Անդրկովկաս-Մերձավոր Արևելք հարաբերությունների համակարգում Ադրբեջանը միշտ հայտնվել ու հայտնվում է բարդ դրության մեջ` հաճախ կորցնելով խորքային հեռանկարը։
Իսպանիայի թագավոր Ֆելիպե 6-րդը Սուրբծննդյան ուղերձով դիմեց ազգին և խնդրեց Կատալոնիայի անկախության կողմնակիցներին շարժվել նորմալ համակեցության ճանապարհով ու առճակատումից խուսափել։ Ֆելիպե 6-րդը խոսում էր Իսպանիայի միասնության մասին, բայց առավել զգույշ ու հաշտարար տոնով, քան առաջ։
ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեան ձայների մեծամասնությամբ դատապարտեց Երուսաղեմն Իսրայելի մայրաքաղաք ճանաչելու և դեսպանատունը տեղափոխելու որոշումը: Բանաձևը հարուցեց Սպիտակ տան կտրուկ արձագանքը։ Ա
Ղարաբաղը միակը չէ, որ բաժանում է հայ և ադրբեջանցի ժողովուրդներին։ Եվս մեկ կռվախնձոր է տոլման` ճաշատեսակ, որ երկու երկրները համարում են իրենց ազգայինը։ Խոհարարական կրակին յուղ լցրեց ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի վերջին որոշումը` տոլման ադրբեջանական ոչ նյութական մշակութային ժառանգություն է։
ՈՒրբաթ օրը, դեկտեմբերի 22-ին, Ֆրանսիայի թերթերի առաջին էջերում Կատալոնիայի ընտրություններն էին, որոնց արդունքները դժվար էր կանխատեսել` հարցումների համաձայն անջատականներն ու Իսպանիայի միասնության կողմնակիցները պետք է հավաքեին հավասար ձայներ:
Մեծ Բրիտանիայի ԱԳ նախարար Բորիս Ջոնսոնը Մոսկվայում իրեն անվանել է համոզված ռուսաֆիլ և կոչ արել Ռուսաստանին ու Բրիտանիային չնստել ճամփեզրին ու միմյանցից բողոքել։
ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեան քվեարկության դրեց բանաձևը, որը կոչ է անում ԱՄՆ-ին հրաժարվել Երուսաղեմը Իսրայելի մայրաքաղաք ճանաչելու որոշումից, կողմ քվեարկեցին 128, դեմ՝ 9, ձեռնպահ՝ 35 երկրներ:
Եվ այստեղ «հայտնվում է» Երուսաղեմը։ Իրադրությունն ակնթարթորեն շիկանում է նախ հենց Իսրայելում, ինչպես նաև Գազայի հատվածում և Հորդանան գետի արևմտյան ափին։
Գուցե սխալվում եմ, բայց ինձ թվում է` պատմությունը նյութի ապրիորի վիճակ է ինքնակա գոյությամբ և ենթակա մշտական փորձարկումների։ Բոլորն ու յուրաքանչյուրն իրավազոր են կարծում իրենց` պատմությունից վերցնել անհրաժեշտը, մնացածը մատնել մոռացության կամ ժխտել։ Պատմությունը շահագործում են իրենց հայեցողությամբ` փաստարկների ու հակափաստարկների համաժամանակյա շտեմարան դարձնելով:
Մեր ներկա վիճակն ու անկախություն կոչեցյալ ժամանակահատվածում մեր քաղաքականությունը կարող է կարճ ձևով բնութագրվել որպես ամնեղսունակ ու շուստրի քայլերով, երբեմն էլ վազքով դեպի հերթական փոսը գնալու ընթացք։
Նման իրավիճակում մեր գիտակցությանը չի հասնում այն բանը, որ մեր ընթացքը ուրիշների գոյապայքարի հետևանք է՝ հիմնականում անկախ մեզնից...