Բաքվում տեղի ունեցող «դատավարության» շրջանակներում, Ադրբեջանը քարոզչական առումով բավականին վտանգավոր ուղերձներ է փոխանցում և´ հայաստանյան հանրությանը, և´ միջազգային լսարանին:

Լուռ սպասիր Իմ առջև, մեղմորեն ներս շնչիր Իմ Հոգին: Եթե քո «ես»-ը արգելք չլինի և ազատ մուտք տրվի այդ Հոգուն, այն կարողություն կտա քեզ անելու այն գործերը, որ Ես արեցի:

Հասեալքս ի ժամ երեկոյիս ամենեքեան անդադար փառաւորեմք զՀայր եւ զՈրդի եւ զՍուրբ Հոգիդ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն։

Ադրբեջանը և նիկոլը մեզ շարունակ վախեցնում են պատերազմի հեռանկարով, որպեսզի հայ ժողովուրդը վերջապես համակերպվի Զանգեզուրյան միջանցքը, հետևապես և Սյունիքը հանձնելու մտքի հետ։

Ես զարմանում եմ մի բանի վրա` ինչպե՞ս խելահաս մարդը կարող է քննարկել Բաքվի բեմադրած «դատարանում» որևէ ցուցմունք կամ որևէ հայտարարություն։

Երկու տարի առաջ այս նույն օրվա գիշերը՝ սեպտեմբերի 13-ի լուսաբացին, Սյունիքի վրա հարձակման ժամանակ ծանր վիրավորվեց տղաս՝ Դավիթը։ Չէր կարողանում շարժվել, դեռ մութ էր, սարի գագաթ, միայնակ... քիչ անց վիրավոր տղայիս գլխին կանգնեցին ազերիները և ժամեր անց նա զոհվեց։

Այս ընթացող բանակցությունները հաջողություն կունենա՞ն: Ո՛չ, չեն ունենա: Ինչու՞:

Իրական նվիրյալների դեմ կռվում են երկու ճակատով՝ Բաքվից պահանջում են իրենց հանձնել Արցախի ազատամարտի մասնակից-հերոսներին, զուգահեռ «դատում են» Արցախի ռազմաքաղաքական ղեկավարներին և տանջամահ են անում Ռուբեն Վարդանյանին, իսկ Երևանում, թշնամու հետ սինխրոն աշխատելով, շինծու գործեր են հարուցում նվիրյալների դեմ, ՀՀԿ-ի դեմ, բոլոր այն մարդկանց, ովքեր ի սկզբանե դեմ են եղել, կռիվ են տվել, պայքարել են ՀՀ-ում իշխանությունը զավթածների դեմ։

Սիրիայի նոր իշխանությունը ստեղծել է յոթ հոգուց բաղկացած կոմիտե, որն օժտված է հետաքննություն անցկացնելու մանդատով։ Կոմիտեն , որը հետաքննություն է անցկացնելու վերջին օրերին Սիրիայում տեղի ունեցած սպանությունների առնչությամբ, բաց է լինելու միջազգային հետաքննող կառույցների հետ համագործակցության համար։

Արտգործնախարար Արարատ Միրզոյանը Հնդկաստանում լրագրողներին հայտարարել է․ «Ինչ վերաբերում է Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև հարաբերությունների կարգավորման գործընթացին, ապա այստեղ պետք է ասեմ, որ մենք շատ մոտ ենք, նկատի ունեմ Հայաստանը և Ադրբեջանը, խաղաղության համաձայնագրի նախագծի վերջնականացմանը»: Արարատ Միրզոյանը ստում է, Հայաստանն ու Ադրբեջանը խաղաղության համաձայնագրի նախագծի վերջնականացմանը շատ մոտ չեն, Ադրբեջանը պարբերաբար նորանոր պահանջներ է ներկայացնում Հայաստանին։ Ադրբեջանի բռնապետ Ալիևին պետք չէ Հայաստանի հետ խաղաղության պայմանագրով սահմանափակել Հայաստանի հանդեպ իր ոտնձգությունները։ Ադրբեջանում տիրող մեծ աղքատությունից, սոցիալական մեծ բևեռացումից, իրավական բեսպրեդելից, մարդու իրավունքների կոպիտ, համատարած ոտնահարումներից այդ երկրի հասարակության ուշադրությունը շեղելու համար Իլհամ Ալիևին պետք են արտաքին ճակատում նոր հաղթանակներ, որոնք նա կարող է տանել միայն Նիկոլ Փաշինյանի ղեկավարած Հայաստանի նկատմամբ։