Հայաստանյան ընտրություններում արդեն մշտական գործող անձինք կան, առանց որոնց, կարծես, ընտրությունը ընտրություն չէ: Առանց դպրոցի տնօրենների ու նրանց կոլեկտիվի դժվար է պատկերացնել, թե ինչպես են ընտրություններն ընթանալու: Վերջիններս աչալրջորեն ու խիստ պատասխանատվությամբ են վերաբերվում իրենց վստահված «գործին»: Փաստ է նաև, որ նրանք միայն իշխանությունների համար են աշխատում:
Հանրաքվեին ընդառաջ արդեն լուրջ իրարանցում է սկսվել դպրոցներում, տնօրենները ուսուցիչների «վրա» պլաններ են դրել, թե ով ինչ է անելու: Էլ չենք ասում, որ շատ դպրոցների տնօրենների համար ընտրությունների անցկացումը դառնում է կյանքի ու մահվան հարց: Ոմանք այնքան են «տրվել» իրենց գործին, որ չեն էլ սպասում վերին օղակների հրահանգներին, իրենք են փորձում առաջ ընկնել և «լավամարդ» երևալ իշխանությունների մոտ` հաճախ «արջի» ծառայություն մատուցելով:
Հետո էլ ասում են՝ կրթական համակարգը ապաքաղաքական ոլորտ է: Նայած` ում համար:
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ