ԵՄ-ին անդամագրվելու մասին քննարկումների ու քարոզչության կարևորագույն հատվածը դրա բիզնես բաղադրիչն է: Քարոզչությունը բիզնես է, որտեղ կան ֆինանսներ, եկամուտներ և կազմակերպչական ցանց:
Անիմաստ է COCA-COLA գովազդող ընկերությանը բացատրել, որ այն վնաս է առողջությանը, անիմաստ է COCA-COLA առաքող ընկերություններին համոզել, որ այն չտարածեն: Դա բիզնես է, որտեղ կա եկամուտ:
Նույն կերպ, անիմաստ է բովանդակային բանավեճի մեջ մտնել ԵՄ-ը Հայաստանի քաղաքացիներին «վաճառող» ՀԿ-ների, ՔՊ-ականների, սպարապետների եղբայրների ու թիմակիցների հետ, որ ԵՄ-ում մեզ սպասող չկա, անգամ ԵՄ-ի, գոնե այս տեսքով, գոյությունը խնդրահարույց է:
Դա բիզնես է, որտեղ կարևոր չէ, որ դրա «շնորհիվ» բազմաթիվ մարդիկ կորցնում են ադեկվատությունը, մտածելու ունակությունը, վերջապես, դրանով վտանգվում է Հայաստանի տարածքային անվտանգությունը, գուցե՝ գոյությունը:
Խնդիրը բուն ԵՄ-ը չէ, բնականաբար:
Ստեփան Դանիելյան