Դե հիմա պատկերացրեք՝ ԱՄՆ-ի նախագահը հայտարարեր, որ իրենց հիմնադիր հայրերի հռչակած փաստաթուղթը պետության չգոյության մասին է, կամ Անգլիայի վարչապետը հայտարարեր, որ առյուծներն այլևս չպետք է իրենց խորհրդանիշը լինեն, փոխարենը փիսիկները պետք է լինեն, կամ Ֆրանսիայի նախագահը հայտարարեր, որ Էյֆելյան աշտարակը դժբախտ և դժգույն աշտարակ է և մետաղի ջարդոն, կամ Ռուսաստանի նախագահը հայտարարեր, որ Իլյա Մուրոմեցը իրենց չգոյության խորհրդանիշն է, կամ Եգիպտոսի նախագահը հայտարարեր, որ Քեոփսի բուրգը իրենց պատմական ժառանգությունը չի, և պետք է հրաժարվեն դրանից, որ Կլեոպատրան մարմնավաճառ է եղել, կամ Իտալիայում հայտարարեին, որ Սիցիլիան իրենց հայրենիքը չէ, ուղղակի մի խումբ իտալացիներ գնացել և այնտեղ հայրենիք են սարքել...
Մի խոսքով, նման աբսուրդային օրինակներ շատ կարելի է թվարկել: Ի՞նչ տեղի կունենար այդ երկրներում: Կմոռանայի՞ն արդյոք նման հայտարարությունների մասին, եթե նույնիսկ հայտարարողները սափրեին իրենց վրայի ողջ մազերը, եթե նույնիսկ փողոցում տկլոր վազեին: Նման հայտարարություններ անողներին, լավագույն դեպքում, հոգեբուժարան կտանեին, չէ՞, նապոլեոնենց պալատ: Սակայն մեր երկրում ոչինչ տեղի չի ունենում: Նույնիսկ, եթե մուտանտը հայտարարի, որ Հայկ Նահապետը ուզբեկ է եղել, միևնույն է, ոչինչ չի լինելու, որովհետև արժեքները պաշտպանողներ, այդ արժեքների համար կռիվ տալու պատրաստ մարդիկ եթե կան էլ, շատ քիչ են: Որովհետև համակերպվել և համակերպվում ենք սարսափելի բաների հետ: Որովհետև մեր երկրի պարտության և չգոյության խորհրդանիշը նորից վերարտադրվել և զբաղեցնում է վարչապետի պաշտոնը:
Արամ Աբաջյան