Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               
 

Հայաստանը Ռուսաստանից «Իսկանդեր» է ստացել՝ ո՞ւմ ձեռքին է դամոկլյան սուրը

Հայաստանը Ռուսաստանից «Իսկանդեր» է ստացել՝ ո՞ւմ ձեռքին է դամոկլյան սուրը
18.09.2016 | 13:20

Սեպտեմբերի 16-ին Երևանում զինվորական շքերթի փորձ էր՝ նվիրված Հայաստանի անկախության 25-ամյակին: Շքերթը սեպտեմբերի 21-ին է: Փորձը չափազանց հետաքրքիր էր: Անցորդներին հաջողվեց տեսանկարել ու լուսանկարել ցնցող նորություններ, որ զինված ուժերը վերջերս են ձեռք բերել: Այդ զինտեխնիկայի մեծ մասը Ռուսաստանն է տվել վերջին մի քանի ամիսներին 200 միլիոն դոլար արտոնյալ վարկի շրջանակներում: Ի՞նչ է ստացել Հայաստանը, և ինչպե՞ս դա կազդի տարածաշրջանում ուժերի հավասարակշռության վրա:


Հայաստանը առաջին երկիրն է աշխարհում, որ ստացել է «Իսկանդեր»


Գլխավոր իրադարձությունը՝ շքերթի փորձին մասնակցում էին ռուսական առավել կատարյալ օպերատիվ տեխնիկական հրթիռային համակարգերը՝ «Իսկանդերը»: Տեղեկությունը, որ Հայաստանը կարող է «Իսկանդեր» ունենալ, առաջինը տարածել է 2013-ին REGNUM-ը, այն ժամանակ խոսքը Գյումրու 102-րդ ռազմաբազային մատակարարումների մասին էր: Բայց հետո իրադարձությունները այլ սցենարով զարգացան՝ հրթիռները ձեռք բերեց Հայաստանը, պայմանագիրը ստորագրվեց 2014-ին, մատակարարումները սկսվեցին 2015-ին: Այսինքն՝ գործարքը կապ չունի արտոնյալ վարկի հետ: Հայաստանը դարձավ առաջին երկիրը, ում Ռուսաստանը համաձայնեց վաճառել «Իսկանդեր». Սաուդյան Արաբիան մի քանի տարի փորձում է այդ հրթիռային համակարգերը գնել, սակայն քանիցս հայտարարվել է, որ այդ համակարգերը արտահանման համար չեն: Այս դեպքում մերձավոր դաշնակցի համար բացառություն է արվել: Մատակարարված համակարգը, ամենայն հավանականությամբ, արտահանման կոնֆիգուրացիայի համապատասխան է հավաքվել՝ հարվածի առավելագույն հեռավորությունը 500 կիլոմետրից իջեցվել է 280-300-ի, քանի որ 300 կիլոմետրից հեռու թռչող հրթիռների արտահանումը արգելված է միջազգային պայմանագրերով: Այնուհանդերձ, Հայաստանի համար 300 կիլոմետր հեռահարությունը լիովին բավարար է խոցելու ցանկացած նպատակակետ գլխավոր հավանական թշնամու՝ Ադրբեջանի տարածքում: Բարձրագույն ճշգրտությունը (շրջանաձև հավանական շեղումը 10-30 մետր է՝ կախված տեղորոշման համակարգից) և լիակատար պաշտպանվածությունը հակաօդային ու հակահրթիռային պաշտպանության համակարգերից երաշխավորում է ցանկացած նպատակի ոչնչացում: Այդպիսի հնարավորությունը հայկական կողմի համար դամոկլյան սուր է Ադրբեջանի ղեկավարության գլխին՝ լայնամասշտաբ պատերազմը Լեռնային Ղարաբաղում կարող է հանգեցնել առանցքային շտաբների ոչնչացման, հնարավոր է՝ կարևորագույն ենթակառուցվածքների, այդ թվում՝ նավթագազային:

Ընդ որում՝ երկրի ցանկացած կետում: Ադրբեջանի բանակի բարձրագույն ղեկավարությունը ևս չի կարող իրեն անվտանգ զգալ: Այս իմաստով Հայաստանին «Իսկանդերի» մատակարարումը խաղաղապահ առաքելություն ունի՝ խիստ նվազեցնում է պատերազմի վերսկսման հավանականությունը:


Արտոնյալ վարկի շրջանակներում պայմանագրերը նկատելի փոխվել են


Հայտնի է, որ 200 միլիոն դոլարի արտոնյալ վարկի շրջանակներում ռազմական պայմանագրերը ստորագրվել են այս ամռանը: Նախապես տարածված ցանկի համեմատությամբ՝ շքերթի փորձի ժամանակ մենք փոփոխություններ տեսանք: Ցանկին համապատասխանող տեխնիկայից ցուցադրվեց միայն ծանր հրանոթային կրակի «Սմերչ» ռեակտիվ համակարգը: Անակնկալ էին ռադիոէլեկտրոնային պայքարի «Ինֆաունա» համակարգերը և Р-325У-ները, որ ցուցակում չեն եղել: Տեխնիկայի որոշ մասը կամ դեռ չեն հասցրել մատակարարել, կամ կցուցադրվի շքերթի ժամանակ՝ երկու դատարկ թրթուրավոր քարշակները կարող են նշանակել, որ այնտեղ տեղադրվելու են ТОС-1А «Солнцепек» ռեակտիվ համակարգեր՝ Т-72 տանկի վրա: Հնարավոր է հայտնվի և «Автобаза-М» պասիվ ռադիոտեխնիկական հետախուզության համակարգը: Հայաստանին «Սմերչի»-ի մատակարարումը կարևոր է ծանր զինտեխնիկայի առումով տարածաշրջանային հավասարակշռության վերականգնման համար: Առաջ Ադրբեջանը նկատելի գերազանցություն ուներ՝ Երևանն ուներ 4−8 չինական РСЗО WM-80, Բաքուն՝ 30 «Սմերչ»: Այդպիսի իրավիճակը սպառնալիք էր Հայաստանի ու Ղարաբաղի քաղաքացիական ենթակառույցների և բնակավայրերի համար: Հիմա խզումը նկատելիորեն կրճատվել է, որ Ադրբեջանի ագրեսիայի զսպման ևս մեկ գործոն է:
РЭБ «Ինֆաունա»-ները այս դասի առավել ժամանակակից ու կատարյալ համակարգերն են Ռուսաստանում, որ զինված ուժերը ստացել են 2012-ին: БТР-80-ի վրա տեղակայվող այդ համակարգերը լայն գործառնություն ունեն՝ պայքար անօդաչու թռչող սարքերի դեմ, հակառակորդի կապի համակարգերի բացահայտում և ճնշում, ռադիոպայթուցիկների շարքից դուրս բերում: «Ինֆաունան» ունի բազմաթիվ զգայուն տեսախցիկներ, որ թույլ են տալիս գրանցել ձեռքի հակատանկային հրանոթների և հակատանկային հրթիռային համակարգերի կրակոցի բռնկումները և ավտոմատ նրանց ուղղությամբ ծխածածկույթ նետել՝ պաշտպանելով տեխնիկան և ուղղությունը, որով շարժվում է: Р-325У համակարգերն ապահովում են օպերատիվ-տեխնիկական ռադիոկապը և կառավարումը: Այսպիսի բարձր տեխնոլոգիական սպառազինությունը կարող է էականորեն խախտել հակառակորդի ուժերի կոորդինացիան՝ առաջապահ զորամիավորումները առանց կապի թողնելով:


«Բուկ» զենիթահրթիռային համակարգերը Հայաստանին տրվել են Ռուսաստանի հետ միացյալ ՀОՊ-ի շրջանակներո՞ւմ


Հայկական բանակի ևս մեկ նորություն են «Բուկ» զենիթահրթիռային համակարգերը: Դատելով լուսանկարներից՝ մատակարարված է կամ առավել կատարյալ «Բուկ-М2» մոդիֆիկացիան, կամ մի քիչ հին «Բուկ-М1-2»-ը: Երկու համակարգերն էլ կարող են կռվել օդային նպատակակետերի դեմ մինչև 45 կիլոմետր հեռավորության և 25 կիլոմետր բարձրության վրա, նախատեսված են զորքերը պաշտպանելու համար, թրթուրային պլատֆորմը թույլ է տալիս օգտագործել զինտեխնիկայի շարասյան մեջ: Այս համակարգը կուժեղացնի Հայաստանի առանց այդ էլ ամուր ՀՕՊ-ը, որ ունի նվազագույնը 5 զենիթահրթիռային համակարգեր՝ գործողության մեծ տրամաչափով՝ С-300ПТ-1 և С-300ПС: Ավիացիայի օգտագործումը ադրբեջանաղարաբաղյան կոնֆլիկտի գոտում առաջ էլ գործնականում անհնար էր (որ ցույց տվեց ապրիլյան 4-օրյա պատերազմը), հիմա այդ իրավիճակը միայն խորացել է: Եթե Հայաստանի ՀՕՊ-ը շարունակի համալրվել, անգամ թուրքական ավիացիայի գործը շատ կդժվարանա: Լիովին հավանական է, որ որոշ թվով «Բուկ»-եր Հայաստանին փոխանցվել է ՌԴ-ի հետ միացյալ ՀՕՊ-ի պայմանագրի շրջանակներում, որը վերջերս է ուժի մեջ մտել: Նախադեպեր եղել են՝ Ռուսաստանը զենիթահրթիռային համակարգերն անվճար տրամադրել է Բելառուսին և Ղազախստանին:
Լեոնիդ ՆԵՐՍԻՍՅԱՆ, REGNUM


Հ.Գ. Ինչ սքանչելի տեղեկություններ են, չէ՞, իսկական անկախության ծննդյան օրվա նվեր՝ շքեղ ու ազդեցիկ: Բայց, մեկ է, հարցեր են հարուցում՝ նույնքան շքեղ ու ազդեցիկ.
1. Ո՞վ է պատվիրում նման հրապարակումները և ի՞նչ նպատակով, ո՞վ է լուսանկարում, ո՞վ է տեսանկարում ռազմական շքերթի փորձերը: Ինչո՞ւ:
2. Որքանո՞վ են համապատասխանում իրականությանը: Կազմելով հիբրիդային պատերազմի կարևորագույն՝ տեղեկատվական պատերազմի մաս, ունե՞ն հավաստիության այն մակարդակը, որ կարող են զսպիչ գործոն դառնալ:
3. Ի՞նչ նպատակով է Ռուսաստանը միակողմանի խախտել տարածաշրջանում ուժերի հավասարակշռությունը: Ադրբեջանին հարձակողական գերժամանակակից տեխնիկայով առավելագույնս զինելու նպատակը «բիզնե՞սն» էր, թե՞ Բաքվին Լեռնային Ղարաբաղի հարցի ռազմական լուծման բանալի տալը, որը չաշխատեց և Մոսկվան հիմա ստիպված է վերականգնել հավասարակշռությունը՝ կորցնելով Բաքվի վրա ազդեցության լծակները:
4. Ի՞նչ երաշխիք, որ թվարկված զինտեխնիկայից, որ իբր խաղաղապահ առաքելություն ունի, Ռուսաստանը չի վաճառելու Բաքվին՝ նրան համարելով ԵԱՏՄ անդամության թեկնածու կամ որևէ այլ պատրվակով: Փայլուն խայծ է՝ անդամակցեք ԵԱՏՄ-ին, ՀԱՊԿ-ին, կստանաք անվճար զինտեխնիկա: Որքա՞ն կարելի է Հայաստանին «զսպել» Թուրքիայի գործոնով: Ի՞նչ երաշխիք, որ Հայաստանի տարածքում նման զինտեխնիկայի կուտակումը սպասարկում է հենց Հայաստանի, այլ ոչ մատակարար Ռուսաստանի տարածաշրջանային ռազմական շահերը:
5. Եթե զենքը գնվում է վարկով, ինչո՞ւ այլ երկրից չի գնվում՝ դիվերսիֆիկացնելով զինատեսակներն ու ազատվելով ՌԴ-ի պարտադրած «ուժերի հավասարակշռությունից», հետևաբար Ղարաբաղում պատերազմ հրահրելու ու կասեցնելու սեփական շահի սպասարկման հնարավորությունները կրճատելով:
6. Ե՞րբ է ստորագրվելու ԼՂՀ-ի հետ ռազմատեխնիկական համագործակցության պայմանագիրը: Հայաստանի զինվածությունը ենթադրում է, որ Ադրբեջանը չի հարձակվի Հայաստանի՞ վրա, իսկ Լեռնային Ղարաբա՞ղը:
7. Հիմա ո՞ւմ ձեռքին է դամոկլյան սուրը:


Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Դիտվել է՝ 3443

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ