Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               
 

Ո՞Ւր է գնում Թուրքիան՝ Էրդողանի հաղթանակից հետո

Ո՞Ւր է գնում Թուրքիան՝ Էրդողանի հաղթանակից հետո
19.04.2017 | 11:53

Թուրքիայի նախագահին աջակցում է ոչ ճնշող մեծամասնությունը, հանրաքվեի արդյունքները հարցեր են հարուցում, արտասահմանի հետ հարաբերությունները խարխլված են: Մինչդեռ երկատված երկրում սկսվում է նոր ընտրարշավ՝ գրում է Tagesspiegel-ը: Ռեջեփ Թայիբ Էրդողանը հաղթեց հանրաքվեում, որ որոշում էր Թուրքիայում նախագահական համակարգի հաստատման հարցը: Սակայն աննշան առավելությունը՝ ոչժողովրդավարական մեթոդների ամբողջ զինանոցի կիրառման համապատկերում, բոլորովին չի նշանակում զանգվածային աջակցություն, որ նա երազում էր: Սահմանադրության փոփոխությանը իրենց անհամաձայնությունն արտահայտեցին 80 միլիոն թուրքեր, որ ապրում են քաղաքներում: Հանրաքվեն նշանակեց անվստահության շրջանի սկիզբ, որ կարող է երկարել մինչև նախագահական ու խորհրդարանական ընտրություններ, որ երկու տարի հետո են: Հուսալքություն կա անգամ իշխող ԱԶԿ-ի մեջ: Էրդողանը խաղադրույքը դնում է հիմնականում պահպանողական ընտրողների վրա, իսկ նրանց օտար չեն իսլամիստական ու ազգայնական գաղափարները: Էրդողանի համար ցավոտ էր պարտությունը Ստամբուլում ու Անկարայում, որտեղ Սահմանադրության փոփոխությանը դեմ էր 51%-ից ավելին: Նախագահին ի վերջո փրկեցին Անատոլիան ու ոչ պակաս պահպանողական Սևծովյան նահանգները:

Ընտրատեղամասերի փակումից ընդամենը մի քանի ժամ անց Էրդողանը սկսեց 2019-ի ընտրարշավը՝ խոստացավ վերականգնել մահապատիժը, անհրաժեշտության դեպքում՝ նոր հանրաքվեով: Նրա հայտարարություններն ուղղված էին ազգայնականներին: Էրդողանն ու ԱԶԿ-ն, ամենայն հավանականությամբ, կմեծացնեն այլախոհների վրա գործադրվող ճնշումները, որ սանձած պահեն ընդդիմությանը: 2019-ին գլխավորը կլինի՝ կմիավորվե՞ն ընդդիմադիր ուժերը: Այսօր Էրդողանին քննադատող ազգայնական քաղաքական գործիչների հայացքներն ուղղված են ներքին գործերի նախկին նախարար Մերալ Ակշեներին: Եթե նրան կամ ընդդիմության այլ ներկայացուցչի հաջողվի 2019-ին առաջարկել Էրդողանին արժանի այլընտրանք, նախագահական համակարգը, որ մտածված է գործող նախագահի համար, կարող է այլ գործիչ գլխավորել: Առաջիկա ամիսներին Էրդողանի համար ներքին քաղաքականությունն արտաքինից կարևոր է լինելու: Ազգայնականներին իր կողքին պահելու համար Էրդողանը շարունակելու է սնուցել անցյալ տարվա ամռանը պետական հեղաշրջման փորձին ԱՄՆ հատուկ ծառայությունների մասնակցության առասպելը: Արևմուտքի հետ տարաձայնությունները նրան ավելի շատ օգնում, քան վնասում են: Արևմուտքը հնարավորություն չունի համոզիչ առարկել արտակարգ դրության պայմաններում անցկացված հանրաքվեի դեմ՝ մի քանի օրից Ֆրանսիայում նախագահական ընտրություններ են և որոշակի ժողովրդավարական նորմեր նույնպես սահմանափակվելու են՝ ահաբեկչություններից հետո մտցված հատուկ դրության պայմաններում:
Սյուզան ԳՅՈՒՍՏԵՆ, Մարկուս ԲԵՌՆԱՏ, Tagesspiegel


Հ.Գ. Պատկերացնո՞ւմ եք Էրդողանի ֆիասկոն, եթե նախագահական ընտրություններում չհաղթի: Փաստորեն երկու տարում նա պիտի երկրի բնակչության կեսին կամ համոզի, որ սխալ է իրեն բռնապետ համարելը, կամ բանտարկի, կամ արտաքսի, կամ սպանի: Հակառակ պարագայում՝ պարտվելու է՝ ինչքան էլ հոխորտա ու պատերազմի, օդից թշնամիներ հնարի ու պայքարի նրանց դեմ: Ֆեթուլլա Գյուլենը Էրդողանի փրկօղակն է՝ ինչ չի ստացվում, մեղավոր հռչակվում են Գյուլենն ու գյուլենականները, բայց հազիվ թե ութսունն անց ծերուկը մեղավոր է տնտեսական անկման ու Արևմուտքի հետ հարաբերությունները փչացնելու մեջ: Նկատեցի՞ք, որ Էրդողանին շնորհավորել են Ալիևը, Թրամփը, իսկ Պուտինը՝ դեռ ոչ:


Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1442

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ