«Մենք քամիներ շատ ենք տեսել և եթե ցայսօր գոյատևում ենք, ապա շնորհիվ լոկ այն բանի, որ քամիները թռցրել են մեր գլխարկը, բայց ոչ գլուխը։

Այսօր, տարիների հեռվից ու Պարույր Սևակի հռչակի, ճանաչման ու ժողովրդական սիրո տեսանկյունից դժվար է պատկերացնել, որ բանաստեղծի ճանապարհը հեշտ չի եղել։ Գյուղից քաղաք եկած ընթերցասեր պատանին բախվում է բազմաթիվ դժվարությունների, ընկնում հուսահատության մեջ, նույնիսկ դադարում գրել, թեև մինչ այդ մտածում էր, որ արդեն կայացած բանաստեղծ է։ Այս մասին Պարույր Սևակը անկեղծորեն պատմում է իր «Անցյալը ներկայացած» ակնարկում և հարցազրույցներից մեկում։ Իրեն բանաստեղծ չհամարելու պատճառները մի քանիսն էին, սակայն գլխավորը՝ Եղիշե Չարենցի պոեզիային ծանոթությունն էր։ Ծանոթանալով Չարենցի երկերին, երիտասարդ Սևակն հասկանում է, թե ո՞վ է բանաստեղծը, ի՞նչ է գրականությունը, ինչպե՞ս պետք չէ գրել և, ինչն ամենից դժվարն էր՝ ինչպե՞ս գրել։

Պատմությունը, հայագիտությունը մշակույթը մեր ազգային գոյության սյուներից են, որոնց պահպանությունը ապագայում պիտի դարձնենք մեր երկրի ռազմավարական գերակա ուղղություններից մեկը, երբ ձևավորենք իսկապես ազգային իշխանություններ: Սա պատմականորեն հաստատված ճշմարտություն է, բայց, երևի, ոչ ՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆՆ ՈՒ ԱԶԳԱՅԻՆԸ իրար հակադրող, ազգայինը ջնջող անհայրենիք խմբակի համար:

Իրական Հայաստանի Հանրապետությունում ներկա պահին երկու կուսակցություն կա. ա) Հայոց ցեղասպանության թանգարանում գողություն ու ավազակություն կատարողներ ու նրանց սատարողներ։

Ո՞վ ես դու Կլաուդիա Բուշ: Ինչո՞վ է զբաղվում Հայաստանում Գերմանիայի դեսպանը: Շուրջ կես տարի առաջ Գերմանիան Հայաստան է գործուղել նոր դեսպանին:

Հունվարի 24-ը Պարույր Սևակի ծննդյան օրն է Սևակի հատորները մեր գրապահարանում նենց տեղ էին դրված, որ եթե աչքերդ փակեիր ու ձեռքդ պարզեիր, հաստատ հենց Սևակի հատորներից մեկը ձեռքդ կընկներ...

Թրամփի սպառնալից և պահանջկոտ պարտադրանքների, գրառումների ու հայտարարությունների իրավիճակում, փաստորեն, հաղթեց երրորդ համաշխարհայի՞նը, ատոմային ռումբն ու պատերա՞զմը...

ՀՀ-ում ռուսական կողմնորոշման (քննարկելի հարցադրում է, թե դա ինչ է. մարդ կա՝ Վատիկանից փող է ստանում, ռուսամետ թեզեր է առաջ քաշում) որևէ կարող քաղաքական դերակատար ուժ չկա: Սա գնահատական չէ, այլ՝ փաստ:

Հայտարարագրերի մասին օրենքը ոչ միայն խախտում է մարդու անձնական տիրույթի անձեռնմխելիությունը, այլև ծախսատար ու գլխացավանքային է: Այն պետք է բոյկոտել և չեղարկել:

Բաքվի բռնապետի համար փողերի լվացման օրինակելի միակ ճանապարհը միշտ եղել է հայ-ադրբեջանական հակամարտությունը։ Երկար տարիներ Բաքվի բռնապետը կարողացել է պատերազմն օգտագործել որպես նավթային միլիարդավոր դոլարներ սեփականաշնորհելու միջոց։ Պատահական չեմ օգտագործում սեփականաշնորհել բառը, քանի որ ռազմական գաղտնիքի անվան տակ կատարվող գնումներով հնարավորություն է ընձեռվել նույնիսկ միլիոնավոր դոլարներ փոխանցել ոչինչ գնելու համար, որոնք փաստաթղթով ապրանք են եղել, իսկ իրականության մեջ գոյություն չեն ունեցել։ Այնուհետև դրանց չգոյությունն արդեն փաստաթղթավորել են պատերազմով, որ իբր օգտագործվել , մաշվել, ոնչնչացվել է ռազմական գործողությունների ժամանակ։