Fast Bank, Շենգավիթի մասնաճյուղ:
Հաճախորդները սպասարկվում են միմյանցից 20 սմ (!!!) հեռավորության վրա, ինչը նշանակում է, որ յուրաքանչյուր այցելու իրենից անկախ տեղեկանում է այլոց բանկային գործարքների բովանդակությանը, իր աչքերով տեսնում է այլ անձանց վճարվող կամ նրանց տրամադրվող գումարի չափը, առանց որևէ խոչընդոտի կարող է տիրանալ հարևան պատուհանների մոտ սպասարկվող անձանց անհատական տվյալներին:
Դա էլ մի կողմ: Բանկի աշխատակիցն այցելուից մեծ գումար է ընդունում, ձեռքով հաշվում այն: Եվ միայն դրանից հետո սկսում է պարզել վճարման հաշվեհամարը, վճարման նպատակը, վճարումն ընդունողի իրավաբանական հասցեն: Իսկ ի՞նչ կլինի, եթե վճարողը պատահմամբ մոռացել է կամ ընդհանրապես չգիտի այն հաշվեհամարը, որին գումար է փոխանցում կամ տեղյակ չէ, թե ով է գումար ստացողը և որն է վերջինիս իրավաբանական հասցեն: Տրամաբանորեն` երկար ժամանակում ձեռքով հաշված գումարը պետք հետ վերադարձվի: Եվ, այդ դեպքում, արդեն այցելուն է երկար ժամանակ ձեռքով հաշվում վերադարձված գումարը: Ավելի լավ չէ՞ նախապես ամեն ինչից տեղեկանալ և հետո անցնել գումարն ընդունելու «սուրբ» գործին:
Բանկում առաջին անգամ էի: Տպավորություն ստացա, որ աշխատակիցներն աշխատում են բոլոր դեպքերում լռել: Նրանք լռում են, երբ նկատողություն կամ առաջարկ են լսում, երբ ճիշտ են կամ սխալ, երբ չեն կողմնորոշվում կամ մասնագիտական օգնության կարիք ունեն: Չեմ պնդում, որ բանկի բոլոր աշխատակիցներն են այդպիսի: Պնդում եմ միայն` FastBank այցելության ընթացքում ծայրաստիճան զգույշ եղեք:
Կարեն Հեքիմյան