Ոմանք, որպեսզի կանխորոշեն Հայաստանի ապագան, սպասում էին Վրաստանում խորհրդարանական ընտրությունների ավարտին:
Հայազգի բնակիչների մի ստվար սեգմենտի հույսն Իրանն է, այսինքն` Իրան-Իսրայել հակամարտությունում Իրանի հաղթանակը:
Մի մասի հույսը Եվրոպան է, մյուսինը` Ռուսաստանը:
Կարծիք կա, որ ՀՀ իշխանությունների քաղաքական խաղադրույքը Թուրքիան է:
Սակայն, առանց բացառության, բոլոր հայազգի բնակիչները միահամուռ համոզված են, որ «կորցնում ենք պետականությունը»:
Սակայն, եթե Հայաստանի պետականության գոյությունն այդքան «խայտաբղետ» հանգամանքներից է կախված, ապա ի՞նչ պետականության մասին է խոսքը:
Նախ` ինչ-որ բան կորցնելու համար, այն պետք է ունենալ:
Ավելին` եթե ինչ-որ բան կա, ապա անհրաժեշտ է գիտակցել դրա առկայությունը:
Այս իմաստով, կամ մենք պետականություն չունենք, կամ չենք գիտակցում դրա առկայությունը: Մեծ հաշվով, տարբերությունը մեծ չէ:
Կարեն ՀԵՔԻՄՅԱՆ