Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               
 

Ինչպես է Պուտինը զինվորիկների տեղ օգտագործում ուլտրաձախերին

Ինչպես է Պուտինը զինվորիկների տեղ օգտագործում ուլտրաձախերին
16.01.2017 | 11:06

Սխալ է կարծել, որ ՌԴ կառավարության քարոզչության մարտավարությունը ուղղված է բացառապես ԱՄՆ պահպանողական հանրապետականների կարիերայի աճին՝ The Daily Beast-ում գրում է Քեյսի Միշելը: Աջակցությունը Դոնալդ Թրամփի թեկնածությանը WikiLeaks-ի պես կազմակերպությունների գողացված գրագրության մշտական «արտահոսքի» միջոցով ուղղություններից միայն մեկն էր, որով ԱՄՆ լիբերալ ժողովրդավարության վրա գրոհում էր Կրեմլը: Հիլարի Քլինթոնի վարկաբեկման արշավի մասն էր նրա մրցակիցներին աջակցությունը ուլտրաաջ ճակատում և առաջադրումը անթիվ խելագար դավադրությունների տեսությունների, որ միատեսակ հենվում են «հակաիմպերիալիզմի» ու «նեոնացիզմի» վրա:

Վերջին 18 ամիսներին նկատելիորեն ակտիվացել է տեղեկատվական պատերազմը, որ կոչված է խաբել «Բեռնիի կողմնակիցների եղբայրությանը» և այլընտրանքային լրատվամիջոցներին, որ համարում էին Հիլարի Քլինթոնին ավելի լուրջ քաղաքական սպառնալիք, քան Թրամփին: Ամենավառ օրինակը Ջիլ Սթեյնն է, որ Կանաչների նախագահի թեկնածուն էր, և նրա ընտրախավը: 2015-ի դեկտեմբերին Կրեմլը Սթեյնին պատիվ արեց՝ հրավիրելով RT-ի 10-ամյակին՝ Կրեմլի ֆինանսավորմամբ գործող քարոզչամիջոցի: Մեկ տարի անց էլ պարզ չէ՝ ով է վճարել Սթեյնի Մոսկվա այցը: Նրա նախընտական շտաբը անտեսեց բազում հարցումները, բայց հատնի է, որ Սթեյնը նստել է նույն սեղանի շուրջը Վլադիմիր Պուտինի և գեներալ-լեյտենանտ Մայք Ֆլինի հետ, որ շուտով դառնալու է Թրամփի օգնականը ազգային անվտանգության գծով: Սթեյնը նաև ելույթ է ունեցել քննարկման ժամանակ, որը հովանավորում էր RT-ն և օգտագործել է առիթը՝ քննադատելու ԱՄՆ-ի «աղետալից միլիտարիզմը»: Ավելի ուշ, Մոսկվայի Կարմիր հրապարակում Սթեյնը քննարկումը անվանել է «ոգևորիչ» և հաստատել է, որ Պուտինը, ում նա համարում է սկսնակ քաղաքականության մեջ, «համաձայնում է» իր հետ «շատ հարցերում»:

Սթեյնը իրեն ներկայացնում է իբրև ցածր խավերի և շրջակա միջավայրի պաշտպան և «գաղտնալսող պետության» ու մեդիակորպորացիների հակառակորդ, բայց նա ուրախանում էր, որ «նրանք, ովքեր ճիշտ են, միանման են մտածում» և նրա տեսակետը համընկնում է կլեպտոկրատի, հետախուզության սպայի տեսակետի հետ, որ կտրում է անտառները, ձերբակալում կամ սպանում է քննադատաբար տրամադրված լրագրողներին ու ներխուժում է այլ երկրներ: Հասկանալի է, որ նրանց իսկական ընդհանրությունն այն է, որ Պուտինն ու Սթեյնը ԱՄՆ արտաքին քաղաքականության համառ հակառակորդներ են: Իբրև պարգև՝ RT-ն կազմակերպեց Կանաչների դեբատները 2016-ի ընտրարշավում և լուսաբանեց Սթեյնի արձագանքը Քլինթոնի ու Թրամփի դեբատներին:


Հետևեք նաև ԱՄՆ-ի ձախերի դրոշակակիր ամսագրին՝ The Nation-ին: Ռուսական թեմատիկայի լուսաբանումը The Nation-ում համազգային խայտառակություն է: RT-ի կայքը նեոնացիստներին պահում է իբրև մեկնաբաններ-«փորձագետներ»: Բայց դա հետ չի պահում The Nation-ին հրապարակումներից՝ ի պաշտպանություն քարոզչական ալիքի, գրված «Փոխարենը ձեզ մոտ լինչում են աֆրոամերիկացիներին» սկզբունքով: Հոդվածներ, որտեղ նույն փաստարկներն են՝ նույն վերնագրերով, ինչ սպիտակ ազգայնականների պարբերականներում: Վերջերս Ռուսաստանի հարցերով The Nation-ի փորձագետները ամրացնում են հավատը Արևելյան ՈՒկրաինայում ինքնավարության հանրաքվեի վերաբերյալ: Որ այս տեսակետները տարօրինակորեն ներդաշնակում են Թրամփի ու նրա խորհրդականների հայացքներին, որ բարեկամություն են անում Breitbart կայքի հետ, գաղափարախոսական փսիխոզի դարաշրջանի ևս մեկ անոմալիա է: (Breibart կայքը համարվում է ԱՄՆ-ի ուլտրաաջերի օրգանը): Sputnik-ի ԱՄՆ-ի մասնաճյուղը Սանդերսի կողմնակիցներին կոչ էր անում քվեարկել Թրամփի օգտին (ինչպես բազմիցս կոչ է արել ինքը՝ Թրամփը):

Կարմրադարչնագույն կոնվերգենցիայի էպիկենտրոնը ինտերնետում XXI դարում ակնհայտորեն WikiLeaks-ն է: Այլապես ինչպե՞ս բացատրել փաստը, որ ավստրալացի կիբերանարխիստը ընդհանուր գործ է գտել ռասիստ միլիոնատիրոջ, անշարժ գույքի մագնատի հետ (եթե չհաշվենք նրանց ընդհանուր հարգանքը հակառակ սեռի նկատմամբ): WikiLeaks-ը տեղին համարեց գործընկերությունը հակասեմիտների հետ, որ փոխանցեցին ԱՄՆ պետդեպարտամենտի անօրինական ձեռքբերված գրագրությունը Բելառուսի ռուսամետ բռնակալին, իսկ նա գաղտնի փաստաթղթերը օգտագործեց այլախոհների հետ պատերազմում: WikiLeaks-ի գրառումները Թվիթերում հաստատում են, որ հանուն հակաամերիկայնության, այս կազմակերպությունն աջակցում է Պուտինի վարկածներին ու Կրեմլի շահերին: WikiLeaks-ի հիմնադիր Ջուլիան Ասանժը անձամբ պաշտպանում է Թրամփին, իսկ նա հրապարակավ նախընտրում է կիբեռհարձակումների մասին Ասանժի եզրակացությունները ԱՄՆ հետախուզության եզրակացություններից:

ԱՄՆ-ի շատ աջեր ապահովել են «տանիքը» ԱՄՆ ընտրություններում օտարերկրյա պետությունների միջամտության համար: Բայց ԱՄՆ-ի ձախերն էլ պետք է քննադատաբար գնահատեն իրավիճակը: Պուտինը սիրաշահում է պարզամիտներին, ուղեկիցներին ու կարճամիտ հիմարներին ԱՄՆ-ի բազմաթիվ առաջադիմականների մեջ, որ կամ պատահաբար, կամ դիտմամբ օգնել են իշխանության գալու ամենաէքստրեմիստ ու հետադիմական նախագահին, որ երբևէ ընտրվել է ԱՄՆ-ում
Քեյսի ՄԻՇԵԼ, The Daily Beast


Հ.Գ. Պուտինն օգտագործում է ձեռքի տակ եղած ամեն ինչ ու ամենքին՝ իր նպատակներին հասնելու համար, ու օգտագործվողները դա լավ գիտեն, պարզապես համարում են շահերի համընկնում ու վստահ են, որ իրենք են Պուտինին օգտագործում: Այդպես է Սիրիայում (Բաշար Ասադը), Ֆրանսիայում (Մարին լը Պենը), Գերմանիայում («Այլընտրանք Գերմանիայի համար» կուսակցությունը), ԱՄՆ-ում (Դոնալդ Թրամփը), քաղաքականության մեջ միշտ չէ, որ աջակիցներն ու համախոհները համերկրացիներն են, բայց կա մի սահման, որտեղ կուսակցական ու անձնական շահը ոտնահարում է պետության շահը ու այդտեղից սկսվում է դավաճանությունը: Քաղաքական գործիչները գերադասում են այդ սահմանը անտեսել՝ համարելով, որ իրենք անկախ են, բայց աշխարհում բացարձակ անկախություն երբևէ գոյություն չի ունեցել: Անկախությունն էլ կոմպրոմիս է՝ չբացահայտված կամ վատ թաքցրած:


Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1281

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ