Ռեյտինգային ընտրակարգով չընտրված ՀՀԿ-ականները բավականին հուսալքված վիճակում են և ներքին ըմբոստություն են ցուցաբերում կուսակցության, նրա ղեկավարության հանդեպ, խոստովանում, որ ընտրակաշառք է բաժանվել ու իրենք էլ դրա պատճառով տուժել են։ Եթե իրենք չպարտվեին, ընտրակաշառքի մասին կխոսեի՞ն, իհարկե, ոչ։ Իսկ ո՞ր մի ընտրված հանրապետականն է ասում, որ ինքը ընտրակաշառքի արդյունքում է պատգամավոր դարձել։ Ոչ մեկը։ Փաստորեն մինչև նրանց դուռը չի չոքում «ուղտը», չեն հիշում, որ գործ ունեն իշխանության կիրառած մեթոդների հետ, որոնք ժամանակին իրենք էին գործի դնում, իսկ այսօր իրենց դեմ է դա կիրառվում։
Ընկճախտից դուրս գալուց հետո ՀՀԿ-ից «տուժածները» չեն լքի «հարազատ» կուսակցությունը, կմնան ու նորից կփորձեն ճանապարհներ գտնել որևէ «աթոռ» ձեռք գցելու համար։ Հազիվ թե ընդդիմադիր դառնան, Շմայսին, Հակոբհակոբյաններին, Վարդան Այվազյանին ընդդիմադիր պատկերացնելը շա՜տ դժվար է։ Այնպես որ, նրանք դատարկաձեռն չեն մնա, կունենան առնվազն բիզնեսի անձեռնմխելիություն, որ հաջողությունն էլ ժպտա, մի հարմար գործ։
Թե չէ նրանք հա՜յ դուրս մնացին, ընկճված են։ Ժողովուրդը թող իր դարդը լացի. նրանք հաստատ թաց տեղը չեն պառկի։
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ