Յուրաքանչյուր երկիր յուրաքանչյուր ազգ ունի իր նվիրական հենարանը: Երբ ժողովրդի պատմությունը երջանիկ է, այն դառնում է մշակութային ու քաղաքական կյանքի կենտրոնը: Երբ ճակատագիրը հալածում է ազգին, այն լինում է ազգային կյանքի պատվարը, հույսերի կղզին, վերածննդի գրավականը:

Հայաստանի ներկա հանրային-քաղաքական կյանքը մի կատարյալ ֆարսի է վերածվել, որն ասես իմպրովիզացիոն հնարքներով է առաջանում: Սակայն սուր աչքը նկատում է, որ ամեն ինչ նախապես բեմագրված է, պարզապես պաթոսի տակ գլխավոր դերակատարները հաճախ իրենց թույլ են տալիս առավել ճամարտակել ու խեղկատակային շարժեր անել: Այստեղ, անշուշտ, անգերազանցելին իշխանական պարագլուխն է, ով դեռեւս օգտվելով իր պաշտոնական դիրքից, ամեն օր թույն, ատելություն, ծաղր ու արհամարհահնք է տարածում հայկական արժեքների, պետականության, համազգային նպատակների ու երազանքի վերաբերյալ, ուղղակի գերազանցելով մեր թշնամու խոսույթը, «հանրահռչակելով» ու պաշտպանելով նրա մտադրությունները:

Թյուր կարծիք կա, որ «ընտրություններ կեղծելը» դրսևորվում է քվեատուփի մեջ ավել քվեաթերթիկ գցելով կամ քվեարկության հաշվարկի մեջ խաբելով։

Իր գաղափարական հորից հետ չի մնում, նա Թուրքիայում է իր ընդդիմադիրների վրա գործեր սարքում ու ձերբակալում, սա՝ Հայաստանում:

Մի միլիոն տարի անցնի՝ պատմության մեջ հիշվելու ես որպես դավադիր պատերազմ հրահրած ու քո տերերի ցուցումով Արցախը գիտակցաբար հանձնած դավաճան-կապիտուլյանտ:

Ադրբեջանական կողմը Հայաստանին կոչ է արել արագացնել խաղաղության համաձայնագրի ստորագրման գործընթացը՝ ընդգծելով, որ այդ հնարավորությունը հավերժ չի լինելու։

Որևէ բարդ հասարակական իրավիճակի գիտական անալիզի և դրա հետ կապված կանխատեսումների հիմքում պետք է ընկած լինի գիտելիքը և այն օգտագործելու հմտությունը...

Ըստ Փաշինյան Նիկոլի, «մենք Ղարաբաղյան շարժումը չպետք է շարունակենք»:

Սովետում մարդիկ վարկեր չունեին, պարտքեր չունեին, մեկը մյուսին պարտք չէր, գցել-խաբել չէր լինում։ Դժգոհ էին։ Համարյա բոլորը բանկում հետ գցած փող ունեին։ Դժգոհ էին։ Պետական պարտքի մասին նույնիսկ մտածելու թեմա չկար։ Չուզեցինք, մերժեցինք կոմունիզմ կոչվածը, կապիտալիզմ ուզեցինք։

Իմ դիտարկումներում բազմիցս անդրադարձել եմ այն մտքին, որ Նիկոլն իր քայլերով ու անտրամաբանական գործողություններով ոչնչով չի տարբերվում Հերոստրատից։ Ինչպես բոլոր ժամանակների հայտնի հակահերոսը, նա էլ ամեն ինչ անում է, որպեսզի ապագայում պատմության մեջ հիշեն իրեն։ Նիկոլը մերօրյա Հերոստրատն է, և սերունդները հիշելու են նրան ու նրա կողմից իրականացված հակազգային ու հակապետական բոլոր գործողությունները, ինչպես ինքն է հաճախ սիրում ասել՝ «հատիկ առ հատիկ»։