Հեռու չէ մեծագործությունների ժամանակը

Ներկայացված շարադրությունը գրել է իմ ուսանողներից մեկը` Երևանի «Իրավագիտության և էկոլոգիայի համալսարանի`իրավաբանական բաժնի` 1998-99թթ. ուս.տարվա 1-ին կուրսի ուսանող Վահրամը (ռեկտոր` Բելլա Բագրատունի):

Ափսոս, որ շարադրության վերջում նա չի գրել իր ազգանունը:Թղթերիս մեջ պատահաբար հայտնաբերեցի Վահրամի այս շարադրությունը և զարմացա ու հիացա, որ 18 տարին չբոլորած երիտասարդը կարող էր այսպես խորը խորհել և մտահոգվել իր ազգի ու հայրենիքի ճակատագրի մասին:Վահրամը սովորում էր իմ քրոջ որդու` Էդգար Հովհաննիսյանի հետ նույն կուրսում և նրանք, տասնութ տարին լրանալուն պես, գնացին Հայկական բանակ` ծառայելու Հայրենիքին:

Մինչդեռ այսօր որոշ երիտասարդներ ցույց են անում Տարկետման իրավունքի վերացման դեմ:

Սա հազվագյուտ բազմաթիվ շարադրություններից մեկն է, որ ես առանձնացրել եմ դեռ այն ժամանակ և պահել ինձ մոտ, ասես ափսոսել եմ դեն նետել:

Սիրելի' ընկերներ, խնդրում եմ կարդացե'ք հայ երիտասարդի, ես կասեի`դեռևս պատանու այս մտորումները և գնահատե'ք, թե ինչ են մտածում մեզնից շատերը հասուն տարիքում, և ինչպես ենք վարվում մեր երկրի ու ժողովրդի հետ և' սովորական քաղաքացիներս, և բարձրաստիճան պաշտոնյաները:

Ես այս շարադրությունը հրապարակում եմ իմ`Վահրամի դասախոսի բարոյական իրավունքով, և հույս ունեմ, որ ՖԲ-ում պատահաբար կհայտնվի իմ նախկին ուսանող Վահրամը և կարձագանքի:

Ավելի քան վստահ եմ, որ Վահրամն այս քսան և ավելի տարիների ընթացքում պահպանել է իր մարդկային ազնիվ և Հայի հայրենասեր էությունը:

Սիրելի Վահրամ, խնդրում եմ, արձագանքի՛ր։

ՀԱՅԱՍՏԱՆ

Միայն այն մասին, որ մեր երկիրը` ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ, իր կայուն տեղն ու դերը պետք է ունենա այս աշխարհում, ինձ երբեք հանգիստ չի տալիս:

Յուրաքանչյուր պատմական դարաշրջանում Հայաստանն ունեցել է հզոր հարևաններ, որոնք հավակնել են տիրել Հայաստանին:

Հայաստանն առավելագույն հզորության հասավ Տիգրան Երկրորդ Մեծի օրոք:Այդ մասին է վկայում ոչ միայն հայոց պատմահայ Մովսես Խորենացին, այլև այդ դարաշրջանի բազմաթիվ հունա-հռոմեական պատմիչներ:

Եվ այդ դարաշրջանի Հայաստանը համաշխարհային պատմության մեջ գլխավոր դերակատարներից մեկն էր: Սակայն ժամանակը ցույց տվեց, որ այն չկարողացավ պահպանել իր հզորությունը: Ճիշտ է, այն ժամանակվանից ի վեր շատ հասարակարգեր են փոխվել, այնունամենայնիվ, չի փոխվել ուժի դիրքերից խոսելու սկզբունքը:

Մենք` հայերս, ճակատագրի բերումով ճաշակել ենք դառը փորձություններ, և պետք չէ մխիթարություն գտնել լացի և կորցրածը հետ վերադարձնելու մղող երգերի մեջ, այլ պետք է գործել, որովհետև հապաղումը հավասարազոր է մահվան:

Ո՛չ, չպետք է մոռանալ այդ ամենի մասին, այլ որպես կանոն`վրիժառությունը պետք է հետաձգել մինչև հարմար պահը: Այժմ մեր առջև ծառացել են նոր խնդիրներ, առաջանահերթ`

համախմբվածությունը երկրի ներսում, որը հնարավորություն կտա երկրի արտաքին հարցերը լուծել առավել համոզչականությամբ:

Թերևս, ներկայումս մենք ձեռք ենք բերել կենսականորեն ամենաանհրաժեշտը` ժամանակը` կորցրածը վերականգնելու համար:

Հասել է մեծագործությունների պահը: Համաշխարհային պատմությունը տվել է իր մեծերին` Մակեդոնացի, Կեսար, Նապոլեոն, Չերչիլ. Ահա նրանք, ում բախտ է վիճակվել փոխել շատ երկրների ճակատագրեր: Եվ հեռու չէ այն ժամանակը, երբ մեր հետնորդները մեծագույն հպարտությամբ կխոսեն իրենց նախնիների և իրենց ու իրենց նախնիների թողած երկրի մասին:

Հ.Գ. 1 Ես ոչ մի ուղղում չեմ կատարել, Վահրամի ձեռագիրը շատ համաչափ ու գեղեցիկ է. շարադրությունը գրել է սև գույնի գրչով:

Երևանի Էկոլոգիայի և իրավագիտության համալսարանի

Իրավաբանական ֆակուլտետի`1998թ-99թ. ուսումնական տարվա 1-ին կուրսի ուսանող Վահրամ. ազգանունը չի գրել:

Հ. Գ. 2. Վահրամի այս մտորումներն ասես հենց մեր այս կորուստներով լի ժամանակների տագնապով են գրված։

Պատանի ուսանողի նվիրվածությունը և հավատը առ Հայրենիք

դաս պիտի լինի շատերիս համար։

Մենք Հայրենիք և պետություն կորցնելու իրավունք չունենք։

Մարի ԲԱՐՍԵՂՅԱՆ-ԽԱՆՋՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Պետականության հայրը
• Այգաբացն իմ հայրենի լեռներում
• Սա ՛ պետք է լինի մեր պատասխանը
• Հզոր պետության պահպանում և անվտանգ ապագա
• Տագնապ հնչեցնելու օրեր են
• Գրված՝ մեր երկրի ապիկար և բռնակալ կառավարիչների դեմ
• Հռետորական
• Կարմիր գծերը թեժացել ու վառվում են
• Թու՞րք, թե՞ Թուրքիայի քաղաքացի
• Թվերի լեզվով
• Ներո՛ղ եղեք շիտակ խոսքիս համար, մեր սիրելի՛ հայ տղամարդիկ
• Հայրենիքից վեր Աստված է միայն
• Բարեգութ լինենք երեխաների հանդեպ
• Վերջապես Հայկական կողմն անցավ գործնական պահանջի
• Հաղթական մայիս
• Ինչու՞ ենք մեր ազգանուններում պահել օտարաբառ արմատները. դրանք խարան են մեր ժողովրդի կենսագրության վրա
• Նախ իմանանք, հետո չմոռանանք
• Նամակ
• Հայրենիքից վեր Աստված է միայն
• Հետին թվով իմ հորդորը Գրիգոր Արծրունուն

Մեկնաբանություններ