Առավոտը Էրդողանը զարթնեց ու ուզեց լոճվի, բայց ոտը մի բանի կպավ:
Շանթահարված վերմակը քաշեց ու տեսավ Մեհրիբանին: Էդպես էլ չմտաբերեց՝ գիշերն ինչ է եղել, այնուամենայնիվ հարցրեց.
- Պատասխան տուր ինձ, մատնիչ սևաչյա,
Մի՞թե Իլհամը քաջ չէր ու սիրուն:
- Քաջ էր ու սիրուն, քեզնից առավել,
Բայց էդ հայվանը շատ էր պառավել:
- Իսկ էշ Միխելը քաջ չէ՞ր ու սիրուն:
- Քաջ էր ու սիրուն, քեզնից առավել,
Էդ համբալից էլ բախտն էր խռովել:
- Գեղցի Լուկաշն է՞լ քաջ չէր ու սիրուն:
- Քաջ էր ու սիրուն, բայց էդ առաջ էր,
Հիմա կարում ա միայն բառաչել:
- Ուրեմն ե՞ս եմ ասպետը սրտիդ:
- Դու էլ մի բան չես, հողերս գլխիդ:
2020թ.
Կարո ՎԱՐԴԱՆՅԱՆ