Կարո՞ղ էր Իսրայելն այդքան հեշտությամբ հետախուզություն անել Իրանի դեմ, եթե Արցախն ու հարակից շրջանները չլինեին Ադրբեջանի հսկողության տակ:
Հնարավոր կլինե՞ր Սիրիայում թուրք-իսրայելական հեշտ ինտերվենցիա կազմակերպել, եթե տարածաշրջանում Թուրքիան ու Իսրայելը չհզորանային:
Կարո՞ղ էին Թուրքիան և Իսրայելն այդքան հզորանալ, եթե 44-օրյա պատերազմի պատրվակով իրենց ռազմական ներյակությունը չհաստատեին նաև Ադրբեջանում և Նախիջևանում:
Հնարավոր կլինե՞ր 44-օրյա պատերազմը կամ դրա արդյունքում Արցախի ու Հայաստանի խայտառակ պարտությունը, եթե հայկական զինուժը չգլխատվեր Նիկոլի կողմից, չարհամարհվեր ՀԱՊԿ-ի և Ռուսաստանի գործոնը:
Շարքը կարող եք ինքնուրույն էլ շարունակել, բայց այսքանն էլ բավական կլինի:
Հիմա հասկանո՞ւմ եք, թե ինչո՞ւ եմ տարիներ շարունակ պնդում, որ Նիկոլ Փաշինյանը ոչ միայն հայ ժողովրդի թշնամին ու դավաճանն է, այլև՝ համամարդկային չարիք ու միջազգային պրովոկատոր, անկախ նրանից, թե ում կամ որ կենտրոնների պատվերը կատարեց:
Էդուարդ Սարիբեկյան