:

Այնուհետ նա ավելացրեց, որ «Ազատ հայրենիք» կուսակցության գործունեությամբ է զբաղվելու, որի նախագահն է այժմ: Մանրամասնեց նաև, որ իր զբաղեցրած պաշտոնը թույլ չի տվել իրականացնել դրա ղեկավարումը լիարժեքորեն, իսկ հիմա լծվելու է այդ գործին:
Ներկաներին հուզում էր նաև այն հարցը, թե վերջինս ինչ արձագանք է ստացել Հայաստանից՝ պաշտոնից ազատվելու իր դիմումի առումով: «Ազատ հայրենիք» կուսակցության առաջնորդն ասաց, որ որոշումներ կայացնելիս, առհասարակ, հայաստանյան իշխանություններից «դաբրո» չեն ստանում: Իսկ դիտարկմանը, թե Սերժ Սարգսյանի կամ Նիկոլ Փաշինյանի կողմից ճնշումներ եղե՞լ են թողնելու պետնախարարի պաշտոնը, Ա. Հարությունյանը կտրուկ պատասխան տվեց. «Միանշանակ չեն եղել: Այդ քննարկումները եղել են իմ ու Արցախի նախագահի մեջ: Ոչ մի ազդեցություն ու միջամտություն չի եղել դրսից»:

Հարությունյանը, ճիշտ է, թեև փորձեց որոշակի հարցերի պատասխանել այդ հանդիպում-քննարկման ժամանակ, սակայն այդպես էլ անհասկանալի մնաց, թե ինչու հենց հիմա ու հենց իրենից սկսեցին Արցախում մեկնարկող բարեփոխումները՝ հրաժարականների տեսքով: Եվ եթե թե՛ տնտեսական առումով են բարեփոխումներ իրականացրել, թե՛ ժողովրդական արժեքների ամրապնդմանն են նպաստել, կարողացել են քաղաքացիական հասարակության ձևավորման առաջընթաց ունենալ, ապա ի՞նչ դժգոհության մասին է խոսքը: Պատասխանը, թե հայաստանյան ներքաղաքական իրադարձություններով ոգևորված հանրության պահանջն է եղել դա, թերևս բավարար չէ հասկանալու այս ամենի տրամաբանությունը:
Ըստ որոշ քաղաքագետների՝ Արցախում այժմ հայաստանյան «թավշյա իշխանափոխության» սցենարն է՝ վարչապետի և ուժային կառույցների հրաժարական, կառավարման օղակներում երիտասարդ կադրերի նշանակումներ և այլն: Այդպես է դա, թե ոչ, այժմ դժվար է ասել, և միայն իրադարձությունների զարգացումը ցույց կտա, թե որն էր պետնախարարի հրաժարականով մեկնարկած «բարեփոխումների» նպատակը: Մինչ այդ հիշենք, որ պատերազմող երկրի համար ներքաղաքական ցանկացած խժդժություն ու ապակայունացնող իրավիճակ խստագույնս վտանգավոր են, իսկ հակառակորդը, լավ գիտենք, հարմար առիթը բաց չթողնելու մեծագույն վարպետ է:

Սևակ ՎԱՐԴՈՒՄՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Աստղահուզում
• Ով էլ սպասելով մնաց՝ որդուն, ամուսնուն, եղբորը
• Բարձր ԱՆԲԱՎԱՐԱՐ գնահատական
• «Ես թոռն եմ Սեդա Վարդումյանի»
• ՆԱ` լույս-փրկության Արահետը
• Սիրերգ
• Սերակարոտ
• Ախթալան և հարակից 6 բնակավայրերը 5 օրով նորից կկտրվեն արտաքին աշխարհից
• Ինչու՞ և ինչպե՞ս
• Աղոթք
• «Հունվարին պարենային մի շարք ապրանքատեսակների գծով երկնիշ գնաճ է գրանցվել»
• Իշխանությունը պայքարում է իր իսկ ծնած երևույթի դեմ
• Բուհի ռեկտոր ընտրողը նախարարն է լինելու
• Աղջիկներս Շուշիում տուն են կորցրել, բայց ամենամեծ կսկիծն այնտեղ մնացած մյուս դստերս շիրիմն է
• Երազել ու թռչել, այո, պետք է, բայց ձեր իշխանությունը բոլորին է թևաթափ անում
• Պատերազմի պատրաստվելը դպրոցական հանդես չէ, որ չհասցնեիք
• Արծրուն Հովհաննիսյանը մեկ բառ պետք է ասեր՝ ներողություն
• «Հայաստանի ու Ադրբեջանի մասով Իրանը փոխել է հռետորաբանությունը»
• Իշխանությունն արտահերթ ընտրության թեման 2-րդ պլան է մղում
• Փաշինյանն ու Ալիևն Շուշիի մասին նույն բանն են ասում

Մեկնաբանություններ