Ոնց որ ցարական պալատի պոռնկատնից ու սովետական գարշահոտ մութ փողոցներից բաց են թողել իրենց մոռացված պուտանկաներին, նիկալաեւսկի տուրիստ պոռնիկներին ու դիշովկա բոզերին՝ հատուկ մի հանձնարարությամբ՝ Վեհափառի հասցեին ցեխ շպրտելու։
Էլ ինչքա՞ն մուրացիկ արժանապատվությունից զուրկ պետք է լինես, որ հենց իրենք՝ պեռվի կռուգի ճորթված, պատառոտված ագարդիոնը և իր փչված պարկապզուկ զույգը՝ Չստիկ-Ռամբուլիկը, լաթ ու լեզու սարքած, մեծարանքի դիրքերից խոսեն։
Սա ոչ թե քննադատություն է, այլ աղբանոցի նվագախումբ։
Գալուստ ՆԱՆՅԱՆ