Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               
 

Ինչո՞ւ չունենք միջին խավ

Ինչո՞ւ չունենք միջին խավ
18.02.2016 | 22:21

Ռուսաստանի տնտեսական զարգացումների ազդեցությունը Հայաստանի տնտեսության վրա, էներգակիրների և գազի գների ձևավորում, միգրացիոն ճգնաժամ, փոխարժեքային ռիսկեր՝ թեմաներով սկսվեց Տնտեսական լրագրողների ակումբի՝ «Հայաստանի տնտեսական մարտահրավերները» ասուլիսների շարքը փետրվարի 17-ին, «Կոնգրես» հյուրանոցում: Տնտեսագետ Վահագն Խաչատրյանը՝ անդրադառնալով 90-ականներին, Հայաստանի ապագայի հարցերի քննարկման շրջանակներում՝ արձանագրեց. «Տնտեսագիտության մեջ կա երկու ճանապարհ՝ կամ գնում ես միայնակ, կամ դառնում ես որևէ միության անդամ: Միայնակ գնալու լավագույն օրինակ էր Կորեան, իսկ միության լավագույն օրինակ Եվրամիությունն էր կամ ԽՍՀՄ-ը, դեպի որը գնալու ցանկություն չկար: Բայց կար ԽՍՀՄ-ը վերականգնելու ցանկություն՝ պահելով միության անդամների անկախությունը, այդպես ստեղծվեց ԱՊՀ-ն, որը մինչև ԵԱՏՄ-ի ստեղծումը բավարարում էր անդամ երկրներին: Կային տնտեսական ընդհանուր խնդիրներ, որ երկրները լուծում էին ազատ առևտրի համաձայնագրերով և ԱՊՀ տնտեսական համաձայնագրերով՝ ԱԱՀ-ից ազատվելը, մաքսատուրքերի հարցերը: Երբ 90-ականներին քննարկվում էր Մաքսային միության հարցը, Հայաստանը այդ ծրագրից դուրս էր, որովհետև Մաքսային միությունը ընդհանուր սահմաններ ունենալն է, իսկ Հայաստանը սահմաններ չուներ Ղազախստանի, Ռուսաստանի և Բելառուսի հետ: Երբ Ռուսաստանը խնդիր դրեց Մաքսային միությունը մեծացնելու, կարևորագույն դեր ուներ ՈՒկրաինան, որ իր նշանակությամբ նախկին ԽՍՀՄ երկրներից շատ ավելին է, բայց ՈՒկրաինան էլ ընդգրկված էր ԵՄ Արևելյան գործընկերության ծրագրում: Բոլորս լավ գիտենք ՈՒկրաինայի պատմությունն էլ, Վրաստանի պատմությունն էլ, երբ քաղաքական ու դիվանագիտական մեթոդները սպառվեցին, Ռուսաստանը սկսեց ուժային մեթոդներ կիրառել, որի հետևանքները ծանր են՝ և ՈՒկրաինայի, և Վրաստանի համար: Լինելով ազատական գաղափարներ կրող՝ մենք կողմ էինք, որ Հայաստանը անդամակցեր ԵԱՏՄ-ին, ելնելով ոչ թե տնտեսական շարժառիթներից, այլ՝ քաղաքական, որի նշանակությունը Հայաստանի համար շատ ավելի մեծ էր, քան տնտեսականը»:


Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ
Հ.Գ. Վահագն Խաչատրյանը նույն օրը ներկայացրեց նաև հետաքրքիր տեսակետ՝ ինչո՞ւ Հայաստանում չի զարգանում միջին խավը: Բացի տնտեսագիտական հիմնավորումներից՝ կա նաև քաղաքականը. «Քաղաքական ընդդիմությունն այսօր հնարավորություններ ունի, բայց նաև չունի, որի պատճառը նույն մրցակցության բացակայությունն է: Ի վերջո քաղաքականությունը նշանակում է ֆինանսներ, որի մատչելիությունը իշխանությունից դուրս գտնվող քաղաքական ուժերի համար զրո է: Դա եղել է մտածված քաղաքականություն, որովհետև ընդդիմության ֆինանսավորողը պետք է լինի խոշոր, միջին ու փոքր բիզնեսը: Միջին բիզնեսին զրկել են այդ հնարավորությունից, մեզ մոտ փոքր ու միջին բիզնես չկա: Փոքր ու միջին բիզնեսը վճարում է առավելագույնը 15 միլիարդ դրամ հարկ, պետության աչքը նրա վրա է, չի ուզում մոռանալ, որ նրանք գոյություն ունեն, շնորհակալություն հայտնելու փոխարեն, որ կան, աշխատատեղեր են ստեղծում: Եթե պետությունը չի ուզում նրանց հանգիստ թողնել, նշանակում է՝ կա այդ խավը վերացնելու քաղաքականություն, եթե այդ խավը չկա, Հայաստանի քաղաքական դաշտում մրցակցությունը մոտենում է զրոյի: Եթե դուք ընդդիմություն եք, զարտուղի ճանապարհներով, օրենքից դուրս պիտի գտնեք ձեր ֆինանսավորման միջոցները»: Տարբերակ է, չէ՞, թե ինչու է պետությունը վարում հարկային խտրական քաղաքականություն խոշոր բիզնեսի, որ անձեռնմխելի է ու իր հարկերը ընտրովի է վճարում և մնացած բիզնեսի նկատմամբ՝ մտածելով ու հնարելով նորանոր հարկեր: Կարո՞ղ է Հայաստանն ընդհանրապես փոքր ու միջին բիզնեսին հարկերից որոշակի ժամանակով ազատել՝ նրանց զարգացման ու աշխատատեղերի ստեղծման հնարավորություն տալով՝ ինչպես անում են այլ երկրներ: Եթե ոչ, տնտեսակա՞ն, թե՞ քաղաքական պատճառներով:

Դիտվել է՝ 1357

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ