Ամեն բանի մեջ է քո անեղծ հոգին։ Դրա համար էլ մեղապարտներին հանդիմանում ես սակավ առ սակավ և հիշեցնելով, թե ինչ մեղքեր են գործում, սովորեցնում ես, որ չարիքներից խուսափելով՝ հավատան Քեզ, Տե՛ր։ Դու ատեցիր նաև Քո սուրբ երկրի հին բնակիչներին իրենց կատարած գարշելի գործերի՝ կախարդությունների, անսուրբ զոհաբերությունների, մանուկների անողորմ կոտորածների և աստվածությանդ նվիրված խորհրդավոր ծեսերի ժամանակ՝ մարդկային մարմնի փորոտիք և արյուն ուտելու համար։ Եվ այն ծերերին ու ծնողներին, որոնք սպանեցին անօգնական հոգիներին, Դու կամեցար կորստի մատնել մեր հայրերի ձեռքով, որպեսզի այն երկիրը, որ ամենից թանկ էր Քեզ համար, իր մեջ ընդուներ Աստծուն արժանավոր ծառաներ։
Իմաստություն Սողոմոնի 12. 1-7