Հասարակության ինտելեկտուալ մակարդակը և նրա ունակ ու կարող մարդկանց մտքերի մասշտաբն ու խորությունը ուղիղ գծով կախված են պետականության գործունեության մասշտաբից ու դրա լրջության չափից։

Չենք կարողանում հասկանալ, որ եթե տունդ հրդեհվել է, չես կարող մի կողմ քաշվել ու միայն տեսանկարահանելով մարել հրդեհը կամ սպասել, թե երբ է հրշեջ մեքենա գալու: Պետք է անհապաղ ինքդ անցնես գործողությունների:

Ալիևը հայտարարեց, որ պատերազմ է սկսելու Հայաստանի դեմ ու այն դարձնելու է «Արևմտյան Ադրբեջան»։ Նա Նիկոլ Փաշինյանին առաջարկում է դա անել սեփական ձեռքերով՝ հակառակ դեպքում սպառնալով խնդիրը լուծել ուժով...

Հարգելի հայրենակիցներ, Երևանի քաղաքապետարանի ապիկար ղեկավարների շարքում կա մի մանուկ, բառի ուղիղ և փոխաբերական իմաստով, ով քաղաքացիների կյանքը թունավորելու առաջատարն է։ Վերջին ամիսներին նրա թոթովախոս էությունից դուրս հորդած ցանկացած որոշում, հայտարարություն, խոսք բացարձակ բացառիկ կերպով վնասում է շարքային քաղաքացիներին։

Երբ խոսում են բազմաբևեռ աշխարհակարգի մասին, դրա բովանդակությունը լավ չի ըմբռնվում։ Բազմաբևեռ համակարգը ենթադրում է մի քանի ուժեղ խաղացողներ, որոնք վերահսկելու են երկրագունդը։ Խոսքը ապագա նոր կայսրությունների մասին է, որոնք միմյանց հետ մրցակցելու են։

Ցավոք, Ալիևը դարձավ մեր հասարակության լավագույն ուսուցիչը վերջին տարիներին։ Եթե Հայաստանը գրավելու իր տենչն էլ չլիներ, մենք կվերածվեինք «Ղարաբաղը տվինք, հիմա հանգիստ կապրենք» փիլիսոփայությունը դավանող անինքնասեր զանգվածի իշխող թագավորությանը։

Մեծն Թումանյան, այդ ի՞նչ պայծառատեսությամբ ես գրել «Չարի վերջը», որ այսօր նորանում է ներսուդրսից: Ուղղակի աղվեսը բեղավոր է, իսկ կկուն գիտի իր ծառը լքելու ճիշտ ժամանակը։ Ձագե՞րը, նրանք էլ պատրաստ են թռչելու։

Սիրտս կրծքիս տակ պայթում է։ Ալիևը Հայաստանը համարում է` ֆաշիստական երկիր, «Արևմտյան Ադրբեջան», վճռականորեն հետամուտ լինելով միջանցքի պատրվակի տակ Սյունիքը գրավելու իր ծրագրին:

Ադրբեջանի նախագահի ելույթն իր էությամբ քաղաքական հակամարտությունը ռազմական գործողություններով հանգուցալուծելու, մասնավորապես, մեր երկրի տարածք ներխուժելու ծրագիրն իրագործելու մասին ազդարարում է՝ մեր ազգի լիակատար ոչնչացման սպառնալիքն իրականություն դարձնելու հստակ մտադրությամբ։

Սա ազգայնականության վերջին նշույլների վրա ձու է կոտրում ու խժռում, իսկ իր քիրվան Հայաստանը հռչակում է ֆաշիստական պետություն։ Էլ պատերազմ հայտարարելը ո՞նց է լինում։ Թե՞ հույս ունենք, որ Ալիևը, «ֆաշիզմ» ասելով, նկատի ունի մեր որկրամոլությունն ու ընչաքաղցությունը։ Ընդդիմությունն էլ, ինչպես միշտ, զբաղված է արձանագրելով, որ նա պատրաստվում է հարձակվելու, իսկ սրա մտքով էլ չի անցնում արձագանքել կամ միջազգային հանրությունից պահանջել արձագանք ու գնահատական։