Երևանի քաղաքապետարանի աշխատակիցների մասնակցությամբ սկանդալային ձայնագրությունից պարզվեց, որ Հայաստանի բնակիչներն «օպելով համբալ», «անգրագետ Պողոս» լինելուց բացի, նաև «թուլեք են»:
Վերջին տարիներին շատ քիչ եմ լինում Երևանում։ Պատճառները շատ են, որոնցից մեկը թերևս այն է, որ այլևս չկա այն Երևանը, որով մի ժամանակ հիանում ու հպարտանում էի։
Դատարանները շրջապատելու հրահանգ տվողն ու դատավորներին իրենց գործառույթները իրականացնելուց փաստացի զրկելու գործողության հրահանգ տվողը հիմա էլ զրկում ու սահմանափակում է իր դատավորներին, դատախազներին, քննիչներին քննադատալու մեր իրավունքը:
Հայաստանի օրվա իշխանությունները այդպես էլ չհասկացան, որ Արցախից բռնի տեղահանված մեր հայրենակիցները ոչ թե ժամանակավոր ֆինանսական օգնության կարիք ունեն, որը հիմնականում չի համապատասխանում նրանց իրական կարիքներին, այլ իրական կարիքների գնահատման հիման վրա տրված երկարաժամկետ լուծումների:
«Ռոսլին» արվեստի հանդեսը յուրահատուկ է հայ մամուլի մեջ: Հանդեսը ծավալուն աշխատանք է անում հայկական արվեստի պահպանման հարցում։ Անդրադառնում է հայ արվեստագետներին, հայկական արվեստի պատմությանը և գեղարվեստական կյանքում տեղի ունեցող կարևոր իրադարձություններին։
«Ռոսլին» արվեստի հանդեսի հիմնադիր խմբագիրն է հրապարակագիր ՎՐԵԺ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆԸ։
Ժամանակին ազգակործան երկոտանին դատավորներին բնորոշեց որպես «պատերի տակ վնգստացողների» և վարչապետական դիրքերից հրաման-հարցում անցկացրեց՝ «Կա՞ տենց դատավոր, որ իմ ասածը չանի»…
Չէ՛, չկա, վիժվա՛ծք…
Ռուսաստանը սկզբունքորեն չի կարող զիջել «Զանգեզուրի միջանցք» կոչեցյալը թուրքական աշխարհին ու գլոբալ արևմուտքին, քանի որ դրա հետ կապված գլոբալ ռիսկերը նույն կարգի են, ինչ ուկրաինական դեպքում, քանի որ այն ուղիղ ճանապարհ է բացում դեպի Կասպից ծովի ավազանն ու դեպի Միջին Ասիա՝ դրանից բխող բոլոր հետևանքներով...