Երրորդ հանրապետության փիլիսոփայությունը փոխարինվում է նոր մոդելով, որը ձևավորվում է արտաքին ուժերի թելադրանքով

2025թ․ սեպտեմբերի 1-ին ԵԱՀԿ նախարարների խորհուրդը լուծարեց Մինսկի խումբը և դրան առնչվող բոլոր կառույցները։

Միաժամանակ անվավեր ճանաչվեցին հայ-ադրբեջանական հակամարտության վերաբերյալ նախկինում ընդունված բոլոր որոշումները։

Սա ոչ միայն իրավական, այլև խորհրդանշական իմաստով վերջնականապես փակեց Ղարաբաղյան հակամարտության միջազգային դոսյեն։

Որոշումը կայացվեց ԼՂՀ հռչակման տարեդարձից մեկ օր առաջ։

Իսկ այսօր՝ ԼՂՀ հռչակման տարեդարձի օրը, վարչապետ Փաշինյանը գրեց․

«Նախկինում Հայաստանի Հանրապետությունը գոյություն ուներ այլ երկրների շնորհիվ, այլ երկրների համար։ Այսօր Հայաստանի Հանրապետությունը գոյություն ունի իր շնորհիվ՝ իր քաղաքացիների շնորհիվ, իր քաղաքացիների համար։ Փառք նահատակներին եւ կեցցե՛ Հայաստանի Հանրապետությունը»։

Այս համադրությունը մի քանի հստակ հետևություն ունի․

1. Ղարաբաղյան հակամարտության էջը փակված է։ Որքան էլ այս փաստը ցավալի լինի, այն արձանագրված է։

2. Ղարաբաղյան նոր շարժման հավանականությունը զրոյական է։ Սուբյեկտը՝ ԼՂ ժողովուրդը, տեղահանված է։ Նոր շարժման քաղաքական, տարածքային և ինստիտուցիոնալ հիմքերը վերացված են։ Այլևս չկա սուբեկտային այն հիմքը, որը կարող է կրել այդ շարժման գաղափարական կամ գործնական ծանրությունը։

3. ԼՂ հակամարտության էջը փակվեց՝ առանց ռազմագերիների հարցի լուծման և առանց խաղաղության ինստիտուցիոնալ երաշխիքների։ Սա ոչ թե կայունության, այլ խոցելիության իրավիճակ է։

4. Հայաստանի Երրորդ հանրապետության հիմքում ընկած ազգային-պետական նախագիծը՝ անկախության հռչակագրի գաղափարական, արժեքային հիմքը, այլևս գոյություն չունի։ Պետականության հիմքը փոխվում է ոչ թե բնական զարգացման, այլ պարտադրված օրակարգերի ներքո։ Այլևս չկա այն միասնական ազգային նախագիծը, որով 1991-ին ձևավորվեց Երրորդ Հանրապետությունը։

5. Փաշինյանի ուղերձը, թեև ներկայացվում է որպես ինքնուրույնության հռչակագիր, ավելի շատ հիշեցնում է հարմարվողականության մանֆեստ՝ ադրբեջանական վասալիտետի պայմանների ներքո։

Երրորդ հանրապետության փիլիսոփայությունը փոխարինվում է նոր մոդելով, որը ձևավորվում է ոչ թե ներքին կոնսենսուսի, այլ արտաքին ուժերի թելադրանքով։

Վերջին հանգամանքը հանդուրժել անկարելի է:

Սուրեն ՍՈՒՐԵՆՅԱՆՑ

Հեղինակի նյութեր

• Ապոկալիպտիկը ոչ թե ընդդիմությունն է, այլ՝ իշխանության կառուցած իրականությունը
• Եթե «խաղաղություն» է հաստատված, ապա ինչու է Բաքուն դատում Արցախի ղեկավարությանը
• Դիմակավորված ձերբակալությունները՝ ընդդիմադիր մեդիայի դեմ կիրառվող պետական ճնշման հերթական դրսևորում
• Երբ լռությունը դառնում է մեղսակցություն․ Հայաստանի չասված պատասխանը Բայրամովին
• ՀԷՑ-ի շուրջ քաղաքական արկածախնդրությունը. վերջին արար
• «Խաղաղություն»՝ Ադրբեջանի պայմաններով. Փաշինյանն ընդունել է Բաքվի նոր պահանջը
• Փաշինյանը Վեհափառի հարցը պատրաստվում է «լուծել» ճնշման միջոցով
• Ալիևի օրակարգը՝ Երևանի կատարմամբ
• Ալիևը փոխեց Սևանի անունը
• Փաշինյանի նոր գրոհը․ ի՞նչ պետք է անի ընդդիմությունը
• Փաշինյանի «հոգևոր հեղափոխությունը»՝ աշխարհիկ պետության կործանման հետևանքով
• Փաշինյանի ընտրական շանտաժը
• Հովհաննավանքը դարձել է հակաեկեղեցական որջ
• ՔՊ-ի ինքնախոստովանությունը․ պետությունը ղեկավարել են «պահի տակ»
• Ապաշրջափակման ռուսական տարբերա՞կ․ Բաքվի «կառուցողականությունը»՝ Դուշանբեից հետո
• Գաղտնալսումների «ժողովրդավարություն»․ երբ պետությունը վերածվում է կոմպրոմատի գործարանի
• Քաղաքական հրահանգով արդարադատություն չի լինում. կարևոր բացահայտում
• Փաշինյանի հայտարարությունները՝ Սահմանադրության բացահայտ խախտում
• Ալիևի «խաղաղարար» ժեստը կամ ճնշման նոր ձև
• Փաշինյանի «հոգևոր հավաքի» օրը նշանակված է

Մեկնաբանություններ